رای دادگاه درباره مطالبه خسارت از خسارت (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۳۷۰۰۱۳۰)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای دادگاه تجدیدنظر شماره
شماره دادنامه۹۳۰۹۹۷۰۲۲۳۷۰۰۱۳۰
تاریخ دادنامه۱۳۹۳/۰۲/۲۷
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعدادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأیرای حقوقی
موضوعمطالبه خسارت از خسارت
قاضیدقیقی
جمشیدی
سامان آقالارثالث

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره مطالبه خسارت از خسارت: درصورتی که خواسته اصلی دعوی، مطالبه خسارت ناشی از عدم انجام تعهد باشد مطالبه خسارت تأخیر تأدیه نسبت به خواسته اصلی درواقع مطالبه خسارت از خسارت بوده که فاقد مبانی شرعی و قانونی است.

رأی دادگاه بدوی

دعوی سازمان الف. با وکالت آقای ع.ع. به طرفیت ۱- ش. با وکالت آقای ح.الف. ۲- آقای ب.الف. ۳- ب.الف. به خواسته صدور حکم بر محکومیت خواندگان به پرداخت مبلغ ۰۰۰/۱۳۵/۹۰۱/۲ ریال بابت خسارت تأخیر تأدیه تحویل دستگاه موضوع قرارداد شماره ۷۳۶۷/۵/۰۱/۱۴۱۷/۲۱۸۱-۲۶/۱۲/۷۷ با احتساب کلیه خسارات دادرسی می باشد و دعوی سازمان الف. با وکالت آقای ع.ع. به طرفیت ۱- ش. با وکالت آقای ح.الف. ۲- آقای ب.الف. ۳- ب.الف. به خواسته صدور حکم بر محکومیت خواندگان به پرداخت ۳۷۵/۷۶۴/۴۰۶/۲ ریال بابت خسارات تأخیر تحویل دستگاه موضوع قرارداد شماره ۴۴۹۱/۵/۰۱/۱۴۱۷-۲۱۸۱-۴/۷/۷۸ با احتساب کلیه خسارات دادرسی می باشد و دعوی ۱- ش. ۲- آقای ب.الف. ۳- آقای ب.الف. به طرفیت سازمان الف. به خواسته دعوی تقابل نسبت به دعواهای اصلی تحت کلاسه ۱/۸۳/۵۰۰ و ۱/۸۳/۵۰۱ مطروحه شعبه اول حقوقی تهران به خواسته محکومیت خوانده به پرداخت خسارات وارده ناشی از عدم ایفای تعهد با جلب نظر کارشناسی با احتساب کلیه خسارات دادرسی می باشد بدین شرح که وکیل محترم خواهان دعاوی اصلی ادعا دارد به شرح قراردادهای فوق الذکر خواندگان متعهد به ساخت و نصب و راه اندازی کامل ماشین آلات بوده اند و مدت ساخت و نصب و راه اندازی ماشین آلات ۱۰ ماه از تاریخ امضا قرارداد تعیین شده و مقرر گردیده در صورت تأخیر بیش از ده روز برای هر روز تأخیر معادل بهره بانکی ۱۸ در صد در سال به عنوان خسارات قراردادی از پیمانکار کسر گردد لیکن تمام وجه قرارداد پرداخت شده است لیکن خوانده با تأخیر مدتی حدود ۴ سال و ۲۸ روز اقدام به تحویل موضوع قرارداد نموده اند با عنایت به دادخواست های تقدیمی خواهان اصلی رونوشت مصدق قراردادهای فوق الذکر و اقرار خواندگان به انعقاد قراردادهای موصوف و نظریه های کارشناسی بدوی هیئت سه نفره و هیئت ۵ نفره کارشناسی حسابرسی و نظریه کارشناسی فنی که شرکت خوانده ردیف اول را ۷۵ در صد مقصر اعلام نموده اند و طرفین به نظریه کارشناسی هیئت ۵ نفره اعتراضی ننموده اند درنتیجه دادگاه دعوی خواهان را وارد دانسته و به استناد مواد ۲۱۹ و ۲۲۰ و ۲۲۳ و ۱۰ قانون مدنی و مواد ۵۱۵ و ۵۱۹ و ۵۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی حکم بر محکومیت ش. به پرداخت مبلغ ۰۳۵/۲۵۳/۵۸۱ ریال بابت اصل خواسته و هزینه دادرسی و حق الوکاله وکیل طبق تعرفه و خسارت تأخیر تأدیه از تاریخ تقدیم دادخواست ۱۳/۵/۸۳ لغایت تاریخ وصول بر مبنای نرخ تورم اعلامی توسط بانک مرکزی که در مرحله اجرا محاسبه و مابه التفاوت هزینه دادرسی اخذ خواهد شد در حق خواهان محکوم و اعلام می دارد و در خصوص سایر خواندگان دعوی اصلی آقایان ۱- الف. ۲- ب.الف. نظر به اینکه قرارداد منعقده شده بین خواهان دعوی های اصلی و ش. بوده و اشخاص موصوف به عنوان نماینده قرارداد موصوف را امضا نموده اند و شرکت شخصیت حقوقی مستقل از تشکیل دهندگان آن دارد درنتیجه دعواهای اصلی متوجه خواندگان موصوف نبوده و دادگاه به استناد مواد ۸۴ و ۸۹ قانون آیین دادرسی مدنی قرار ردّ دعوی صادر و اعلام می دارد و در مورد دعوی تقابل نظر به اینکه خواهان های دعوی اصلی دلایل و مدارک محکمه پسندی که بیانگر اثبات ادعای ایشان باشد ارائه ننموده اند درنتیجه دادگاه به استناد ماده ۱۹۷ قانون آیین دادرسی مدنی حکم بر بی حقی خواهان ها صادر و اعلام می دارد آرای صادره حضوری ظرف ۲۰ روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد و در خصوص درخواست صدور قرار تأمین خواسته نظر به عدم موجبات صدور قرار تأمین خواسته دادگاه به استناد مواد ۱۰۸ و ۱۱۷ قانون آیین دادرسی مدنی قرار ردّ درخواست صادر و اعلام می دارد قرار صادره در این خصوص قطعی است

دادرس شعبه ۱ دادگاه عمومی حقوقی تهران آقالارثالث






رأی دادگاه تجدیدنظر استان

در خصوص تجدیدنظرخواهی ش. با وکالت آقای ح.الف. به طرفیت سازمان الف. (کارخانجات ر.) با وکالت آقای ع.ع. نسبت به دادنامه شماره ۹۲۰۷۰۳- ۱۰/۷/۹۲ صادره از شعبه اول دادگاه عمومی و حقوقی تهران که به موجب آن در خصوص مطالبه خسارت تأخیر در تحویل دستگاه های موضوع قرارداد شماره ۷۳۶۷/۵/۰۱/۱۴۱۷/۲۱۸۱- ۲۶/۱۲/۷۷ و ۴۴۹۱/۵/۰۱/۱۴۱۷-۲۱۸۱ - ۴/۷/۷۸ با توجه به استماع اظهارات طرفین و نظر هیئت های کارشناسی و اسناد موجود درنتیجه حکم بر محکومیت شرکت تجدیدنظرخواه به پرداخت مبلغ ۰۳۵/۲۵۳/۵۸۱ ریال بابت اصل خواسته، هزینه دادرسی و حق الوکاله وکیل طبق تعرفه مضافا خسارت تأخیر تأدیه از تاریخ تقدیم دادخواست (۱۳/۵/۸۳) لغایت وصول بر مبنای نرخ تورم اعلامی و در مورد دعوی تقابل حکم بر بطلان دعوی خواهان ها صادرشده است. دادگاه- اولا: تجدیدنظرخواه مدعی است دادگاه بدوی نسبت به دعوی خواهان تقابل نفیا یا اثباتا تصمیمی اتخاذ نکرده است درحالی که دادگاه محترم نخستین با ورود در ماهیت و از طرفی به لحاظ اینکه موضوع دعوی اصلی مطالبه خسارت ناشی از عدم انجام تعهد بوده و خواسته دعوی تقابل هم خسارت ناشی از عدم انجام تعهد بوده با عنایت به اینکه تعهدات طرفین در مقابل هم واقع و مورد رسیدگی قرارگرفته و احراز ادعای خواهان اصلی ملازمه با اسقاط ادعای خواهان تقابل داشته از این حیث ایرادی به دادنامه معترض عنه در خصوص حکم بر بی حقی به دعوی تقابل، وارد نبوده و رأی معترض عنه در این قسمت نسبت به دعوی تقابل به استناد ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی تأیید می شود. ثانیا- تجدیدنظرخواهی نسبت به خسارت تأخیر تأدیه موضوع حکم با عنایت به اینکه خواسته اصلی دعوی خسارت ناشی از عدم انجام تعهد بوده لذا مطالبه خسارت تأخیر تأدیه نسبت به خواسته اصلی درواقع مطالبه خسارت بر خسارت بوده که فاقد مبانی شرعی و قانونی است از این حیث تجدیدنظرخواهی وارد بوده مستندا به تبصره ۲ ماده ۵۱۵ و ۳۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی ضمن نقض این قسمت از دادنامه حکم بر بطلان دعوی خواهان اصلی صادر می شود و در سایر موارد با ردّ تجدیدنظرخواهی دادنامه تجدیدنظر خواسته را تأیید می نماید. این رأی قطعی است.

مستشاران شعبه ۳۷ دادگاه تجدیدنظر استان تهران

دقیقی جمشیدی