رای دادگاه درباره تقید ضمانت نامه بانکی به زمان (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۹۰۰۲۶۰)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای دادگاه تجدیدنظر شماره
شماره دادنامه۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۹۰۰۲۶۰
تاریخ دادنامه۱۳۹۳/۰۳/۱۸
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعدادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأیرای حقوقی
موضوعتقید ضمانت نامه بانکی به زمان
قاضیاحمدی
عظیمی
محمد زارع

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره تقید ضمانت نامه بانکی به زمان: اثر قانونی ضمانت نامه بانکی تا مهلت مقرر و مورد توافق طرفین بوده و باگذشت مدت، حق استفاده و برداشت از ضمانت نامه ها از بین می رود چون تعهد متعهد صرفا برای مدت مقرر بوده است.

رأی دادگاه بدوی

در مورد دعوی آقای م.م. به وکالت از بانک ت. به طرفیت ۱- ش. با وکالت آقای ی.ر. و آقایان و خانم ۲- ع.خ. فرزند س. ۳- ی.خ. فرزند ع. ۴-ب.ن. فرزند الف. ۵-الف.ق. فرزند ر. به خواسته رسیدگی و صدور حکم مبنی بر محکومیت تضامنی خواندگان به پرداخت مبلغ ۱۹۳/۹۹۸/۰۲۶/۱ (شامل مبلغ ۰۰۰/۰۰۰/۸۶۴ ریال اصل بدهی و مبلغ ۱۹۳/۹۹۸/۱۶۲ ریال خسارت تأخیر تأدیه محاسبه شده تا مورخه ۳/۲/۹۱) از محل صدور دو فقره ضمانت نامه بانکی به شماره های ۱۹۴۴۶۲۲۰ و ۱۹۴۴۶۲۰۴ به تاریخ ۲۵/۶/۸۸ و تعهدنامه ۸۰ و همچنین مطالبه خسارت تأخیر تأدیه قراردادی به مأخذ ۲۲ درصد در سال روزانه به مبلغ (۷۶۷/۵۲۰) از تاریخ ۳/۲/۹۱ لغایت اجرای حکم با احتساب خسارات دادرسی (هزینه دادرسی و حق الوکاله)، از توجه به اوراق و محتویات پرونده، اظهارات وکیل خواهان به شرح دادخواست و توضیحات در جلسه دادرسی و همچنین دفاعیه وکیل خوانده ردیف اول به شرح لایحه دفاعیه تقدیمی منعکس در صفحه ۸۳ پرونده و توضیحات و مدافعات مشارالیه در جلسه دادرسی و همچنین دفاعیه خوانده ردیف پنجم (آقای الف.ق.) و با مداقه و ملاحظه پرونده استنادی به کلاسه ۸۹۰۸۷۷ شعبه ۲۲ دادگاه عمومی، خصوصا دادنامه شماره ۹۰۰۳۴۳ آن دادگاه مبنی بر بطلان دعوی شرکت ف. به طرفیت بانک ت. و سازمان قطار شهری ت. در دعوای ابطال ضمانت نامه های موضوع دعوای حاضر و تأیید و قطعیت دادنامه مذکور به موجب دادنامه شماره ۹۱۰۹۳۲ از سوی شعبه ۲۹ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، دادگاه با بلاوجه و غیر مؤثر دانستن دفاعیات وکیل خوانده ردیف اول و همچنین خوانده ردیف پنجم، و نظر به اینکه وجه ضمانت نامه ها از سوی خواهان به سازمان قطار شهری ت.، پرداخت شده است، لذا با توجه به دلایل و مستندات معنونه و به استناد مواد ۲۱۹ و ۶۸۴ و ۷۰۹ قانون مدنی و مواد ۴۰۳ و ۴۰۴ قانون تجارت و مواد ۱۹۸ و ۵۱۹ و قسمت اخیر ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی، حکم محکومیت تضامنی خواندگان به پرداخت مبلغ ۰۰۰/۰۰۰/۸۶۴ ریال اصل بدهی و مبلغ ۱۹۳/۹۹۸/۱۶۲ ریال خسارت تأخیر تأدیه قراردادی محاسبه شده تا مورخه ۳/۲/۹۱ و همچنین خسارت تأخیر تأدیه قراردادی به مأخذ ۲۲ درصد در سال (روزانه به مبلغ ۷۶۷/۵۲۰ ریال) از مورخه ۳/۲/۹۱ لغایت اجرای حکم و هزینه دادرسی و حق الوکاله برابر تعرفه در حق خواهان صادر و اعلام می شود. حکم صادره نسبت به محکوم علیهم ردیف های دوم و سوم و چهارم به ترتیب ع.خ.، ی.خ. و ب.ن. غیابی و دو محکوم علیه دیگر (ش. و الف.ق.) حضوری است و ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ به محکوم علیهم غایب قابل واخواهی در این دادگاه و پس از ظرف بیست روز قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه تجدیدنظر استان تهران است.

دادرس شعبه ۲۱ دادگاه عمومی حقوقی تهران زارع

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

در خصوص تجدیدنظرخواهی ۱- ش. ۲- الف.ق. ۳- ع.خ. با وکالت ی.ر. به طرفیت بانک ت. نسبت به دادنامه شماره ۱۳۳۷ مورخه ۳۰/۱۰/۹۱ صادره از شعبه ۲۱ دادگاه عمومی تهران که به موجب آن حکم به محکومیت تجدیدنظر خواهان ها به پرداخت مبلغ ۱۹۳/۹۹۸/۰۲۶/۱ ریال و خسارت تأخیر تأدیه بر مبنای ۲۲ درصد در سال (روزانه ۷۶۷/۵۲۰ ریال) از مورخه ۳/۲/۹۱ لغایت صدور حکم و خسارات دادرسی صادر گردیده است نظر به اینکه تجدیدنظر خواهان های جهت تضمین خرید و راه اندازی یک دستگاه خودروی نظافت تونل به نفع سازمان قطار شهری ت. دو فقره ضمانت نامه تا تاریخ ۲۵/۹/۸۸ با حق تمدید سه ماه دیگر تا تاریخ ۲۶/۱۲/۸۸ به تجدیدنظر خوانده اعطاء نمودند که با وصف قید موعود زمانی جهت پرداخت ضمانت نامه ها در صورت عدم ایفای تعهد از سوی مدیون اصلی (سازمان قطار شهری ت.) تجدیدنظر خوانده استحقاق دریافت و برداشت آن را در مورد مواعد مقرر را داشته باشد که در صورت مقرر نسبت به برداشت از سوی مضمون له اقدامی صورت نپذیرفته و مهلت ضمانت تجدیدنظر خواهان ها منقضی گردیده علی القاعده مبالغ ضمانتی به ضامن یا ضامنین اعاده خواهد شد هرچند که بانک ت. به لحاظ عدم اختیار تمدید ضمانت نامه ها از تعهدات قراردادی تخطی نموده که در گزارش سازمان بازرسی کل کشور مندرج و صفحات ۹۹ الی ۹۶ مؤید تخطی از قانون در تمدید ضمانت نامه می باشد بنابراین توصیف حق برداشت از محل اعتباری ضمانت نامه به لحاظ مضی مدت سالبه به انتفاء موضوع می باشد چون با وصف حال شدن اصل دین و عدم مراجعه و برداشت مضمون له از محل اعتباری ضمانت نامه در مواعد مقرر برداشت و مطالبه وجه از محل اعتباری ضمانت نامه های منقضی شده قانونی و شرعی نمی باشد و حتی ادعای تمدید ضمانت نامه خارج از اراده متعاقدین و برخلاف اصول قانونی بوده چون وکیل اساسا حق تمدید مدت ضمانت نامه ها را نداشته زیرا اثر ضمانت نامه در مهلت مقرر توافقی طرفین دارای اثر قانونی بوده است چون ضمانت نامه با رعایت مقررات اصول قانونی برای مدت معینی اعطاء و صادر گردیده بود و آثاری بر موضوع ابطال ضمانت نامه درزمان مقرر نداشته و بر همین اساس هم دعوی ابطال ضمانت نامه ردّ و مورد تأیید در این دادگاه به شماره دادنامه ۹۱/۹۳۲ قرارگرفته است هرچند که اثر قانونی ضمانت نامه تا مهلت مقرر بوده و با مضی مدت بانک مزبور حق استفاده و برداشت غیر صحیح از ضمانت نامه ها را ندارد چون تعهد متعهد صرفا برای مدت مقرر اعطایی معین بوده بنا علی هذا دادنامه تجدیدنظر خواسته از این حیث دارای ایراد قانونی بوده و شایسته نقض می باشد چون با مدلول ماده ۳۴۸ قانون آیین دادرسی مدنی قابل انطباق می باشد فلذا در اجرای ماده ۳۵۸ قانون مارالذکر ضمن نقض دادنامه تجدیدنظر خواسته حکم بر بطلان دعوی خواهان اصلی صادر و اعلام می دارد رأی صادره قطعی است.

مستشاران شعبه ۲۹ دادگاه تجدیدنظر استان تهران

احمدی عظیمی

مواد مرتبط