رای دادگاه درباره امانی فرض نشدن مبیع در ید مشتری (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۰۹۰۰۰۸۹)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای دادگاه تجدیدنظر شماره
شماره دادنامه۹۲۰۹۹۷۰۲۲۰۹۰۰۰۸۹
تاریخ دادنامه۱۳۹۲/۰۲/۰۳
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعدادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأیرای کیفری
موضوعامانی فرض نشدن مبیع در ید مشتری
قاضیتقیان
ظاهری
موسوی

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره امانی فرض نشدن مبیع در ید مشتری: توافق خریدار و فروشنده مبنی بر اینکه چنانچه تمامی ثمن معامله پرداخت نگردد، بیع امانی خواهد بود، سبب تحقق جرم خیانت در امانت در صورت عدم پرداخت ثمن نخواهد بود.

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقایان۱ ر.ب. و ۲ م.ب. به وکالت از م.م. نسبت به دادنامه شماره ۰۸۶۴ مورخه ۲۹/۸/۹۱ شعبه ۱۰۰۸ دادگاه عمومی جزایی تهران که [به] موجب آن در مورد اتهام منتسبه به آقای م.ع. مبنی بر خیانت در امانت موضوع شکایت موکلین تجدیدنظرخواهان ها رأی بر برائت صادر گردیده، با تقدیم درخواست تجدیدنظرخواهی نسبت به برائت تجدیدنظرخوانده اعتراض و خواستار تجدیدنظر شده اند. دادگاه با بررسی محتویات پرونده نظر به اینکه اگر کسی مالی را فروخت و ضمن قراردادی با خریدار توافق نماید ثمن معامله را ضمن فروش مجدد مال توسط وی دریافت نماید و تا پرداخت تمامی ثمن معامله بیع، امانی تلقی وخریدار با عدم پرداخت به عنوان خیانت در امانت مورد تعقیب واقع شود این عمل خیانت در امانت محسوب نمی گردد چون بیع جزء عقود تملیکی بوده و خریدار مالک مبیع است نه امین، تحقق خیانت در امانت منتفی است؛ فلذا چون دادنامه صادره با رعایت مطالب معنونه و در این راستا اصدار یافته ضمن رد تجدیدنظرخواهی به عمل آمده مستندا به بند الف از ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری دادنامه صادره را تأیید و استوار اعلام می دارد. این رأی قطعی است.

رئیس شعبه ۹ دادگاه تجدیدنظر استان تهران مستشار دادگاه

موسوی ظاهری