رای دادگاه درباره خسارت راجع به ضمان درک مبیع (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۲۸۰۰۲۲۱)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای دادگاه تجدیدنظر شماره
شماره دادنامه۹۲۰۹۹۷۰۲۲۲۸۰۰۲۲۱
تاریخ دادنامه۱۳۹۲/۰۳/۰۵
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعدادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأیرای حقوقی
موضوعخسارت راجع به ضمان درک مبیع
قاضیرشیدی
رمضان نامدار
موسی وند

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره خسارت راجع به ضمان درک مبیع: در صورت مستحق للغیر درآمدن کل یا بعض مبیع و عدم تنفیذ عقد توسط مالک، بایع فضولی تنها ضامن عودت ثمن و غرامات در صورت عدم اطلاع مشتری از فساد عقد است. خسارتی که به واسطه تغییر قیمت مبیع از زمان عقد تا مشخص شدن فساد عقد می تواند متوجه مشتری شود جزو غرامات قابل جبران و موضوع مسئولیت بایع نیست.

رأی دادگاه بدوی

در خصوص دعوی آقای ج.پ. با وکالت آقای م.الف. به طرفیت ۱ آقای ش.ع. ۲ ب. به خواسته اعلام بطلان قرارداد مورخه ۳/۷/۸۱ و استرداد مبلغ /۰۰۰/۰۰۰/۷۲ ریال به عنوان ثمن معامله فضولی با عنایت به رد مالک به نرخ روز و سایر خسارات و غرامات قانونی وفق ماده ۲۶۳ قانون مدنی و هزینه دادرسی و حق الوکاله وکیل، توجها به جمیع اوراق و محتویات پرونده اولا نظر به اینکه هیچ گونه قراردادی بین خواهان و خوانده ردیف دوم وجود ندارد دعوی متوجه ایشان نمی باشد، فلذا به استناد بند ۴ ماده ۸۴ و ماده ۸۹ قانون آیین دادرسی مدنی قرار رد دعوی صادر و اعلام می گردد. ثانیا نسبت به خوانده ردیف اول عنایتا به محتویات پرونده اظهارات طرفین در جلسه دادگاه و مستندات ابرازی خصوصا کپی مصدق مبایعه نامه مورخه مذکور که به موجب آن خوانده ردیف اول یک دستگاه ساختمان به مساحت ۶۰ متر مربع از پلاک ثبتی ۲۵۴۴/۲ واقع در بخش ۱۰ تهران را به مبلغ /۰۰۰/۰۰۰/۷۲ ریال به خواهان فروخته و ثمن معامله را دریافت کرده است و قبض و اقباض صورت گرفته و کپی مصدق سند مالکیت و مستند دیگر که حکایت از انتقال ملک پلاک ثبتی مذکور قبل از فروش ساختمان به خواهان به خوانده ردیف دوم دارد و حاکی از این است که ملک متعلق به خوانده اخیرالذکر بوده است و در واقع معامله فی مابین طرفین فضولی بوده و مورد معامله مستحق للغیر درآمده و مالک اخیر نیز به شرح لایحه تقدیمی، معامله را تنفیذ ننموده است و با عنایت به اینکه معامله فی مابین خواهان و خوانده ردیف اول فضولی بوده و مالک آن را تنفیذ نکرده است طبق ماده ۲۴۷ قانون مدنی نافذ نمی باشد و مطابق ماده ۲۶۳ از همان قانون هرگاه مالک معامله را اجازه نکند و مشتری هم بر فضولی بودن آن جاهل باشد، حق دارد که برای ثمن و کلیه غرامات به بایع فضولی رجوع کند و همچنین طبق مادتین ۳۹۰ و ۳۹۱ قانون مرقوم اگر بعد از قبض ثمن مبیع کلا یا جزئا مستحق للغیر درآید بایع ضامن است اگرچه تصریح به ضمان نشده باشد و در صورت مستحق للغیر درآمدن کل یا بعض بیع، بایع باید ثمن مبیع را استرداد نماید و در صورت جهل مشتری به وجود فساد بایع باید از عهده غرامات وارده بر مشتری نیز برآید و در مانحن فیه مشتری می تواند فقط جهت دریافت ثمن و غرامات به بایع رجوع نماید، حسب مبایعه نامه مذکور ثمن معامله مبلغ /۰۰۰/۰۰۰/۷۲ ریال بوده است اما دلیلی بر ورود خسارت به خواهان وجود ندارد و افزایش و کاهش قیمت ساختمان و پول ملی نیز غرامت به حساب نمی آید، بنابراین خواهان با ابطال معامله فقط استحقاق مطالبه ثمن مورد معامله را دارد و نظر به اینکه خوانده ردیف اول هم اقرار به انجام معامله با خواهان نموده ولی متعاقبا دفاع مدلل و موجهی به عمل نیاورده و دلیلی بر برائت ذمه خود ارائه نکرده است، فلذا دادگاه دعوی مطروحه را وارد تشخیص به استناد مواد فوق الذکر از همان قانون و مواد ۱۹۸ ۵۱۵ ۵۱۹ ۵۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی حکم بر ابطال معامله موضوع مبایعه نامه مورخه مرقوم و محکومیت خوانده ردیف اول به پرداخت مبلغ هفتاد و دو میلیون ریال بابت اصل خواسته و مبلغ /۰۰۰/۶۹۶/۱ ریال بابت هزینه دادرسی و مبلغ /۰۰۰/۱۵۲/۴ ریال بابت حق الوکاله وکیل در حق خواهان صادر و اعلام می نماید. دایره اجرا مکلف است خسارت تأخیر تأدیه دین از تاریخ تقدیم دادخواست لغایت اجرای حکم به مأخذ شاخص های اعلامی از ناحیه بانک مرکزی محاسبه از محکوم علیه وصول به محکوم له پرداخت نماید، اجرای حکم در این قسمت منوط به ابطال تمبر هزینه دادرسی خواهد بود، خواسته نسبت به زاید از مبلغ مذکور در مورد غرامات و با توجه به استدلال مذکور محکوم به بی حقی می باشد. رأی صادره حضوری و ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.

رئیس شعبه ۱۹۰ دادگاه عمومی حقوقی تهران موسی وند

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ج.پ. با وکالت آقای م.الف. به طرفیت آقای ش.ع. نسبت به قسمتی از دادنامه شماره ۰۰۹۳۴ مورخ ۲۰/۱۰/۱۳۹۱ صادره از شعبه محترم ۱۹۰ دادگاه عمومی (حقوقی) تهران موضوع پرونده کلاسه ۰۰۸۶۶ که به موجب آن حکم بر بی حقی تجدیدنظرخواه نسبت مطالبه خسارات و غرامات قانونی صادر گردیده، با توجه به مجموع محتویات پرونده و امعان نظر در اوراق و منضمات آن، مفاد لایحه تجدیدنظرخواهی، مفاد لایحه دفاعیه تجدیدنظرخوانده، مدلول دادنامه تجدیدنظرخواسته، نظر به اینکه دادنامه معترض عنه که بر اساس ملاحظه مدارک و مستندات ابرازی از ناحیه خواهان بدوی و استماع اظهارات طرفین، صادر گردیده، از جهت رسیدگی رعایت اصول و قواعد دادرسی و انطباق آن با قانون فاقد اشکال قانونی و منقصت قضایی می باشد و جهات تجدیدنظرخواهی منطبق با هیچ یک از جهات مندرج در ماده ۳۴۸ از قانون آیین دادرسی مدنی نمی باشد و در این مرحله از رسیدگی نیز ایراد و اعتراض موجه و مدللی که قابل امعان نظر باشد اساس دادنامه را متزلزل و موجب بی اعتباری و نقض آن شود از ناحیه تجدیدنظرخواه و وکیل محترمش ارائه و ابراز نگردیده، بناءعلی هذا دادگاه به استناد قسمت اخیر ماده ۳۵۸ از قانون آیین دادرسی مرقوم ضمن رد اعتراض تجدیدنظرخواه دادنامه تجدیدنظرخواسته را تأیید می نماید. رأی صادره قطعی است.

مستشاران شعبه ۲۸ دادگاه تجدیدنظر استان تهران

رشیدی نامدار