رای دادگاه درباره فروش جهیزیه ی زوجه توسط زوج (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۴۱۰۰۳۴۱)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای دادگاه تجدیدنظر شماره
شماره دادنامه۹۴۰۹۹۷۰۲۲۴۱۰۰۳۴۱
تاریخ دادنامه۱۳۹۴/۰۴/۰۳
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعدادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأیرای کیفری
موضوعفروش جهیزیه ی زوجه توسط زوج
قاضیعبدالعلی قنبری
یاسینی
کریمی

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره فروش جهیزیه ی زوجه توسط زوج: فروش جهیزیه زوجه توسط زوج با وجود سایر شرایط، مصداق بزه خیانت در امانت است.

رأی دادگاه بدوی

در خصوص اتهام آقای ر.م.ق.ل. متولد ۱۳۶۳ دایر بر سرقت موضوع شکایت خانم ز. ن. حسب مفاد کیفرخواست صادره به شماره ۴۲۷۶ دادگاه از توجه به مجموع اوراق پرونده، شرح شکوائیه شاکی، تحقیقات انجام شده در دادسرا، بررسی مفاد اظهارات متهم در مراحل تحقیقات در دادسرا و نیز در جلسات رسیدگی در دادگاه، استماع اظهارات شهود مورد استنادی شاکیه با توجه به اینکه بردن اموال متعلق به شاکیه به عنوان جهیزیه به منزل متهم (به عنوان همسر وی) بر مبنای توافق بوده است که مشروح اموال (جهیزیه) به صورت مکتوب در سند عادی مورخ ۱۳۹۱/۶/۱۶ آمده است و اینکه اظهارات متهم در مرحله تحقیقات مبنی بر اینکه اموال را خودم تهیه کردم، با اظهارات شهود و مستند شاکیه منطبق نیست زیرا موضوع اموال موردنظر شاکیه غیر از اموالی است که متهم ادعا نموده است ضمن اینکه اموال موردنظر متهم که خودش آن ها را خریداری نموده است، مورد تأیید شاکی نیز قرار گرفته است ولی این ادعا، دلیلی بر رفع اتهام (به جهت اینکه اموال مورد ادعای شاکی با اموال مورد ادعای متهم مطابقت ندارد) نمی تواند باشد، بنابراین رفتار ارتکابی مشارالیه تحت عنوان سرقت نمی تواند تلقی شود و دادگاه اقدام متهم را با مفاد ماده ۶۷۴ قانون مجازات اسلامی عدم تحویل جهیزیه شاکی را که با توجه به اختلافات پیش آمده (ضمن تصحیح عنوان سرقت) مصداق خیانت در امانت محسوب می نماید، که دارای وصف کیفری تشخیص و النهایه وی را به مجازات شش ماه حبس محکوم می نماید رأی صادره حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران است.

رئیس شعبه ۱۰۲ دادگاه جزایی اسلامشهر - کریمی

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

در این پرونده آقای ر. م. (محکوم علیه) از دادنامه ۱۲۷۰ مورخ ۱۳۹۳/۱۰/۳۰ شعبه ۱۰۲ دادگاه جزایی اسلامشهر در مهلت مقرر قانونی تجدیدنظرخواهی نموده است که به موجب دادنامه فوق الذکر تجدیدنظر خواه از جهت جرم خیانت در امانت به مجازات مقرره حسب مواد استنادی قانونی در دادنامه بدوی محکوم گردیده است حال با توجه به محتویات از اظهارات شاکیه و تجدیدنظر خواه و مدارک ابرازی توسط تجدیدنظر خوانده و اظهارات شهود جرم ارتکابی آقای ر. م. از جهت خیانت در امانت (فروش جهیزیه تجدیدنظر خوانده) محرز می باشد و بر تعیین مجازات حسب ماده استنادی قانونی ایرادی وارد نمی باشد و رأی وفق موازین قانونی و با رعایت مقررات رسیدگی و دادرسی صادر گردیده و طبق بند الف از ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۷۸ رأی تأیید می گردد و رأی قطعی است.

شعبه ۴۱ دادگاه تجدیدنظر استان تهران - رئیس و مستشار

عبدالعلی قنبری - یاسینی