رای دادگاه درباره هزینه های درمان فوق العاده (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۵۰۰۰۲۶۹)

شماره دادنامه	۹۴۰۹۹۷۰۲۲۵۰۰۰۲۶۹
تاریخ دادنامه	۱۳۹۴/۰۳/۳۰
نوع رأی	رأی شعبه
نوع مرجع	دادگاه تجدیدنظر استان
گروه رأی	رای حقوقی
موضوع	هزینه های درمان فوق العاده
قاضی	صداقتی زجاجی احسان حسن امرجی

چکیده دادنامه و رای دادگاه درباره هزینه های درمان فوق العاده: با توجه به ماهیت دو گانه دیه و اینکه جبران خسارت، دو بار ممکن نیست، نمی توان جبران خسارت را هم از طریق دیه و هم مطالبه نمود.

رأی دادگاه بدوی

در خصوص دادخواست آقای ک. ن.ز. به طرفیت آقای م. م. با وکالت آقای م. الف. به خواسته مطالبه ضرر و زیان در خصوص حادثه حین کار به کلاسه ۹۳۰۱۸۷ مقوم به ۵/۱۰۰/۰۰۰ هزار ریال بدین شرح که خواهان در جلسه رسیدگی به تاریخ ۲۲/۷/۹۳ اظهار داشته که در تاریخ ۱۶/۸/۹۲ در کارگاه پنیر سازی خوانده مشغول به کار بوده است که دچار حادثه حین کار شده است و به دلیل تحمل مخارج رفت و آمد و هزینه کارشناسی و بیمارستان تقاضای جبران خسارت وارده را داشته است. دادگاه با توجه به اوراق و محتویات پرونده صرف نظر از این که دادخواست خواهان فاقد ادله اثباتی در خصوص تحمل ضرر و زیان می باشد با عنایت به اینکه به موجب دادنامه شماره ۹۳۰۷۲۶ مورخه ۲۲/۵/۹۳ صادره از همین شعبه، خوانده به پرداخت دیه به خواهان شده است و دیه همان جبران خسارت شاکی می باشد و با لحاظ این که مطابق ماده ۵۱۵ و تبصره ۲ آن خسارات ناشی از عدم النفع قابل مطالبه نمی باشد و لحاظ این که دیه باتوجه به ماده ۴۵۲ از قانون مجازات اسلامی ماهیت دین و مسوولیت مدنی داشته است لذا جبران یک ضرر به پرداخت دو بار خسارت خلاف شرع و قانون می باشد، لذا دادگاه با توجه به مواد فوق ماده ۱۱۷ از قانون آیین دادرسی مدنی حکم بر بی حق خواهان نسبت به خواسته را صادر و اعلام می دارد. رأی صادره حضوری محسوب ظرف مدت ۲۰ روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در یکی از محاکم محترم دادگاه تجدیدنظر استان تهران می باشد.

رئیس شعبه ۱۰۱ دادگاه عمومی (جزایی) ملارد - احسان حسن امرجی

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

دادخواست تجدیدنظرخواهی آقای ک. ن.ز. به طرفیت آقای م. م. نسبت به دادنامه ۱۱۳۷ مورخ ۲۳/۷/۹۳ شعبه محترم ۱۰۱ دادگاه عمومی جزایی شهرستان ملارد پیرامون عدم لحاظ خسارت ضرر و زیان ناشی از جرم حین انجام کار در کارگاه منسوب به خوانده اصلی و صدور حکم بر بی حقی وی از سوی دادگاه محترم نخستین قرین ادله و مدرک قانونی نیست؛ چون اولا ادعای عدم دریافت دیه از سوی تجدیدنظرخواه با توجه به صدور حکم در این خصوص و فراهم بودن زمینه استیفاء آن نامدلل و به علاوه آنکه هزینه های دیگر اعلام شده بابت کارشناسی یا درمان عمدتا از طریق مجازات دیه که برای تجدیدنظرخوانده در پرونده اصلی و جزایی مورد حکم قرار گرفته تأمین که قبلا مورد حکم قرار گرفته است، لذا اعتراض به عمل آمده منطبق با هیچ یک از شقوق ذیل ماده ۳۴۸ از قانون آیین دادرسی مدنی نبوده و این مرجع مستندا به ماده ۳۵۸ از قانون مذکور دادنامه معترض عنه را عینا تأیید و استوار می نماید. این رأی قطعی است.

رئیس و مستشار شعبه ۴۹ دادگاه تجدیدنظر استان تهران

علیرضا صداقتی - حمیدرضا زجاجی