رای شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری درباره مرجع ابتدایی احراز سوابق ادعایی بیمه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری شماره ۹۴۰۹۹۷۰۹۵۵۶۰۰۳۴۲
شماره دادنامه۹۴۰۹۹۷۰۹۵۵۶۰۰۳۴۲
تاریخ دادنامه۱۳۹۴/۰۲/۲۹
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعشعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری
شعبهشعبه ۶ تجدیدنظر دیوان عدالت اداری
گروه رأیاداری
موضوعمرجع ابتدایی احراز سوابق ادعایی بیمه
قاضیحسن مهدوی
محمدرضا دلاوری
احمدخضرایی

رای شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری درباره مرجع ابتدایی احراز سوابق ادعایی بیمه: کمیته های رسیدگی به ادعای بیمه شدگان مستقر در شعب تابعه سازمان تأمین اجتماعی براساس معیارهای قانون از جمله ارسال لیست از سوی کارفرما،گزارش بازرسان تأمین اجتماعی و یا بازرسی از دفاتر قانونی، میزان و چگونگی سابقه بیمه ای افراد را احراز می کنند.

رأی شعبه بدوی دیوان عدالت اداری

نظر به اینکه شاکی در زمره مستخدمین پیمانی بوده که بر اساس نظریه هسته گزینش در تاریخ... با ادامه اشتغال وی موافقت نگردید و سپس با توجه به نامه هیأت مرکزی گزینش با رعایت غمض عین از برخی شرایط، مشارالیه اعاده به خدمت شده است و ایام دوره عدم اشتغال از... تا ...، در اجرای تبصره ۳ ماده ۲۳ آیین نامه اجرایی قانون گزینش، به عنوان سابقه خدمت تلقی و در حکم کارگزینی وی احتساب شده است، لذا با وصف پذیرش ایام مذکور به عنوان سنوات خدمت دولتی، بر اساس قوانین و مقررات حاکم و با التفات به اینکه شاکی از مستخدمین پیمانی [بوده]، و مقررات قانون تأمین اجتماعی در روابط استخدامی طرفین حاکم است، مستفاد از ماده ۱۰ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری، حکم به ورود شکایت و الزام قوه قضاییه (اداره کل امور اداری و استخدامی اداری) به پرداخت حق بیمه ایام مذکور و الزام سازمان تأمین اجتماعی به پذیرش و احتساب آن جز سنوات بیمه پردازی صادر و اعلام می نماید. حکم صادره طبق ماده ۶۵ قانون مرقوم ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ، قابل تجدیدنظر است.

دادرس شعبه ۲۵ دیوان عدالت اداری - خضرایی

رأی شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری

نظر به اینکه اولا به موجب رأی وحدت رویه شماره ۷۲۰-۱۳۹۰/۳/۳ هیأت عمومی دیوان عالی کشور، در صورتی که کارفرما در ایام اشتغال بیمه شده، به تکلیف قانونی خود مطابق مقررات مواد ۳۰ و ۳۶ و ۳۹ و ۴۰ قانون تأمین اجتماعی در ارتباط با پرداخت حق بیمه سهم خود و بیمه شده در مهلت مقرر در قانون عمل ننماید و بیمه شده خواستار الزام او به انجام تکلیف پرداخت حق بیمه ایام اشتغال و پذیرش آن از سوی سازمان تأمین اجتماعی گردد، رسیدگی به موضوع در صلاحیت سازمان تأمین اجتماعی محل خواهد بود، ثانیا کمیته های رسیدگی به ادعای بیمه شدگان مستقر در شعب تابعه سازمان تأمین اجتماعی با توجه به اختیاری که قانونگذار در مواد ۳۹ و ۴۰ و ۴۷ و ۱۰۱ و قسمت اخیر ماده ۱۰۲ قانون تأمین اجتماعی به این کمیته ها تفویض نموده، بر اساس معیارهای قانون از جمله ارسال لیست از سوی کارفرما، گزارش بازرسان تأمین اجتماعی و یا بازرسی، از دفاتر قانونی میزان و چگونگی سابقه بیمه ای افراد را احراز می نمایند، ثالثا با عنایت به ماده ۱۴۸ قانون کار مبنی بر الزام کارفرمایان کارگاه های مشمول قانون مزبور به بیمه کردن کارگران خود و با عنایت به اینکه احراز رابطه کارگری و کارفرمایی بین اشخاص بر اساس مادتین ۲ و ۳ قانون فوق الاشعار و همچنین احراز مدت رابطه کارگری بین طرفین به حکم قانون در صلاحیت مراجع اختلاف کارگر و کارفرما قرار دارد و چنانچه این مراجع کارفرما را ملزم به پرداخت حق بیمه در حق کارگر نمایند، برابر ماده ۱۶۶ قانون کار آرای قطعی صادره از این مراجع لازم الاجرا بوده و سازمان تأمین اجتماعی نیز در چارچوب آن قسمت از آرای مراجع حل اختلاف که در ارتباط با وظایف و مسئولیت های این سازمان است می باید آن را مرعی دارد، لذا بنابه جهات فوق شعبه با وارد دانستن ایرادات و اعتراضات تجدیدنظرخواه، دادنامه معترض به که در غیر مورد و محل قانونی خود صادر گردیده را با استناد به ماده ۷۱ قانون دیوان نقض و با اجازه حاصله از ماده ۴۸ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان، قرار عدم صلاحیت به اعتبار و شایستگی کمیته بررسی سوابق بیمه ای سازمان تامین اجتماعی تهران صادر و اعلام می گردد. قرار صادره طبق رأی وحدت رویه شماره ۱۲۶-۱۳۹۳/۲/۱۵ هیأت عمومی دیوان قطعی می باشد.

رییس و مستشار شعبه ششم تجدیدنظر دیوان عدالت اداری

مهدوی - دلاوری