رای دادگاه درباره مبدأ احتساب خسارت تأخیر تأدیه (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۱۶۰۰۹۸۱)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای دادگاه تجدیدنظر شماره
شماره دادنامه۹۳۰۹۹۷۰۲۲۱۶۰۰۹۸۱
تاریخ دادنامه۱۳۹۳/۰۸/۱۱
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعدادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأیرای حقوقی
موضوعمبدأ احتساب خسارت تأخیر تأدیه
قاضیموسوی
شفیعی
جاویدی اقدم

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره مبدأ احتساب خسارت تأخیر تأدیه: مبدأ احتساب خسارت تأخیر تأدیه، تاریخ مطالبه اصل دین است، نه تاریخ مطالبه خسارت تأخیر تأدیه.

رأی دادگاه بدوی

در خصوص دعوی آقای ج.الف. به‬ طرفیت آقای م.د. به خواسته تأخیر تأدیه به مبلغ هشت میلیون ریال ازتاریخ ۱۳۸۰/۱۰/۸ با این توضیح که مبلغ فوق طی دادنامه ۱۴۳۱-۱۳۸۰/۱۰/۸ مورد حکم قرار گرفته و قطعی شده و تا حال نسبت به پرداخت اقدام نکرده بنابه مراتب تقاضای رسیدگی و صدورحکم مورد استدعاست. خوانده با دعوت به جلسه حاضر نشده لایحه ارسال ننموده است دادگاه با توجه به محتویات پرونده و ملاحظه دادنامه صادره در خصوص اصل طلب و سایرمستندات پرونده خواسته خواهان محرز است به ‬استناد ماده ۵۲۲ ق.آ.د.م حکم به محکومیت خوانده به پرداخت تأخیر تأدیه هشت میلیون ریال از تاریخ تقدیم دادخواست تا اجرای حکم برابر شاخص تورم اعلامی از سوی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران در حق خواهان صادر می ‬نماید و نسبت به مطالبه تأخیر از تاریخ ۱۳۸۰/۱۰/۸ تا تقدیم دادخواست به ‬لحاظ عدم تحقق شرایط ماده ۵۲۲ اعلامی قرار عدم استماع دعوی صادر می‬ گردد. رأی صادره غیابی و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل واخواهی در همین دادگاه سپس ظرف بیست روز قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد.

رئیس شعبه ۱۲۷ دادگاه عمومی حقوقی تهران

جاویدی

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

تجدیدنظرخواهی خانم ف.خ. به وکالت از طرف آقای ج.الف. به ‬طرفیت آقای م.د. نسبت به قسمتی از دادنامه شماره ۵۰۷ مورخ ۱۳۹۳/۵/۱۵ صادره از شعبه ۱۲۷ دادگاه عمومی حقوقی تهران که دائر است بر صدور قرار عدم استماع دعوی به خواسته مطالبه خسارت تأخیر تأدیه نسبت به محکوم ‬به دادنامه شماره ۱۴۳۱ مورخ ۱۳۸۰/۱۰/۸ صادره از شعبه ۷۰۳ دادگاه عمومی تهران از تاریخ ۱۳۸۰/۱۰/۸ لغایت تاریخ اجرای حکم وارد است زیرا دادگاه محترم صادر کننده رأی در صدر دادنامه دعوی خواهان بدوی را پذیرفته و مبادرت به صدور حکم به محکومیت خوانده به ‬نحو غیابی به پرداخت خسارت تأخیر تأدیه از تاریخ تقدیم دادخواست اخیر لغایت تاریخ اجرای حکم می نماید و در خصوص تاریخ مورد درخواست که تاریخ صدور دادنامه اصلی است قرار عدم استماع صادر نموده درحالی‬که قانونگذار در ماده ۵۲۲ قانون آئین دادرسی مدنی این حق را برای خواهان از تاریخ مطالبه پیش بینی نموده و مقصود از مطالبه تاریخ مطالبه اصل دین است احتمالا دادگاه بدوی تاریخ مطالبه را با تاریخ مطالبه خسارت تأخیر تأدیه اشتباه نموده باشد علی ‬ای‬حال اعتراض معترض به ‬نظر این دادگاه صحیح و قرار عدم استماع صادره مطابق قانون و مقررات جاری صادر نشده فلذا مستندا به ماده ۳۵۳ قانون آئین دادرسی مدنی قرار صادره را نقض و پرونده به دادگاه بدوی اعاده تا مطابق مقررات مبادرت به انشاء رأی نماید رأی صادره نسبت به تجدیدنظرخواه حضوری و قطعی است.

رئیس و مستشار شعبه ۱۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران

موسوی – شفیعی