رای شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری درباره فوقالعاده ویژه کارشناسی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری شماره ۹۱۰۹۹۷۰۹۰۲۲۰۱۸۷۰
شماره دادنامه۹۱۰۹۹۷۰۹۰۲۲۰۱۸۷۰
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعشعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری
شعبهشعبه ۲۲ بدوی دیوان عدالت اداری
گروه رأیاداری
موضوعفوق‏العاده ویژه کارشناسی
قاضیفرزد
برومند
عرفان

رای شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری درباره فوق‏العاده ویژه کارشناسی: اجرای فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری از سال ۸۸ نافی حق مکتسب کسانی که قبل از آن، واجد شرایط برخورداری از امتیازات ارتقای شغلی از جمله پرداخت فوقالعاده ویژه کارشناسی (ارشد، خبره، عالی) بودهاند نیست.

رأی شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری

در خصوص دادخواست آقای (ع. و.) به طرفیت راه آهن جمهوری اسلامی ایران به خواسته الزام مشتکی عنه مذکور به معرفی به هیأت ممیزه ذیربط جهت بررسی درخواست ارتقای شغلی مطابق طرح ارتقای مسیر شغلی کارشناسان برای دریافت فوق العاده ویژه کارشناسی (ارشد، خبره، عالی) از تاریخ اصلاحیه مصوبه ۹۸۵۲۰/۱۸۰۲-۲۹/۷/۱۳۸۶، با این توضیح که حسب مفاد دادخواست تقدیمی و ضمائم آن، شاکی مذکور از کارمندان راه آهن جمهوری اسلامی ایران بوده و مدعی است که واجد شرایط استفاده از عناوین ارشد، خبره عالی حسب مورد و برخورداری از مزایای قانونی آن و تبعا ارتقای شغلی می باشد و از آنجایی که احراز شرایط مذکور در صلاحیت هیأت ممیزه ذیربط بوده و مطابق ماده 6 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب ۱۳۷۰ و مصوبه شماره ۴۱۶۹/ت۲۵۷۰۳ مورخه۲۳/۵/۱۳۸۱ هیأت وزیران پرداخت فوق العاده ویژه ارتقای شغلی پس از احراز شرایط مقرر قانونی و کسب امتیازهای لازم در هیأت ممیزه به نیروهای متخصص و کارشناس و مدیریت دستگاه های اجرایی مشمول قانون مذکور تجویز گردیده است ; و بر اساس دادنامه ۲۰۱، ۲۰۲ و ۲۰۳ ۱۷/۵/۱۳۹۰ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، اجرای مقررات مندرج در فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری از ۱/۱/۱۳۸۸ نمی تواند حق مکتسب کسانی که حسب مورد واجد شرایط برخورداری از امتیازات ارتقای شغلی در زمان حاکمیت قانون مربوطه بوده اند را نفی کند و ضرورت دارد پرونده متقاضیان در این خصوص در هیأت ممیزه ذیربط مورد طرح قرارگیرد. بنابراین شکایت وارد تشخیص و در اجرای مادتین ۱۳ و ۱۴ قانون دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۸۵ ضمن صدور حکم به ورود شکایت، مشتکی عنه را مکلف به طرح موضوع درخواست شاکی در خصوص ارتقای شغلی از تاریخ مورد نظر، در هیأت ممیزه قانونی می نماید. بدیهی است هیأت مذکور موظف به بررسی شرایط قانونی مربوط به شاکی است و صرفا در صورت تحقق شرایط مورد نظر قانونگذار ارتقای شغلی شاکی را مصوب خواهد نمود، در غیر این صورت مواجه با تکلیفی نخواهد بود. این رأی (دیوان) وفق ماده 7 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 قطعی است و به موجب ماده ۳۴ همان قانون بلافاصله پس از ابلاغ لازم الاجرا خواهد بود.

رئیس شعبه ۲۲ دیوان عدالت اداری مستشاران شعبه

عرفان برومند فرزد

مواد مرتبط