رای شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری درباره تجدیدنظر از دستور موقت

شماره دادنامه	۹۴۰۹۹۷۰۹۵۶۳۰۰۸۶۳
تاریخ دادنامه	۱۳۹۴/۰۸/۱۷
نوع رأی	رأی شعبه
نوع مرجع	شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری
شعبه	شعبه ۱۳ تجدیدنظر دیوان عدالت اداری
گروه رأی	اداری
موضوع	تجدیدنظر از دستور موقت
قاضی	محمدرضا دلاوری ذبیح اله واحدی فردی

رای شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری درباره تجدیدنظر از دستور موقت: ازآنجائیکه دستور موقت، یک دستور قضایی قطعی بوده و ابلاغ آن به شاکی جنبه ی استحضاری دارد، قابل تجدیدنظرخواهی نمی باشد.

رأی شعبه بدوی دیوان عدالت اداری

با بررسی مستندات و مدارک و ضمائم دادخواست شاکی نظر به این که دلائل ارائه شده در حدی که مثبت ایجاد ورود خسارت در صورت اجرای مذکور به نحوی که جبران آن در آتیه متعسر باشد، نبوده و فوریت و ضرورت دستور موقت نیز احراز نمی گردد. فلذا موضوع منطبق با ماده ۳۵ قانون تشکیلات و آئین دادرسی دیوان عدالت اداری تشخیص نگردیده و به همین جهت قرار رد درخواست مطروحه در این خصوص صادر و اعلام می گردد. این تصمیم قطعی است.

دادرس شعبه ۳۱ دیوان عدالت اداری

فردی

رأی شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری

تصمیمات قضایی به دو گروه حکم و قرار تقسیم می شود. چنانچه تصمیم شعبه دیوان ناظر به حل و فصل موضوع دعوی باشد حکم در غیر این صورت قرار نامیده می شود و بر دستور موقت عنوان حکم و قرار صادق نمی باشد؛ زیرا به دلیل آن که در جریان صدور دستور موقت ماهیت دعوی مورد رسیدگی قرار نمی گیرد نمی توان آن را حکم پنداشت و قرار نیز محسوب نمی شود، چون که موضوع دستور موقت انجام عملی یا منع از انجام عملی در ارتباط با موضوع است و صدور آن به معنای پایان یافتن رسیدگی غیرماهوی به دعوی نمی باشد. بلکه دستور موقت یک دستور قضایی است که در حاشیه رسیدگی به دعوی و به منظور تنسیق جریان دادرسی اتخاذ می گردد و به موجب این ماده در صورت صدور دستور موقت یا لغو آن و ابلاغ آن به اصحاب دعوی و یا رد تقاضای دستورموقت و ابلاغ آن به شاکی آثاری همچون برگ هایی که ابلاغ آن ها مشمول تشریفات مقرر در قانون آئین دادرسی مدنی است مانند دادخواست اخطاریه دعوت به جلسه دادرسی، اظهارنامه، احضاریه گواهی، دادنامه اجراییه و... مترتب نبوده بلکه دستور موقت یک دستور قضایی تلقی می شود. اگر مورد پذیرش قرار گرفته و از سوی شعبه صادرگردد مخاطب دستور موقت بایستی آن را از مصادیق بارز اوامر قضایی تلقی و نسبت به اجرای آن اقدام نماید تا در دائره شمول ماده ۳۹ این قانون قرار نگیرد و اگر دستور موقت بنا به هر دلیلی از ناحیه شعبه لغو گردد و یا اساسا تقاضای دستور موقت از ناحیه شعبه رد شود و در هر سه حالت با ابلاغ آن به اصحاب دعوی حق تجدیدنظرخواهی برای طرفین در صورت صدور یا لغو آن و برای شاکی در صورت رد ایجاد نمی شود و این دستور سلبی که در قالب لغو یا رد یا ایجابی که با قبول صادر می گردد قطعی می باشد و ابلاغ آن به شاکی جنبه استحضاری داشته و هیچیک از طرفین در قبال رد یا قبول یا لغو دستورموقت حق اعتراض ندارند. لذا بنا به جهات فوق تقاضای تجدیدنظرخواهی نسبت به دستورموقت از دایره شمول آرا قابل تجدیدنظرخوهی موضوع ماده ۶۵ قانون تشکیلات و آئین دادرسی دیوان عدالت اداری خارج می باشد. به همین جهت قرار رد تجدیدنظرخواهی صادر و اعلام می گردد. رأی صادره قطعی است ......... درپرونده از آمار کسر و به شعبه محترم ۳۱ اعاده شود.

رئیس و مستشار شعبه ۱۳ تجدیدنظر دیوان عدالت اداری

ذبیح اله واحدی - محمد رضا دلاوری