رای دادگاه درباره رابطه تمکین و ایراد خسارت بدنی جزئی (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۴۰۰۰۷۸۰)
.png) | |
| شماره دادنامه | ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۴۰۰۰۷۸۰ |
|---|---|
| تاریخ دادنامه | ۱۳۹۱/۰۶/۰۵ |
| نوع رأی | رأی شعبه |
| نوع مرجع | دادگاه تجدیدنظر استان |
| گروه رأی | رای حقوقی |
| موضوع | رابطه تمکین و ایراد خسارت بدنی جزئی |
| قاضی | نجفی سوادرودباری محمد خالقی فراهانی |
چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره رابطه تمکین و ایراد خسارت بدنی جزئی: صرف یک بار درگیری بین زوج و زوجه که منجر به آسیب جزئی زوجه شود، مصداق خوف از ضرر بدنی نیست و مانع از صدور حکم الزام به تمکین نمیشود.
رأی دادگاه بدوی
در خصوص دادخواست تقدیمی خواهان آقای (ع. م.) فرزند (م. ر.) با وکالت آقای (ر. الف.) به طرفیت خوانده، خانم (م. الف. م.) فرزند (ع. الف.) به خواسته الزام خوانده به تمکین در انجام وظایف زندگی مشترک با توجه به اوراق و محتویات پرونده از جمله مفاد دادخواست تقدیمی تصویر مصدق سند نکاح نامه رسمی به شماره ۶۲۲۱ صادره از دفتر ازدواج شماره ۱۷۱ حوزه ثبتی تهران، وجود علقه زوجیت بین طرفین به سبب عقد نکاح دائم محرز می باشد و زوجه عدم تمکین از شوهرش را ایراد ضرب و شتم شوهرش نسبت به وی و عدم امنیت توجیه نموده است، لیکن برای اثبات ادعایش به دادنامه شماره ۴۶ مورخ ۳۰/۱/۱۳۹۱ موضوع پرونده کلاسه ۹۱/۱۶۲/۱۰۶۹، که زوج به اتهام ایراد ضرب عمدی بدنی نسبت به زوجه به پرداخت دیه محکوم گردید، با عنایت به اینکه زوجه جهت عدم تمکین خود، عذر موجه خود را اعلام داشته، لذا دادگاه دعوی خواهان را غیر وارد تشخیص و مستندا به ماده ۱۱۱۵ از قانون مدنی، حکم به رد دعوی خواهان صادر و اعلام می گردد و به زوجه اجازه داده می شود تا رفع مظنه ضرر بدنی و جسمی مسکن علی حده ای اختیار نماید. رأی صادره حضوری محسوب، ظرف مدت ۲۰روز از تاریخ ابلاغ، قابل تجدیدنظر در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رئیس شعبۀ ۲۶۵ دادگاه خانواده تهران - فراهانی
رأی دادگاه تجدیدنظر استان
درخصوص دادخواست تجدیدنظرخواهی (ع. م.) با وکالت (ر. الف.) به طرفیت (م. الف. م.) نسبت به دادنامه ۰۰۵۲۸ مورخ ۱۱/۴/۱۳۹۱ در پرونده کلاسه ۰۱۲۶۳ صادره ازشعبۀ ۲۶۵ دادگاه خانواده تهران که به موجب آن دعوی تجدیدنظرخواه (خواهان) را به استناد ماده ۱۱۱۵ قانون مدنی، حکم به رد دعوی صادرگردیده است، وکیل تجدیدنظرخواه اظهار داشت یک برخورد کوچک و ناچیز، که عرفا و عادتا قابل اغماض است، نمی تواند از مصادیق ماده ۱۱۱۵ قانون مدنی باشد و پس از دو سال زندگی مشترک، هیچ گونه سوء رفتاری از جانب موکل رخ نداده است و اینچنین درگیری کوچکی نمی تواند مناط و دلیل سوء رفتار تلقی گردد، تجدیدنظرخوانده اظهار داشت از اعمال و رفتار زوجه و ایراد ضرب و جرح، تمامی همسایه ها باخبر می باشند و چندین پرونده در کلانتری باغ فیض مطرح بوده است، نظر به اینکه آنچه در پرونده امر مضبوط می باشد، گواهی پزشکی قانونی کبودی بازوی چپ را قید نموده است که دیه به میزان سه دهم درصد صادرگردیده و اینکه دلیل دیگری مبنی بر درگیری مستمر و یا چندبار ایراد ضرب تحقق یافته باشد، در پرونده امر مشهود نمی باشد و اینکه آنچه مستنبط از ماده ۱۱۱۵ قانون مدنی می باشد، بودن زن با شوهر و در یک منزل، متضمن خوف ضرر بدنی یا مالی یا شرافتی برای زن می باشد، عرف یک بار درگیری که منتهی به کبودی در بازوی چپ شود، از مصادیق متضمن خوف ضرر بدنی تلقی نمی-گردد. علی هذا اعتراض تجدیدنظرخواهی وارد دانسته به استناد ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی، ضمن نقض دادنامه فوق-الذکر به استناد ماده ۱۱۱۴ قانون مدنی، زن باید در منزلی که شوهر تعیین می کند سکنی نماید و طبق ماده ۱۱۰۲ قانون مدنی، همین که نکاح به طور صحت واقع شد، روابط زوجیت بین طرفین موجود و حقوق و تکالیف زوجین در مقابل همدیگر برقرار می شود و یکی از وظایف زوجه تمکین از زوج می باشد، لذا ضمن وارد تشخیص دادن خواستۀ خواهان بدوی حکم به الزام زوجه به تمکین از زوج صادر و اعلام می نماید. رأی صادره قطعی است.
رئیس شعبۀ ۴۰ دادگاه تجدیدنظر استان تهران - مستشار دادگاه
خالقی - نجفی سواد رودباری