رای شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری درباره مستمری از کار افتادگی کلی و بازنشستگی

تاریخ دادنامه	۱۳۹۱/۰۶/۱۵
نوع رأی	رأی شعبه
نوع مرجع	شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری
شعبه	شعبه ۲۵ دیوان عدالت اداری
گروه رأی	اداری
موضوع	مستمری از کار افتادگی کلی و بازنشستگی
قاضی	نوروزی امینی

رای شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری درباره مستمری از کار افتادگی کلی و بازنشستگی: مستمری از کار افتادگی کلی و بازنشستگی در هر حال نباید از حداقل مزد کارگر عادی کمتر باشد و تبصره ۴ الحاقی به ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی متعرض این امر نشده است.

رأی شعبه تجدیدنظر دیوان عدالت اداری

بنا به حکم قانون گذار در ماده ۱۱۱ قانون تأمین اجتماعی مستمری بازنشستگی در هر حال نباید از حداقل مزد کارگر عادی کمتر باشد همچنین بر اساس مفاد دادنامه شماره ۲۴/۶/۸۷-۴۳۰ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری حکم مقرر در تبصره ماده واحده قانون الحاق یک تبصره به ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی مصوب سال ۱۳۷۶ که مقرر داشته زنان کارگر با داشتن ۲۰ سال سابقه کار و ۴۲ سال سن به شرط پرداخت حق بیمه با ۲۰ روز حقوق بازنشسته می شوند در واقع و نفس الامر در مقام نحوه احتساب مستمری بازنشستگی مشمولین تبصره مزبور انشاء شده است و با عموم و اطلاق حکم مندرج در ماده ۱۱۱ قانون تأمین اجتماعی که با قید عبارت در هر حال ; بر عدم جواز کاهش مستمری از کارافتادگی کلی و مستمری بازنشستگی و مجموع مستمری بازماندگان از حداقل مزد کارگر عادی تأکید کرده است منافاتی ندارد و نافی اعتبار و آثار مترتب بر ماده اخیرالذکر نیست. در واقع هیأت عمومی دیوان عدالت اداری عبارت پرداخت مستمری بازنشستگی متناسب با سنوات پرداخت حق بیمه را تفسیر و تبیین نموده است چرا که سازمان تأمین اجتماعی تأکید دارد عبارت متناسب با سنوات پرداخت حق بیمه در حکم قانون گذار مبین برقراری مستمری بازنشستگی به میزان سنوات پرداخت حق بیمه بدون رعایت ماده ۱۱۱ قانون تأمین اجتماعی است حال آنکه واژه متناسب در مقام نحوه احتساب مستمری بازنشستگی انشاء شده است و با عموم و اطلاق حکم مندرج در ماده ۱۱۱ قانون تأمین اجتماعی منافاتی ندارد همچنین به موجب بند ب ماده ۴ تصویبنامه شماره ۱۵/۶/۹۰-۱۲۰۸۳۳ ت ۴۷۲۱۴ هیأت وزیران مستمری قابل پرداخت معادل مستمری استحقاقی بیمه شده یعنی متناسب با سنوات پرداخت حق بیمه خواهد بود اینگونه مستمری بگیران از شمول ماده ۱۱۱ قانون تأمین اجتماعی خارج می باشند اما متعاقبا هیأت وزیران با صدور تصویبنامه شماره ۲۳/۱۱/۹۰-۲۲۹۴۲۹ ت ۴۷۲۱۴ عبارت اینگونه مستمری بگیران از شمول ماده ۱۱۱ قانون تأمین اجتماعی خارج می باشند مندرج در بند ب ماده ۴ تصویبنامه شماره ۱۵/۶/۹۰-۱۲۰۸۳۳ ت ۴۷۲۱۴ را حذف نموده است که همین موضوع مبین آن است که قید عدم الزام به رعایت ماده ۱۱۱ قانون تأمین در برقراری مستمری بازنشستگی مندرج در تصویبنامه قبلی خلاف قانون بوده است ضمن آنکه قانون گذار در هر جایی که رعایت ماده ۱۱۱ قانون تأمین اجتماعی الزامی نبوده به آن تصریح نموده مانند بند یک تبصره ۳ ماده ۸۰ قانون تأمین اجتماعی که در خصوص پرداخت مستمری به بازماندگان بیمه شده متوفی عدم رعایت ماده ۱۱۱ قانون تأمین اجتماعی را تصریح نموده بنا به مراتب فوق و با توجه به عدم تصریح قانونگذار در مورد عدم رعایت ماده ۱۱۱ قانون تأمین در خصوص میزان مستمری بازنشستگی شاکی خواسته وی موجه تشخیص به تجویز ماده ۱۳ قانون دیوان عدالت اداری حکم به الزام مشتکی عنه نسبت به اصلاح میزان مستمری بازنشستگی شاکی بر اساس ماده ۱۱۱ قانون تأمین اجتماعی صادر و اعلام می نماید. رأی صادر شده قطعی است.

رئیس شعبه ۲۵ دیوان عدالت اداری- مستشار شعبه

نوروزی-امینی