رای دادگاه درباره مطالبه نفقه دوران عقد (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۳۰۰۱۹۳۶)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای دادگاه تجدیدنظر شماره
شماره دادنامه۹۳۰۹۹۷۰۲۲۳۰۰۱۹۳۶
تاریخ دادنامه۱۳۹۳/۱۱/۲۸
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعدادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأیرای حقوقی
موضوعمطالبه نفقه دوران عقد
قاضیاحمدی
محرمعلی بیگدلی
عظیمی

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره مطالبه نفقه دوران عقد: دردوران عقد و زندگی زوجه درکنار خانواده اش، بنای طرفین بر عدم انفاق از سوی زوج است.

رأی دادگاه بدوی

در خصوص دعوی خانم ف.خ. به طرفیت شوهرش آقای ر.ص. با وکالت آقای م.س. به خواسته مطالبه نفقه معوقه از تاریخ ۱۳۸۹/۱۲/۲ لغایت ۱۳۹۱/۶/۱۱ به انضمام خسارت دادرسی، دادگاه پس از احراز رابطه زوجیت دائم به نحو صحت بین خوانده و خواهان بر اساس اسناد سجلی و سند نکاحیه، از آنجائیکه به محض وقوع عقد حقوق و تکالیف زوجین نسبت به یکدیگر برقرار می شود و از جمله حقوق مسلم زن از شوهرش تأمین نفقه از وی می باشد که در مانحن فیه خوانده با حضور در دادگاه به عدم پرداخت نفقه مورد مطالبه همسرش اقرار نموده است، لذا دادگاه به شرح صورت جلسات دادگاه دعوی خواهان را از تاریخ ۱۳۸۹/۱۲/۲ لغایت ۱۳۹۱/۶/۱۱ مقرون به واقع و قانونی تشخیص داده، به استناد مواد ۱۱۰۶ و ۱۱۰۷ و ۱۲۰۶ قانون مدنی، خوانده را به پرداخت مبلغ ۴۸/۵۲۰/۰۰۰ ریال از بابت اصل خواسته و تسبیبا به استناد مواد ۵۱۵ و ۵۱۹ قانون آیین دادرسی در امور مدنی به پرداخت مبلغ ۱۲/۶۰۰/۰۰۰ ریال بابت هزینه دادرسی به خواهان محکوم می نماید. رأی صادره حضوری و ظرف ۲۰ روز پس از ابلاغ، قابل اعتراض در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.

رئیس شعبه ۲۷۶ دادگاه عمومی حقوقی تهران - احمدی

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

تجدیدنظرخواهی آقای ر.ص. با وکالت آقای م.س. به طرفیت خانم ف.خ. نسبت به دادنامه شماره ۱۲۹۱ مورخ ۱۳۹۳/۸/۲۶ و رأی اصلاحی شماره ۱۳۹۴ مورخ ۱۳۹۳/۹/۱۲ صادره از شعبه ۲۷۶ دادگاه خانواده تهران که به موجب آن تجدیدنظرخواه به پرداخت نفقه معوقه دوران عقد بستگی از تاریخ ۱۳۸۹/۱۲/۲ تا تاریخ ۱۳۹۱/۶/۱۱ به اضافه خسارات دادرسی در حق تجدیدنظرخوانده محکوم شده است، وارد و موجه بوده و رأی مذکور مغایر با قانون و دلایل موجود در پرونده می باشد. زیرا اولا: بنای طرفین در دوران عقد بستگی که زوجه در منزل پدری خود زندگی می کند، بر عدم انفاق از سوی زوج می باشد. ثانیا: در ایام مذکور زوجه در تمکین کامل زوج نیست و وجوب نفقه زوجه بر زوج فرع بر تمکین کامل اوست. ثالثا: بر خلاف ادعای وکیل تجدیدنظرخوانده (در دادگاه بدوی) زوجه در مدت مذکور از حق حبس استفاده ننموده است. بنا به مراتب مذکور استحقاق زوجه برای مطالبه نفقه مدت مذکور محرز نیست؛ کما اینکه عدم مطالبه نفقه مدت مذکور در آن زمان و شروع زندگی مشترک از تاریخ ۱۳۹۱/۶/۱۱ اماره قوی بر این است که بنای طرفین بر عدم مطالبه مدت مذکور بوده است. لذا با استناد به ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی، دادنامه تجدیدنظرخواسته نقض می گردد و حکم بر بطلان دعوی زوجه صادر می گردد. این رأی قطعی است.

رئیس و مستشار شعبه ۳۰ دادگاه تجدیدنظر استان تهران

بیگدلی - عظیمی