رای دادگاه درباره شرط صدور حکم تمکین (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۴۰۲۰۰۲)

شماره دادنامه	۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۴۰۲۰۰۲
تاریخ دادنامه	۱۳۹۳/۱۱/۱۹
نوع رأی	رأی شعبه
نوع مرجع	دادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأی	رای حقوقی
موضوع	شرط صدور حکم تمکین
قاضی	حسین مرادی هرندی روحانی مریان وحدانی نیا

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره شرط صدور حکم تمکین: تمکین شرط استحقاق زوجه نسبت به دریافت نفقه نیست، بلکه نشوز وی مانع آن است. بنابراین در دعوی مطالبه نفقه، صرف اثبات رابطه زوحیت برای الزام زوج به پرداخت نفقه کافی بوده و زوجه نیازی به اثبات در تمکین بودن خود ندارد.

رأی دادگاه بدوی

در خصوص دعوی خواهان خانم ن.ر. به طرفیت خوانده آقای ح.ع. به خواسته الزام خوانده به پرداخت نفقه از ۱۳۹۲/۹/۲۵ تا اجرای حکم به انضمام خسارت دادرسی به شرح متن دادخواست تقدیمی توضیح این که طرفین به موجب سند رسمی نکاحیه شماره ... دفتر خانه رسمی ازدواج شماره ... تبریز به علقه زوجیت و نکاح دائم یکدیگر درآمده، زوجه مدعی است در تمکین شوهرش بوده اما زوج از پرداخت نفقه واجبه وی امتناع می ورزد. زوج می گوید همسرش دو ساله از خانه رفته، ولی تمکین وی را اخیرا مطرح کرده است. نظر به محتویات پرونده دعوی خواهان و مندرجات سند نکاحیه طرفین که مبین علقه زوجیت دائم زوجین می باشد و با توجه به اینکه اولا: پرداخت نفقه زوجه برابر مقررات شرعی و قانونی در عقد نکاح دائم تکلیف زوج می باشد؛ ثانیا: نفقه زوجه به نص قانون شامل همه نیازهای متعارف و روزمره و متناسب با وضعیت زن می باشد و شؤون مالی، فرهنگی، اجتماعی و اخلاقی زن و عرف حاکم در تعیین آن ملاک می باشد؛ ثالثا: آنچه از مفاد مواد قانون مدنی استنباط می گردد اینست که قانونگذار تمکین را شرط استحقاق زن بر نفقه ندانسته تا لازم باشد زوجه علاوه بر رابطه زوجیت خود و خوانده در تمکین بودنش را نیز ثابت کند، بلکه آنچه مانع استحقاق زن بر نفقه است، نشوز زوجه است؛ چرا که همین که نکاح به صورت صحیح واقع شد، رابطه زوجیت موجود و حقوق و تکالیف زوجین بر قرار می گردد و یکی از این وظایف الزام زوج به پرداخت نفقه زوجه است؛ جز این که نشوز زوجه چنان که در ماده ۱۱۰۸ قانون مدنی مقرر شده، این الزام را از بین می برد و در مانحن فیه دلیل محکمه پسند بر نشوز زوجه ارائه نشده؛ لذا دادگاه خواسته خواهان را منطبق بر شرع و قانون دانسته، مستندا به مواد ۱۹۸ ، ۵۰۲ ، ۵۱۵ ، ۵۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی و مواد ۱۱۰۲ و ۱۱۰۶ و ۱۱۰۷ و ۱۱۱۱ و ۱۲۰۶ قانون مدنی و بندهای ۷ و ۱۴ ماده ۴ قانون حمایت خانواده مصوب۱۳۹۱/۱۲/۱ حکم به محکومیت خوانده به پرداخت ماهیانه سه میلیون ریال از ۱۳۹۲/۹/۲۵ تا پایان سال ۱۳۹۲ و در سال ۱۳۹۳ ماهیانه ۳۶۰۰۰۰۰ ریال تا تاریخ صدور حکم از جهت اصل خواسته و پرداخت مبلغ ۱۱۸۰۰۰۰ ریال تمبر و ۹۰۰۰۰۰ ریال هزینه کارشناسی جمع خسارت دادرسی از باب تسبیب و قاعده لاضرر در حق خواهان صادر و اعلام می گردد. رأی صادره حضوری محسوب، ظرف بیست روز پس از ابلاغ، قابل قابل اعتراض و رسیدگی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.

رییس شعبه ۲۷۵ دادگاه عمومی حقوقی تهران - وحدانی نیا

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

تجدیدنظرخواهی آقای ح.ع. به طرفیت خانم ن.ر. نسبت به دادنامه شماره ۱۴۵۵ مورخ ۱۳۹۳/۸/۲۴ شعبه ۲۷۵ دادگاه عمومی حقوقی تهران در پرونده کلاسه ... مبنی بر صدور حکم محکومیت به پرداخت نفقه معوقه وارد نمی باشد، زیرا با توجه به محتویات پرونده و امعان نظر در اوراق و مندرجا ت آن مفاد لایحه تجدیدنظرخواهی و لوایح دفاعیه طرفین، مدلول دادنامه تجدیدنظرخواسته، رأی صادر شده دادگاه بدوی بر اساس مستندات موجود در پرونده صادر گردیده است و با عنایت به اینکه تجدیدنظرخواه ایراد و اعتراض موجهی که موجبات نقض دادنامه اعتراض شده را فراهم آورد، ابراز ننموده است، لذا این دادگاه با عنایت به مراتب مذکور، ضمن رد دادخواست تجدیدنظرخواهی، رأی صادر شده دادگاه بدوی را با استناد به مواد ۳۵۸ و ۳۶۵ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی، تأیید می نماید. این رأی قطعی است.

رئیس و مستشار شعبه ۲۴ تجدیدنظر استان تهران

مرادی هرندی - روحانی