رای دادگاه درباره دعوای الزام به تمکین (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۳۰۰۰۷۴۵)
.png) | |
| شماره دادنامه | ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۳۰۰۰۷۴۵ |
|---|---|
| تاریخ دادنامه | ۱۳۹۲/۰۵/۰۶ |
| نوع رأی | رأی شعبه |
| نوع مرجع | دادگاه تجدیدنظر استان |
| گروه رأی | رای حقوقی |
| موضوع | دعوای الزام به تمکین |
| قاضی | علی محمدلو محرمعلی بیگدلی عظیمی |
چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره دعوای الزام به تمکین: با اعلام آمادگی زوج برای تهیه مسکن متناسب با شأن زوجه، دادگاه حکم به تمکین مشروط به فراهم ساختن مسکن خواهد داد زیرا تمکین فرع بر انفاق نیست بلکه وجوب نفقه زوجه از جمله مسکن متناسب با شئون زوجه و اثاث البیت متعارف، فرع بر تمکین زوجه است.
رأی دادگاه بدوی
درخصوص واخواهی خانم ت.ج. فرزند الف. با وکالت خانم م.ع. به طرفیت آقای ق.ق. فرزند ص. نسبت به دادنامه شماره و تاریخ ۱۲۳۳ ۱۰/۸/۱۳۹۱ پرونده کلاسه ۹۱/۹۸۱ صادره از همین شعبه. با عنایت به جامع محتویات پرونده، اظهار وکیل واخواه مبنی بر اینکه واخوانده مسکن با لوازم متعارف ندارد، مسکن با لوازم متعارف تهیه نماید تا تمکین نماید. تحقیقات انجام شده از طریق نیابت قضایی، حاکی از اینکه واخوانده دارای مسکن مستقل نمی باشد. با این وصف، دادگاه واخواهی را وارد تشخیص و مستندا به ماده ۳۰۵ قانون آیین دادرسی مدنی دادگاه های عمومی و انقلاب، ضمن فسخ دادنامه واخواسته و توجه به اینکه تمکین خوانده از خواهان بدوی، قبل از تهیه مسکن مستقل توسط خواهان منتفی می باشد؛ لذا دادگاه مستندا به ماده ۱۱۱۴ قانون مدنی، حکم به بطلان دعوی الزام به تمکین خوانده از خواهان را صادر و اعلام می نماید. رأی صادره ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ قابل اعتراض و رسیدگی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رئیس شعبه ۲۳۰ دادگاه عمومی خانواده تهران محمدلو
رأی دادگاه تجدیدنظر استان
درخصوص تجدیدنظرخواهی آقای ق.ق. به طرفیت همسرش خانم ت.ج. نسبت به دادنامه شماره ۱۶۲۶ ۳۰/۱۰/۹۱ صادره از شعبه ۲۳۰ دادگاه عمومی خانواده تهران، وارد و موجه است و رأی مزبور با قانون و دلائل موجود در پرونده انطباق ندارد. زیرا ادامه علقه زوجیت دائم و برقراری حقوق متقابل اقتضا می کند که زوجه در منزل زوج زندگی کرده و در تمکین او باشد و تمکین، فرع بر انفاق نیست، بلکه وجوب نفقه زوجه از جمله مسکن متناسب با شئون زوجه و اثاث البیت متعارف، فرع بر تمکین زوجه است و زوج اعلام آمادگی کرده است که در صورت مراجعت زوجه به زندگی مشترک و تمکین او، منزل متناسب و اثاث البیت متعارف جهت سکونت و استفاده وی فراهم نماید. بنابراین رد دعوی تمکین به لحاظ فراهم نبودن مسکن و اثاث البیت موقع صدور حکم، صحیح نیست. کافی است که همزمان با اجرای حکم، زمینه تمکین از سوی زوج فراهم گردد. با استناد به ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی، دادنامه تجدیدنظرخواسته نقض می شود و با استناد به مواد ۱۱۰۲، ۱۱۰۵، ۱۱۰۸ و ۱۱۱۴ قانون مدنی، حکم به الزام زوجه به بازگشت به زندگی مشترک و تمکین زوج صادر می گردد و اجرای حکم منوط به فراهم شدن مسکن متناسب با شئون زوجه و اثاث البیت متعارف از سوی زوج، هم زمان با اجرای حکم می گردد. این رأی قطعی است.
رئیس شعبه ۳۰ دادگاه تجدیدنظر استان تهران مستشار دادگاه
بیگدلی عظیمی