رای دادگاه درباره عنصر قانونی بزه رها نمودن فاضلاب کارخانه (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۳۹۰۰۵۲۷)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای دادگاه تجدیدنظر شماره
شماره دادنامه۹۵۰۹۹۷۰۲۲۳۹۰۰۵۲۷
تاریخ دادنامه۱۳۹۵/۰۴/۰۶
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعدادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأیرای کیفری
موضوععنصر قانونی بزه رها نمودن فاضلاب کارخانه
قاضیشفیعی خورشیدی
احمد موسی پور
محمدحسین قائمی منش

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره عنصر قانونی بزه رها نمودن فاضلاب کارخانه: عنصر قانونی بزه رها نمودن فاضلاب کارخانه به خارج از کارخانه،ماده ۲۹ قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا مصوب ۱۳۷۴است.

رأی دادگاه بدوی

در خصوص اتهام آقایان ۱- ع.الف. ک. ۶۶ ساله مدیر عامل -- - ۲- ح. الف. ۳- م. الف. ۴- الف. م. ۵- ح.ع. الف. ۶- م.الف. مبنی بر تهدید علیه بهداشت عمومی با رها نمودن فاضلاب کارخانه به خارج از کارخانه که موجب آلودگی محیط زیست گردیده به شرح کیفر خواست دادسرای عمومی و انقلاب ورامین دادگاه نظر به محتویات پرونده و گزارش اداره حفاظت محیط زیست ورامین و اقرار متهمین ردیف اول و دوم و عدم ایراد و دفاع موثری از ناحیه متهمین پس از ابلاغ به مدیر عامل کارخانه جرمشان را ثابت دانسته و با انطباق موضوع با ماده ۲۹ قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا مصوب ۱۳۷۴ هریک از نامبردگان را به پرداخت یک میلیون ریال جزای نقدی بلحاظ نداشتن سابقه مشابه محکوم می نماید. رای صادره غیابی و ظرف ۱۰ روز پس از ابلاغ قابل واخواهی در این دادگاه خواهد بود.

رئیس شعبه ۱۰۱ جزایی دادگاه عمومی- محمدحسین قائمی منش

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

تجدیدنظرخواهی اداره حفاظت محیط زیست شهرستانهای ورامین وقرچک بامدیریت اقای م.گ.م.ازدادنامه شماره ۱۳۲۳-۹۳/۱۱/۹ صادره ازشعبه ۱۰۱دادگاه عمومی جزایی ورامین که تجدیدنظرخواندگان۱-ع. ک. ۶۶ساله مدیرعامل کارخانه ۲- الف. م. رئیس هیات مدیره کارخانه ۳- ح.ع. ع یا الف. ۴-م.ع یا الف. ۵- ح. الف. ۶- م. الف. که ازحیث اتهام تهدید علیه بهداشت عمومی بارها نمودن فاضلاب کارخانه به خارج ازکارخانه که موجب الودگی محیط زیست گردیده است وهریک نامبردگان با استناد به ماده ۲۹ قانون نحوه جلوگیری ازآلودگی هوامصوب ۱۳۷۴ به پرداخت جزای نقدی به مبلغ یک میلیون ریال جزای نقدی درجه ۸ به نفع دولت محکوم شده اند ورای دادگاه نسبت به محکومان غیابی بوده اما اداره محیط زیست طی لایحه ای پس ازابلاغ رای ، به رای دادگاه اعتراض واعلام داشته اند که نامبردگان وع. ک. وع. الف.ش به موجب دادنامه شماره ۴۳۷-۹۱/۵/۷ صادره ازشعبه۱۰۳ دادگاه عمومی جزایی ورامین به تحمل هشت ماه حبس تعزیری محکوم شده اند که ۴ماه ازحبس به جزای نقدی به مبلغ پنج میلیون ریال تبدیل شده و ۴ماه حبس تعزیری اقایان ع. ک. وع.الف.ش برای مدت سه سال تعلیق گردیده ورای دادگاه بدوی دردادگاه تجدیدنظراستان تهران شعبه ۲۹ به موجب دادنامه شماره ۱۳۹۶-۹۱/۱۱/۲۸عینا تایید گردیده وباتوجه به اینکه اقای ع. ک. دارای سابقه کیفری است و خودرا بدون سابقه معرفی نموده واعلام داشته اند تصویری ازرای دادگاه بدوی وتجدیدنظرپیوست سابقه می باشد وبه علت دارابودن سابقه کیفری توسط علی ک. تقاضای تشدید مجازات راداریم ویکی ازعوامل تشدید مجازات تکرارجرم رابیان کرده اند وپرونده به دادگاه تجدیدنظراستان ارسال وبه این شعبه ارجاع شده وباوصول سابقه وملاحظه ان وتهیه گزارش ودعوت تجدیدنظرخواه وتجدیدنظرخواندگان وحضور اقای س. ح. ط. به عنوان نماینده حقوقی اداره محیط زیست وحضوراقای ع. ک. به اتفاق وکیل خود اقای م.ع.ص به دادگاه واستماع اظهارات طرفین وتنظیم صورتجلسه وباعنایت به اینکه محکومیت تجدیدنظرخواه اقای ع. ک دردادنامه شماره ۱۳۲۳-۹۳/۱۱/۹ صادره ازشعبه ۱۰۱دادگاه عمومی جزایی ورامین ازمجازات درجه هشت می باشد وقانونگذار درماده ۵۴ قانون مجازات اسلامی مصوب ۹۲ به جرایم حدی، قصاص وتعزیری درجه یک الی هفت اشاره کرده که اگردرمدت تعلیق مرتکب جرایم تعزیری درجه یک الی ۷گردد قرارتعلیق قبلی لغو خواهدشد واگرازباب تکرارجرم وفق ماده ۱۳۷ قانون مجازات اسلامی واردشویم دراین ماده به مجازاتهای تعزیری ازدرجه یک الی ۶ بیان شده که می توان گفت محکومیت اقای ع. ک. مشمول تشدید ولغو قرارتعلیق نبوده ونخواهدشد واما بابت موضوع ماده ۲۹ قانون نحوه جلوگیری ازآلودگی هواکه مرتکبان فعل مجرمانه رابرای باراول جزای نقدی پیش بینی نموده و برای باردوم ویاتکرار ان حبس تعزیری ازدوماه تاشش ماه وجزای نقدی ازهفتصدهزارریال تادومیلیون ریال پیش بینی نموده که باید گفت فعل ارتکابی تهدید علیه بهداشت عمومی ویافعل آلودگی هوا دو افعال جداگانه بوده و هر کدام به عنوان باراول تلقی خواهدشد ودرمانحن فیه ازمصادیق لغوقرار تشدید مجازات نسبت به ع. ک. نخواهد بود که دادگاه باجمیع جهات وبررسی معموله ضمن رد اعتراض تجدیدنظرخواه دادنامه معترض عنه درباب محکومیت اقای ک. رابه استناد بندالف ازماده ۴۵۵ قانون ایین دادرسی کیفری عیناتایید واستوارمیگردد ودرخصوص محکومیت دیگرمرتکبان آقای الف. م. ، رییس هیات مدیره ودیگر سهامداران ح. الف. ، م. الف. ، ح.ع. ع یا الف وم.ع یا الف. بنابه اظهارات مدیرعامل آقای ک. دراموراجرایی وهیات مدیره سمتی ندارند ونقشی ندارند که فعل ارتکابی متوجه آنان نمی باشد ودراداره شخصیت حقوقی مدیرعامل ورییس هیات مدیره مسئول وپاسخ گو می باشند گرچه اقایان ح. الف. پ و م. الف. پ ، ح.ع. وم. ع تقاضای تجدیدنظرخواهی نکرده اند و رای دادگاه نسبت به نامبردگان غیابی بوده اما رای دادگاه منطبق با موازین قانونی نسبت به اشخاص اخیر نمی باشدکه دادگاه به استناد قسمت ذیل ماده ۴۵۹قانون ایین دادرسی کیفری این قسمت ازدادنامه به استناد بندب ماده ۴۵۵ قانون مذکور نقض و به استناد ماده ۴ قانون ایین دادرسی کیفری حکم بربرائت صادرواعلام میگردد و اما نسبت به محکومیت اقای الف. م. رئیس هیات مدیره که رای دادگاه غیابی بوده واداره محیط زیست هم تجدیدنظرخواهی نسبت به نامبرده نداشته واین دادگاه تکلیفی ندارد رای صادره قطعی است .

شعبه ۳۹ دادگاه تجدیدنظر استان تهران - رئیس و مستشار

​علی اصغر شفیعی خورشیدی - احمد موسی پور