رای دادگاه درباره خوانده دعوی تخلیه به دلیل نیاز شخصی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۱۸۰۱۳۵۴)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای دادگاه تجدیدنظر شماره
شماره دادنامه۹۴۰۹۹۷۰۲۲۱۸۰۱۳۵۴
تاریخ دادنامه۱۳۹۴/۱۰/۳۰
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعدادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأیرای حقوقی
موضوعخوانده دعوی تخلیه به دلیل نیاز شخصی
قاضیعزت اله امانی شلمزاری
رجبی
کرمی صادق آبادی

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره خوانده دعوی تخلیه به دلیل نیاز شخصی: دعوی تخلیه به دلیل نیاز شخصی لزوما باید به طرفیت کلیه مستأجرین اقامه شود؛ بنابراین طرح دعوی به طرفیت احد از مستأجرین مسموع نیست.

رأی دادگاه بدوی

آقای س. سفیری به وکالت از آقای ح. ک. به طرفیت آقای ب. الف. دادخواستی مبنی بر تخلیه (به لحاظ نیاز شخصی) به انضمام مطالبه خسارت دادرسی تقدیم کرده که در تاریخ ۹۳/۷/۴بر این شعبه ارجاع شده است در شرح دادخواست بیان شده خوانده دعوا مستاجر و یک باب مغازه خواهان برابر اجاره نامه رسمی شماره ۱۳۶۱۶۴ مورخ۹۳/۷/۴ و رای شعبه ۸۶ دادگاه عمومی حقوقی تهران می باشد لیکن وکیل خواهان برابر استشهادیه بیکاری بوده و نیاز شخص به مغازه دارد توضیح آنکه جلسه اول دادرسی بدون حضور خوانده برگزار و دادگاه قرار ارجاع امر به کارشناس صادر لذا لیکن متعاقبا خوانده با استناد به مواد ادله ابرازی مدعی شده که خواهان شاغل است و نیاز شخصی به ملک ندارد دادگاه در مجموع با ارزیابی ادله خوانده و برگزاری جلسه دادگاه به همین منظوراعتقاد دارد که خواهان نیاز مشخص بر اینکه متنازع نیز ندارد به همین جهت و به استناد و ماده ۱۹۷ قانون دیگر دادرسی مدنی حکم بر بی حقی خواهان صادر و اعلام می گردد این رای ظرف مدت ۲۰ روز پس از ابلاغ قابل اعتراض نزد محاکم تجدید نظر استان تهران می باشد.

رئیس شعبه ۴۲ دادگاه عمومی حقوقی تهران-امین رجبی

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

دادنامه تجدیدنظرخواسته به شماره ۹۴۰۹۹۷۲۱۶۰۷۰۰۱۲۰ مورخه ۱۳۹۴/۲/۲۹ صادره از شعبه ۴۲ دادگاه عمومی حقوقی تهران که بموجب آن حکم بر بی حقی تجدیدنظرخواه ح. ک. باوکالت س. م. نسبت به دعوی مطروحه بخواسته تخلیه یک باب مغازه موضوع اجاره نامه رسمی شماره ۱۳۶۱۶۴ مورخه ۱۳۷۳/۵/۲۶ تنظیمی در دفترخانه ۱۳۷حوزه ثبتی تهران که در دادنامه اشتباها تاریخ ۱۳۹۳/۷/۴ قید شده است) بلحاظ نیاز شخصی اصدار یافته است قطع نظر از صحت وسقم قضیه مخالف قانون و مقررات موضوعه و اصول دادرسی بوده و مستوجب نقض آن بشرح آتی می باشد زیرا که اولا مفاد اجاره نامه رسمی شماره ۱۳۶۱۶۴ مورخه ۱۳۷۳/۵/۲۶ حاکی از انعقاد قرارداد فی مابین مالکین سابق بعنوان موجر با ب. الف. و صادق جباری خامنه داشته که فرد اخیرالذکر (صادق جباری خامنه) حصه خود از منافع را در تاریخی مؤخر به محمد و الف. شهرتین ک. واگذار که با این اقدام افراد موصوف بعنوان شریک مشاعی ب. الف. محسوب می گردند که کماکان مالکیت آنان نسبت به سه دانگ از ششدئانگ منافع ملک مختلف فیه استقرار دارد ثانیا در دعوی تخلیه بحاظ نیاز شخصی لزوما می بایست دعوی بطرفیت کلیه مستأجرین اقامه گردد که در دوسیه مطمح نظر خواهان صرفا دعوی خود را بطرفیت احد از مستأجرین اقامه نموده که دعوی به کیفیت مطروحه در وضع موجود بلحاظ عدم انتقال سند ششدانگ منافع مورد اجاره بنام ب. الف. قابلیت پذیرش و استماع را ندارد ثالثا محاکم دادگستری به حکم مقرر در ماده ۲ و ۳ قانون آیین دادرسی مدنی صرفا مکلف هستند به دعاویی که برابر مقررات درخواست شده اند رسیدگی کرده و حکم مقتضی را صادر و فصل خصومت نمایند. از این رو دادگاه مستندا به قسمت اول از ماده ۳۵۸ از قانون آیین دادرسی مدنی ضمن نقض دادنامه معترض عنه قرار رد دعوی خواهان نخسیتن را صادر و اعلام می نماید. رأی صادره حضوری و قطعی است.

شعبه ۱۸ دادگاه تجدیدنظر استان تهران - رئیس و مستشار

عزت اله امانی شلمزاری - علی کرمی صادق آبادی