رای دادگاه درباره ماهیت تعیین مبلغی جهت پشیمانی از عقد (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۶۹۴۰۰۷۲۱)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای دادگاه تجدیدنظر شماره
شماره دادنامه۹۳۰۹۹۷۰۲۶۹۴۰۰۷۲۱
تاریخ دادنامه۱۳۹۳/۰۶/۲۴
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعدادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأیرای حقوقی
موضوعماهیت تعیین مبلغی جهت پشیمانی از عقد
قاضیمحمودزاده
ترابی
علی حاجی حسنی

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره ماهیت تعیین مبلغی جهت پشیمانی از عقد: تعیین مبلغی به عنوان خسارت ناشی از پشیمانی، موجد خیار فسخ نیست بلکه هدف از آن، التزام بیشتر طرفین به عقد و استحکام بخشیدن به آن است.

رأی دادگاه بدوی

در خصوص دعوای آقای ه.الف. با وکالت آقای م.ع. به طرفیت آقایان ۱. م.ف. ۲. م.ص. به خواسته اعتراض ثالث نسبت به دادنامه شماره ۲۵۱ مورخ ۲۸/۳/۹۲ صادره از همین دادگاه - که برابر آن دادنامه مذکور حکم به ابطال مبایعه نامه مورخ ۱۸/۱۰/۹۰ بین خواندگان صادرشده است وکیل معترض ثالث بیان داشته که خوانده ردیف دوم در تاریخ ۸/۱۲/۱۳۸۰ سه دانگ مغازه موضوع مبایعه نامه مورخ ۲۸/۳/۹۲ را به موکل فروخته است و علی رغم اطلاع خواهان دادنامه معترض نیز از این موضوع موکل را به دعوی فرا نخوانده است دادگاه با توجه به اوراق و محتویات پرونده و اینکه معامله خواندگان به لحاظ خیار شرط بودن یک معامله باطل بوده و بیع باطل نیز اثری در تملک نداشته است بنابراین دعوای معترض ثالث را غیر وارد تشخیص و حکم به ردّ دعوای مطروحه صادر و اعلام می نماید رأی صادره ظرف مدت ۲۰ روز پس از ابلاغ قابل اعتراض در دادگاه های تجدیدنظر استان می باشد.

رئیس شعبه دهم دادگاه عمومی حقوقی تهران محمودزاده

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

تجدیدنظرخواهی آقای ه.الف. با وکالت آقای م.ع. به طرفیت آقایان م.ف. و م.ص. نسبت به دادنامه شماره ۹۳۰۱۴۶ مورخ ۳۱/۲/۹۳ صادره شعبه ۱۰ دادگاه عمومی حقوقی تهران که بر طبق آن دعوی تجدیدنظرخواه به خواسته اعتراض ثالث نسبت به دادنامه شماره ۲۵۱ مورخ ۲۸/۳/۹۲ همان دادگاه محکوم به ردّ اعلام شده مآلا وارد و حکم تجدیدنظر خواسته شایسته تأیید نیست؛ توضیح اینکه آقای م.ص. طی بیع نامه عادی مورخ ۱۳۸۰/۱۰/۱۸ سرقفلی یک باب مغازه به مساحت ۱۲ مترمربع را از آقای م.ف. خریده و ثمن معامله هم نقدا تأدیه شده است معهذا شرط نموده اند که درصورت عدول و پشیمانی هریک از طرفین، بایستی طرف پشیمان سه میلیون تومان به طرف دیگر بپردازد مورخ۱۳۸۰/۱۲/۸ آقای م.ص. مورد معامله را به تجدیدنظرخواه طی بیع نامه عادی فروخته و محل را به تصرف او داده است در تاریخ۲۶/۱۰/۱۳۹۱ آقای م.ف. دعوی ابطال مبایعه نامه صدرالاشاره را به طرفیت آقای م.ص. مطرح که دادگاه محترم مذکور طی دادنامه شماره ۲۵۱ مورخ ۲۸/۳/۱۳۹۲ حکم به ابطال آن صادر و به لحاظ عدم تجدیدنظرخواهی قطعی شده است فی الحال تجدیدنظرخواه به عنوان ثالث نسبت به این رأی اعتراض که به شرح دادنامه تجدیدنظر خواسته محکوم به ردّ اعلام و با تجدیدنظرخواهی وی در این دادگاه مطرح گردیده است دادگاه با عنایت به اینکه اصل بر صحت و لزوم قراردادهاست و از طرفی عرفا قرارداد و وضع شرط مورد اشاره نه به هدف متزلزل نمودن بیع بلکه به هدف التزام بیشتر طرفین به عقد و به عبارت دیگر استحکام بخشیدن بیشتر به آن است؛ واِلّا بدیهی است پس ازگذشت مدت طولانی از وقوع عقد با توجه به کاهش ارزش پول فراهم نمودن وجه شرط مقرر سهل است ولیکن همانطورکه گفته شد عرفا اراده واقعی طرفین هیچ گاه بر چنین امری تعلق نمی گیرد فلذا مستندا به بندهای ج و ه از ماده ۳۴۸ و مواد ۳۵۸ و ۴۲۵ از قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی و مواد۱۹۱ و ۱۹۳ و۲۱۹ از قانون مدنی ضمن نقض حکم تجدیدنظر خواسته حکم بر الغاء دادنامه شماره ۲۵۱ مورخ ۹۲/۳/۲۸ دادگاه مذکور صادر و اعلام می دارد این رأی قطعی است.

مستشاران شعبه ۵۱ دادگاه تجدیدنظر استان تهران

ترابی حاجی حسنی