رای دادگاه درباره شرط صدور حکم الزام به تمکین رابطه تمکین و تهیه مسکن (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۴۷۰۱۹۸۱)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای دادگاه تجدیدنظر شماره
شماره دادنامه۹۴۰۹۹۷۰۲۲۴۷۰۱۹۸۱
تاریخ دادنامه۱۳۹۴/۱۱/۱۴
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعدادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأیرای حقوقی
موضوعشرط صدور حکم الزام به تمکین رابطه تمکین و تهیه مسکن
قاضیمدنی کرمانی
سید داود معنوی
جهاندار

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره شرط صدور حکم الزام به تمکین رابطه تمکین و تهیه مسکن: صدور حکم به تمکین زوجه و موکول نمودن اجرای آن به تهیه مسکن و وسایل زندگی مناسب؛ از مصادیق حکم غیر منجز و معلق بوده و فاقد وجاهت قانونی است؛ بنابراین صدور حکم به تمکین منوط به وجود مسکن مناسب است.

رأی دادگاه بدوی

در خصوص دادخواست آقای ح. ت.الف. فرزند ی. با وکالت خانم س. ع.م. فرزند الف. بطرفیت خانم ف. ش. با وکالت آقای ز. ق.د.ک. فرزند م. بخواسته الزام به تمکین به شرح دادخواست تقدیمی دادگاه با توجه به مجموع محتویات پرونده بدوا رابطه زوجیت را محرز دانسته و از آنجا که وفق مواد ۱۱۰۲ و ۱۱۰۳ قانون مدنی همینکه عقد نکاح به صورت صحیح واقع شد رابطه زوجیت موجود و حقوق و تکالیف طرفین نسبت به یکدیگر برقرار می شود و زن و شوهر مکلف به حسن معاشرت با یکدیگر بوده و باید در تشیید مبانی خانواده به یکدیگر معاضدت نمایند و با عنایت به اینکه خوانده و دلیل و مدرکی که امتناع وی را مشروع نماید ارائه نکرده است لهذا دادگاه با توجه به مراتب خواسته خواهان را موجه دانسته مستندا به مواد۱۱۰۲ و ۱۱۰۳ و ۱۱۰۴و۱۱۰۸و۱۱۱۴ قانون مدنی حکم به الزام خوانده به تمکین در حق خواهان صادر و اعلام می نماید.اجرای این رای منوط به تهیه مسکن ووسایل زندگی مناسب است. این رأی حضوری ظرف بیست روز قابل اعتراض و تجدیدنظرخواهی در دادگاه محترم تجدیدنظر است.

رئیس شعبه ۲۰۱ دادگاه عمومی خانواده تهران -حسن جهاندار

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

تجدید نظر خواهی خانم ف. ش. با وکالت آقای زهیر قوی دل کوشالی بطرفیت آقای ح. ت.الف. نسبت به رأی موضوع دادنامه شماره ۱۰۵۶مورخ ۹۴/۰۶/۱۷ صادره از شعبه ۲۰۱دادگاه عمومی خانواده که بر الزام زوجه به تمکین از همسرش اشعار دارد بنظر وارد است زیرا دادگاه محترم در حکم خود مقرر داشته است که اجرای این رأی منوط به تهیه مسکن ووسایل زندگی مناسب است و این خود دلیل موجهی بر این واقعیت است که دادگاه محترم نیز احراز نموده است که زوج حداقل تا زمان صدور حکم مسکن مناسب جهت سکونت همسرش نداشته است ، حال سوال این است که : چگونه می توان زوجه را الزام به تمکین وحضور در منزلی که وجود خارجی و عینیت ندارد ملزم نمود؟ الزام زوجه به تمکین از زوج و حضورو سکنی در منزل ، در صورتی واجد وجاهت قانونی و قابل استماع است که زوج یا منزل مسکونی مناسبی را در مالکیت داشته یا اجاره نموده یا از طریقی در تصرف و اختیار خود داشته باشد بنابراین صدور حکم به تمکین و موکول نمودن آن به آینده از مصادیق حکم غیر منجز و معلق است لذا این دادگاه با نقض دادنامه بدوی حکم به رد دعوی خواهان بدوی صادر و اعلام میدارد تجدید نظر خواه پس از تهیه مسکن مناسب با اثاث البیت می تواند دادخواست دیگری تقدیم محاکم خانواده نماید این رأی قطعی است

شعبه ۴۷ دادگاه تجدیدنظر استان تهران - رئیس و مستشار

​سیدداود معنوی - عارفه مدنی کرمانی