رای دادگاه درباره شرط برخورداری حمایت از ثبت علامت تجاری در کشور خارجی (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۱۲۰۱۶۰۲)

شماره دادنامه	۹۱۰۹۹۷۰۲۲۱۲۰۱۶۰۲
تاریخ دادنامه	۱۳۹۱/۱۱/۲۵
نوع رأی	رأی شعبه
نوع مرجع	دادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأی	رای حقوقی
موضوع	شرط برخورداری حمایت از ثبت علامت تجاری در کشور خارجی
قاضی	احمدی نورزاد رسول دوبحری

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره شرط برخورداری حمایت از ثبت علامت تجاری در کشور خارجی: صرف ثبت علامت تجاری در یکی از کشورهای عضو کنوانسیون پاریس، مالک علامت را از حمایت قانونی در سایر کشورهای عضو بهره مند نخواهد ساخت

رأی دادگاه بدوی

درخصوص دعوی آقای و.ط. به وکالت از شرکت گ. اینک به طرفیت شرکت تضامنی م.ح. و شرکاء با وکالت آقای الف.ک. مبنی بر ابطال ثبت علامت تجارتی به شماره ... و کلمه ... به صورت فانتزی. به این خلاصه که وکیل خواهان به شرح دادخواست توضیح داده است شرکت موکل از جمله شرکت های معروف جهان و تولیدکننده انواع مختلف پوشاک و مواد آرایشی و بهداشتی است که محصولات خود را با علامت تجارتی ... در بسیاری از کشورهای جهان عرضه می نماید و در این زمینه از شهرت و معروفیت فراوانی برخوردار است و این علامت را در حدود یک صد کشور جهان از جمله کشورهای عضو کنوانسیون پاریس به ثبت رسانده است و به موجب اظهارنامه ... مورخ ۱۵/۱۰/۸۸، تقاضای ثبت آن را در ایران نموده، اما اداره ثبت علائم تجاری به استناد ثبت علامت تجارتی خوانده، از پذیرش درخواست خودداری نموده است. علی هذا به جهت ثبت عین علامت موکل و اینکه اقدام خوانده در ثبت مؤخر آن از مصادیق رقابت غیر عادلانه است و استفاده از عین علامت موکل موجب فریب و گمراهی مصرف کنندگان خواهد شد، درخواست صدور رأی به شرح خواسته را دارد. وکیل خوانده اجمالا به شرح لایحه ی تقدیمی در مقام دفاع بیان داشته علامت خواهان در ایران ثبت نشده و از حق تقدم موضوع بند ج ماده ۴ کنوانسیون پاریس استفاده نکرده و علامت موکل زودتر از تاریخ اظهارنامه ی خواهان به ثبت رسیده و مدارکی دال بر سابقه استفاده مستمر در ایران ارائه نشده است؛ لذا درخواست رد دعوی را نموده است. علی هذا دادگاه با توجه به ثبت مقدم علامت متنازع فیه در کشورهای عضو کنوانسیون پاریس، حسب مدارک ابرازی و نظر به اینکه به موجب مواد ۲ و ۶ خامس کنوانسیون پاریس مالک علامت ثبت شده در هر یک از کشورهای عضو کنوانسیون از حمایت قانونی در سایر کشورهای عضو برخوردار است و حق تقدم مقرر در ماده ۴ کنوانسیون در مرحله اظهارنامه و قبل از ثبت علامت است. بدیهی است در صورت ثبت علامت و استفاده از آن، مالک علامت ثبت شده در استفاده از علامت و ثبت آن در سایر کشورها دارای حق اولویت است و از طرفی ثبت مؤخر عین علامت خواهان و برای همان محصولات از مصادیق رقابت نامشروع ممنوع شده مقرر در ماده ۱۰ مکرر کنوانسیون پاریس است که این مقررات برای تمامی کشورهای عضو لازم الاتباع است و در کشور جمهوری اسلامی ایران هم با توجه به الحاق به کنوانسیون در سال ۱۳۳۷ این مقررات لازم الرعایه می باشد و نظر به اینکه علامت متنازع فیه عین اسم تجاری خواهان هم می باشد که به موجب ماده ۸ کنوانسیون پاریس حتی بدون ثبت هم قابل حمایت است و از طرفی به موجب ماده ۴۷ قانون ثبت اختراعات طرح های صنعتی و علائم تجاری هر گونه استفاده از نام تجاری که عرفا باعث فریب عموم شود، غیر قانونی است. بنابراین ضمن رد مدافعات غیر مؤثر وکیل خوانده دعوی، خواهان را وارد و ثابت تشخیص داده، مستندا به مواد ۳۲، ۴۰، ۴۱ و ۴۷ از قانون اخیرالذکر و مواد ۲، ۶، ۸، ۱۰ مکرر کنوانسیون پاریس، با لحاظ ماده ۹ قانون مدنی، حکم به ابطال ثبت علامت تجاری خوانده صادر و اعلام می گردد. رأی صادره حضوری و ظرف مهلت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر تهران می باشد.

رئیس شعبه ۳ دادگاه عمومی حقوقی تهران احمدی

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

شرکت تضامنی م.ح. و شرکا با مسئولیت محدود با وکالت آقایان ح.، م.ب. به طرفیت شرکت گ. با وکالت آقای و.ط. نسبت به دادنامه شماره ۸۹۳-۱۸/۱۰/۹۰ شعبه ۳ دادگاه عمومی حقوقی تهران، تجدیدنظرخواهی کرده است. براساس دادنامه موصوف، دعوی شرکت تجدیدنظرخوانده مبنی بر ابطال ثبت علامت تجاری به شماره ...-۸/۵/۸۷ وکلمه ... به صورت فارسی. اجمالا با این استدلال که علامت ... ازسوی تجدیدنظرخوانده در تعدادی از کشورهای عضو کنوانسیون پاریس ثبت شده، فلذا در کشور ایران نیز از حمایت قانونی برخوردار است و اینکه اقدام تجدیدنظرخواه درثبت علامت مذکور برای همان محصولات از مصادیق رقابت نامشروع تلقی می گردد؛ مضافا به اینکه علامت متنازع فیه عین اسم تجاری تجدیدنظرخوانده می باشد، مورد پذیرش قرارگرفته، حکم به ابطال ثبت علامت تجاری تجدیدنظرخواه صادر شده است. اینک با بررسی محتویات ومستندات پرونده و مطالعه لوایح ابرازی وکلای طرفین، اولا: برخلاف استنباط و استدلال دادگاه بدوی صرف ثبت علامت تجاری در یکی از کشورهای عضو کنوانسیون پاریس، مالک علامت را از حمایت قانونی در سایر کشورهای عضو بهره مند نخواهد ساخت؛ بلکه مطابق مفاد مواد ۶ و ۴ خامس کنوانسیون پاریس و مواد ۹ (بند ب) و۳۶ قانون ثبت اختراعات طرح های صنعتی و علائم تجاری، تسلیم کننده درخواست ثبت علامت تجاری ازحق تقدم شش ماهه برای ثبت عین علامت در سایر کشورهای عضو برخوردار خواهدبود. ثانیا: چون تجدیدنظرخوانده مدعی مالکیت نسبت به علامت مبحوث عنه شده، لیکن علامت مذکور را در ایران به ثبت نرسانیده، باوحدت ملاک ازماده ۱۲۵ آیین نامه اجرای قانون ثبت اختراعات طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب ۱۳۸۷، مکلف بوده هم زمان باطرح دعوی ابطال، برای علامت خود مطابق قانون و آیین نامه مذکور تقاضای ثبت نموده و گواهی آن را به دادگاه تقدیم و اداره ثبت علائم تجاری نیز مکلف به دریافت درخواست بوده است، زیرا در وضعیت موجود حتی پذیرش خواسته تجدیدنظرخوانده و ابطال علامت تجدیدنظرخواه مانع ثبت آن علامت ازسوی ثالث در اداره ثبت علایم تجاری نخواهد بو. بنا به مراتب مذکور چون تجدیدنظرخوانده به تکلیف قانونی خود به شرح مذکور عمل نکرده، دعوی در وضعیت فعلی قابل استماع و پذیرش نمی باشد. فلذا به تجویز ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی، ضمن پذیرش اعتراض، دادنامه تجدیدنظرخواسته که در مخالفت با موازین قانونی صادرشده نقض می گردد. آن گاه باتوجه به استدلال اشاره شده و به استناد ماده ۲ قانون مرقوم، قرارعدم استماع دعوی بدوی صادر و اعلام می گردد. این رأی قطعی است.

رئیس شعبه ۱۲ دادگاه تجدیدنظراستان تهران مستشاردادگاه

دوبحری نورزاد