رای دادگاه درباره مبداء احتساب مرور زمان رسیدگی (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۴۸۰۰۳۴۰)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای دادگاه تجدیدنظر شماره
شماره دادنامه۹۲۰۹۹۷۰۲۲۴۸۰۰۳۴۰
تاریخ دادنامه۱۳۹۲/۰۳/۲۹
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعدادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأیرای کیفری
موضوعمبداء احتساب مرور زمان رسیدگی
قاضیشیخ الاسلامی
میراحمدی
حسن کریمی یزدی

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره مبداء احتساب مرور زمان رسیدگی: مبدأ احتساب مرور زمان رسیدگی از تاریخ آخرین اقدام تعقیبی و یا تحقیقی می باشد.

رأی دادگاه بدوی

در خصوص واخواهی آقای ن.م. فرزند ص. با وکالت آقای ح.ع. نسبت به دادنامه غیابی شماره ۸۴۸ همین دادگاه که طی آن نامبرده به اتهام خیانت در امانت نسبت به اموال شرکت ه. نتیجتا به تحمل یک سال حبس تعزیری محکومیت غیابی حاصل نموده، دادگاه پس از بررسی و رسیدگی مجدد پرونده نظر به این که مطابق سوابق پرونده و شکوائیه شاکی، واخواه از تاریخ ۲۸/۳/۱۳۷۹ لغایت ۲۵/۴/۱۳۸۰ به عنوان مدیر عامل شرکت مشغول فعالیت بوده و بزه انتسابی نیز در ایام تصدی وی واقع گردیده و عنایت به این که تاریخ طرح شکایت و تقاضای تعقیب وی ۲۶/۱۱/۱۳۸۷ بوده فلذا موضوع مشمول مرور زمان مندرج در بند ب ماده ۱۷۳ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری محسوب می گردد علی ایحال دادگاه به استناد مواد ۶ و ۱۷۳ و ۲۱۸ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری ضمن فسخ دادنامه غیابی یاد شده در خصوص اتهام واخواه مبنی بر خیانت در امانت قرار موقوفی تعقیب صادر و اعلام می دارد که این قرار ظرف ۲۰ روز قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه تجدیدنظر مرکز استان تهران است.

رئیس شعبه ۱۰۳۸ دادگاه عمومی جزایی تهران شیخ الاسلامی

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

در خصوص تجدیدنظرخواهی شرکت ه. با وکالت آقای م.ق. نسبت به دادنامه شماره ۳۰۰۱۲۹ مورخ ۳۱/۱/۱۳۹۲ شعبه ۱۰۳۸ دادگاه عمومی جزایی تهران که به موجب آن در مقام رسیدگی به اعتراض و واخواهی از رأی غیابی شماره ۸۴۸ مورخ ۱۱/۱۱/۱۳۸۹ (۹۲۶۲۹/۱۰/۱۳۸۹) مبنی بر محکومیت نامبرده به شرح مندرج در رأی مذکور به اتهام خیانت در امانت نسبت به اموال شرکت تجدیدنظرخواه به تحمل دو سال حبس تعزیری که به لحاظ این که تاریخ طرح شکایت و تقاضای تعقیب متهم آقای ن.م. ۲۶/۱/۱۳۸۷ بوده و موضوع به استناد مدلول ماده ۱۷۳ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مشمول مرور زمان گردیده و به استناد مواد ۶ و ۱۷۳ و ۲۱۸ قانون مذکور ضمن نقض و فسخ رأی مورد اعتراض قرار موقوفی تعقیب متهم صادر شده است؛ دادگاه با توجه به موضوع تجدیدنظرخواهی و قطع نظر از این که مورد از مصادیق مدلول ماده ۱۷ قانون مجازات اسلامی محسوب نمی گردد و به علاوه ماده ۱۷۳ قانون استنادی به موجب ماده ۷۲۸ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱/۲/۱۳۹۲ فسخ گردیده که قانون اخیر حاکم بر قضیه است و طبق مدلول ماده ۱۰۵ قانون مجازات اسلامی اخیر مبدأ احتساب مرور زمان از تاریخ آخرین اقدام تعقیبی و یا تحقیقی می باشد و در نتیجه مورد مشمول مرور زمان نخواهد بود لذا با موجه تشخیص شدن تجدیدنظرخواهی مستندا به مدلول بند دوم قسمت ب ذیل ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری ضمن نقض قرار مورد اعتراض پرونده جهت ادامه رسیدگی به مرجع صادرکننده قرار اعاده می گردد. این رأی قطعی است.

رئیس شعبه ۴۸ دادگاه تجدیدنظر استان تهران مستشار دادگاه

میراحمدی کریمی یزدی