رای شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری درباره خدمت داوطلبانه کارکنان بومی و فوق العاده مناطق محروم

شماره دادنامه	۹۴۰۹۹۷۰۹۰۵۶۰۰۳۹۳
تاریخ دادنامه	۱۳۹۴/۰۲/۲۳
نوع رأی	رأی شعبه
نوع مرجع	شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری
شعبه	شعبه اول تجدیدنظر دیوان عدالت اداری
گروه رأی	اداری
موضوع	خدمت داوطلبانه کارکنان بومی و فوق العاده مناطق محروم
قاضی	غلامرضا مولابیگی محمدناصر فرجی میر حسینی امینی

رای شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری درباره خدمت داوطلبانه کارکنان بومی و فوق العاده مناطق محروم: خدمت داوطلبانه از سوی کارکنان بومی، مانع از پرداخت فوق العاده مناطق محروم نمی باشد.

رأی شعبه بدوی دیوان عدالت اداری

در خصوص دعوای آقای (م. غ) به طرفیت اداره آموزش و پرورش بهبهان به خواسته فوق الذکر [مطالبه پاداش مناطق محروم و حق جذب مناطق محروم به نرخ یوم الادا] با عنایت به دادخواست تقدیمی و ضمایم آن و ملاحظه لایحه جوابیه طرف شکایت، نظر به اینکه به موجب ماده ۲ قانون جذب نیروی انسانی به مناطق محروم و دورافتاده و مناطق جنگی مصوب ۱۳۶۷/۱۲/۷ و مصوبه شماره ۴۸۹۵۲/ت۲۵۷۸۴ ه مورخ ۱۳۸۰/۱۱/۹ هیات محترم وزیران، مطالبه پاداش مذکور با توجه به این که محل خدمتی وی نیز برابر جداول پیوست داخل در مناطق مذکور می باشد و نامبرده نیز به صورت داوطلبانه در آنجا خدمت می نماید و خدمت داوطلبانه وفق آراء وحدت رویه هیات عمومی دیوان عدالت اداری به شماره های۸۷/۸۳-۱۳۸۴/۲/۲۵ و ۳۵۹-۱۳۸۴/۷/۱۰ منحصر به افراد غیربومی نمی باشد و در خصوص پرداخت حق جذب نیز با استفاده از وحدت ملاک رأی مذکور و آراء شماره ۴۹۵-۴۹۶-۱۳۸۹/۱۱/۱۱ و ۷۲۳-۱۳۸۶/۸/۲۲ و ماده یک قانون مذکور، رأی به ورود شکایت و پرداخت حقوق و مزایای مورد ادعای شاکی برمبنای حقوق و دستمزد زمان پرداخت (یوم الاداء) صادر و اعلام می گردد. این رای قطعی است.

رییس شعبه ۲۱ دیوان عدالت اداری مستشار شعبه

امینی - میرحسینی

رأی شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری

رأی دیوان

نظر به اینکه، به موجب ماده یک قانون جذب نیروی انسانی به مناطق محروم پرداخت فوق العاده جذب برای آن دسته از کارکنانی که در مناطق محروم خدمت می نمایند تجویز و مقرر شده است و با عنایت به اینکه در ما نحن فیه علیرغم اینکه محل خدمت شاکی مناطق محروم بوده، فوق العاده مذکور پرداخت نگردیده. بنابراین حکم مذکور از این جهت که اداره طرف شکایت را محکوم به پرداخت فوق العاده مذکور نموده است مطابق با قانون است، لیکن چون به موجب رأی هیأت عمومی دیوان عدالت اداری به شماره ۱۱۹ سال ۱۳۹۳ و رأی وحدت رویه ۱۵۶ مورخ ۱۳۵۶/۱/۲۰ دیوان عالی کشور نسبت به دیون دولتی خسارت تأخیر تأدیه تعلق نمی گیرد و پرداخت فوق العاده مذکور به نرخ روز مستلزم وجود نص قانونی است که در ما نحن فیه تجویز قانونی وجود ندارد و رأی شماره ۳۶-۳۵ مورخ ۱۳۹۲/۱/۲۶ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری صرفا ناظر به مرخصی مناطق محروم است که در صورت عدم استفاده از مرخصی مذکور و عدم پرداخت وجوه مربوطه، وجوه مذکور بر اساس حقوق و مزایای زمان پرداخت می گردد، علی هذا ضمن پذیرش تقاضای اعمال ماده ۷۹ قانون تشکیلات و آئین دادرسی دیوان عدالت اداری، رأی مذکور را از این جهت که اداره طرف شکایت را به پرداخت فوق العاده جذب به نرخ روز نموده، مغایر قانون تشخیص و ضمن نقض آن در خصوص پرداخت به نرخ روز فوق العاده جذب، حکم به رد شکایت صادر و اعلام می گردد و در خصوص خواسته های دیگر مبنی بر پرداخت اصل فوق العاده جذب و وجوه مرخصی مناطق محروم به نرخ روز رأی مذکور موافق قانون تشخیص و تأیید می گردد ، رأی صادره قطعی است.

مستشاران شعبه اول تجدید نظر دیوان عدالت اداری

فرجی - مولابیگی