رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره حدود صلاحیت دادگاه محل اقامت خوانده

شماره دادنامه	۱۴۰۱۰۶۳۹۰۰۰۰۲۱۰۷۵۹
تاریخ دادنامه	۱۴۰۱/۰۳/۲۵
نوع رأی	رأی شعبه
نوع مرجع	شعبه دیوان عالی کشور
شعبه	دوازدهم دیوان عالی کشور
گروه رأی	رای حقوقی
موضوع	حدود صلاحیت دادگاه محل اقامت خوانده

رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره حدود صلاحیت دادگاه محل اقامت خوانده: اصل بر صلاحیت دادگاه خوانده است و رجوع به دیگر مناط های صلاحیت، منوط به اثبات است. بنابراین در دعاوی ناشی از عقود و قراردادها نمی توان بدون ارایه دلیلی بر انعقاد قرارداد، قایل به صلاحیت دادگاههای دیگری جز دادگاه محل اقامت خوانده بود.

رأی خلاصه جریان پرونده

خلاصه جریان پرونده:

شعبه ۳۲ دادگاه عمومی حقوقی شهرستان اصفهان به موجب دادنامه شماره ۷۱۲۲ - ۲۱. ۱۲٫۱۴۰۰ چنین اظهار نظر نموده است:

" در خصوص دادخواست اقای غ. ک. ب. فرزند س. ا. به طرفیت اقای ا. ا. ش. فرزند م. به خواسته اعسار از پرداخت هزینه دادرسی و مطالبه وجه به میزان ۲۳۷۰٫۰۰۰ ریال به انضمام خسارت دادرسی و تاخیر تادیه با عنایت به محتویات پرونده و نظر به اینکه ادرس خوانده سازمان* می باشد. و هیچ گونه دلیلی مبنی بر انعقاد قرارداد در *ارایه نشده لذا این دادگاه خود را صالح به رسیدگی ندانسته و مستند به مواد ۱۱ و ۲۷ قانون ایین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی قرار عدم صلاحیت به صلاحیت و شایستگی محاکم عمومی و حقوقی سهند *شرقی صادر و اعلام میدارد. قرار صادره قطعی می باشد. "

متعاقبا شعبه ۲ دادگاه عمومی حقوقی شهرستان اسکو استان اذربایجان شرقی به موجب دادنامه شماره ۲۳۱۲ – ۱۴۰۱/۱/۲۸ چنین اظهار نظر نموده است:

" در خصوص دادخواست اقای غ. ک. ب. فرزند س. ا. به طرفیت اقای ا. ا. ش. فرزند م. به خواسته اعسار از پرداخت هزینه دادرسی و مطالبه وجه به میزان ۲۳۷/۰۰۰/۰۰۰ ریال به انضمام خسارت دادرسی و تاخیر تادیه و تامین خواسته دادگاه با بررسی جمیع اوراق و محتویات پرونده وملاحظه دادخواست تقدیمی بشرح مذکور و ضمایم مندرج دران ومستفاد از ماده ۱۳از قانون ایین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی که اشعار داشته است.در دعاوی بازرگانی و دعاوی راجع به اموال منقول که از عقود و قراردادها ناشی شده باشد. ، خواهان می تواند به دادگاهی رجوع کند که عقد یا قرارداد در حوزه ان واقع شده است.یا تعهد می بایست در انجا انجام شود. و. به عنوان طراح دعوی در دادخواست تقدیمی اعلام داشته است.که محل انعقاد قرارداد در *بوده است.و جهت اثبات ادعای خود به شهادت شهود استناد جسته است.و فیش های واریزی نیز موید اظهارات خواهان است.و بر این اساس صدور قرار عدم صلاحیت از سوی شعبه محترم ۳۲ دادگاه عمومی حقوقی شهرستان اصفهان نافی حق مراجعه خواهان به دادگاه محل وقوع عقد ( *) می باشد. که دادگاه مجاز به اضرار به حق قانونی خواهان نمی باشد.وبنا به مراتب فوق این دادگاه صرف نظر از صحت و سقم دعاوی مطروحه ، رسیدگی به موضوع را در صلاحیت خود ندانسته و با استناد به مواد ۱۳ و۲۶ و ۲۷ و بند اول ماده ۸۴ و ۸۸ و ۸۹ از قانون ایین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی قرار عدم صلاحیت به شایستگی و صلاحیت رسیدگی دادگاه محترم عمومی حقوقی شهرستان اصفهان ( شعبه محترم ۳۲ ) را صادر و اعلام می کند. رای صادر قطعی است"

با وصول پرونده به دیوان عالی کشور و ارجاع به این شعبه ، هیات قضایی شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید.

پس از قرایت گزارش اقای ح. ح. عضو ممیز و ملاحظه اوراق پرونده ، مشاوره نموده و چنین رای صادر می نماید.:

رأی شعبه دیوان عالی کشور

رای

با توجه به مراتب فوق ، نظر به محتوای پرونده امر و اعلام اصل صلاحیت محل سکونت خوانده و اینکه رجوع به دیگر مناطهای صلاحیت موقوف به احراز و اثبات است ، درمانحن فیه وضعیت طرح دعوی و جریان فعلی انها مواجهه با ابهام است؛ لذا استدلال شعبه ۳۲ دادگاه عمومی حقوقی شهرستان اصفهانصحیح و منطبق با موازین قانونی می باشد. ، توجها به مواد ۱۱ و ۲۶ و ۲۸/ تبصره ذیل ماده ۲۷ قانون ایین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی ، ضمن تایید استدلال مذکور ، با اعلام صلاحیت شعبه ۲ دادگاه عمومی حقوقی شهرستان اسکو استان اذربایجان شرقی حل اختلاف می گردد.

شعبه دوازدهم دیوان عالی کشور

رییس: ح. ح. عضومعاون: ع. ط.