رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره ضمانت اجرای عدم پیوست وکالتنامه وکیل به دادخواست فرجام خواهی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور شماره ۹۳۰۹۹۷۰۹۰۸۲۰۰۲۸۰
شماره دادنامه۹۳۰۹۹۷۰۹۰۸۲۰۰۲۸۰
تاریخ دادنامه۱۳۹۳/۰۷/۲۹
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعشعبه دیوان عالی کشور
شعبهشعبه ۲۲ دیوانعالی کشور
گروه رأیرای حقوقی
موضوعضمانت اجرای عدم پیوست وکالت‬نامه وکیل به دادخواست فرجام خواهی
قاضیجنتی
حضرتی

رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره ضمانت اجرای عدم پیوست وکالت‬نامه وکیل به دادخواست فرجام خواهی: پیوست نشدن وکالت‬نامه وکیل دادگستری به دادخواست فرجام خواهی، از موارد صدور اخطار رفع نقص است.

رأی خلاصه جریان پرونده

به دلالت پرونده محاکماتی واصله، خانم ف.ب. با وکالت خانم م.ش. و آقای م.ض. دادخواستی به طرفیت آقای ح.گ. به خواسته صدور حکم طلاق تقدیم دادگاه عمومی شیراز نموده و در شرح دادخواست توضیح داده می شود که خواهان و خوانده به موجب عقدنامه رسمی از تاریخ ۴/۱/۹۲ با یکدیگر زن و شوهر بوده ولکن خوانده دعوی به انحاء مختلف از جمله ایراد ضرب و بدرفتاری و سوء‬معاشرت و ترک انفاق و سوابق سوء کیفری موجبات عسروحرج خواهان (زوجه) را فراهم ساخته و تقاضای صدور حکم طلاق با احتساب خسارات دادرسی به شرح ستون خواسته نموده و فتوکپی های: ۱- شناسنامه ف.ب. ۲- سند ازدواج شماره ۱۷۵۰-۴/۱/۹۲ تنظیمی در دفترخانه رسمی ازدواج شماره ۱۰۹ دزفول مبنی بر وقوع عقد نکاح دائم فی‬مابین ح.گ. و ف.ب. ۳- نامه مورخ ۴/۶/۸۸ پزشکی قانونی شیراز به‬عنوان کلانتری ۱۳ شیراز در مورد صدمه مختصر وارده بر ف.ب. را ضمیمه عرض‬حال تقدیمی می نماید ضمنا نشانی خوانده در دادخواست تقدیمی مجهول‬المکان اعلام می گردد.

دادخواست فوق در تاریخ ۱۸/۹/۸۹ جهت رسیدگی به شعبه ۲۶ دادگاه عمومی شیراز (ویژه خانواده) ارجاع شده و طرفین دعوت به دادرسی می گردند. ضمنا خواهان دو وکیل مذکور را از وکالت خود عزل می نماید.

در تاریخ ۹/۱۱/۸۹ جلسه دادرسی شعبه ۲۶ دادگاه خانواده شیراز با حضور وکیل جدید خواهان تشکیل شده و وکیل مزبور خلاصتا با استناد به مندرجات دادخواست تقدیمی اظهار می دارد که خوانده به انحاء مختلف از جمله ایراد ضرب‬وجرح عمدی و بدرفتاری و سوء‬معاشرت و ترک انفاق، خواهان را با ۵ فرزند رها نموده و خواهان در عسروحرج قرار دارد و احکام کیفری در مورد خوانده صادر شده که منتهی به صدور برگ جلب وی گردیده و خوانده در حال حاضر تحت تعقیب بوده و متواری است و محل اقامت و سکونت خود را تغییر می دهد و به وظایف شرعی و قانونی خود در مقابل خواهان و فرزندانش عمل ننموده و موجبات ایذاء و اذیت خواهان و فرزندانش را فراهم نموده و طی دو نامه شماره ۸۶/۹۳۵ و ۸۶/۸۷۲ صادره از شعب ۱۱۵ و ۱۱۹ از جهت ایراد ضرب و تهدید به پرداخت دیه و تحمل شلاق و از جهت نگهداری مهمات غیرمجاز و ایراد ضرب به پرداخت دیه و جزای نقدی محکوم شده و به علت متواری بودن خوانده اجرای حکم میسر نشده و به موجب استشهادیه ای که به امضاء فرزندان مشترک زوجین رسیده گواهی شده است که خوانده از سال ۸۴ تاکنون زندگی مشترک را ترک نموده و در این مدت نفقه خواهان و ۵ فرزندش را که ۴ نفر آن‬ها دانشجو هستند نپرداخته و خواهان با زحمت و مشقت با راه انداختن یک زیر پله به‬صورت مغازه عهده‬دار معیشت خود و فرزندانش شده است و به استناد مواد ۱۱۳۰ و ۱۱۲۹ قانون مدنی و شروط مندرج در سند نکاحیه رسمی تقاضای طلاق نموده و فتوکپی های: ۱- دو فقره دادنامه های مورخ ۲۹/۹/۸۶ صادره از شعبه ۱۱۵ دادگاه عمومی جزائی شیراز و مورخ ۱۱/۹/۸۶ صادره از شعبه ۱۱۹ دادگاه عمومی جزائی شیراز در مورد محکومیت آقای ح.گ. دائر به ارتکاب ایراد ضرب و فحاشی و تهدید.۲- سه فقره صورت‬مجلس و نامه کلانتری ۱۳ شیراز در مورد تغییر مکان ح.گ.. ۳- صورت جلسه مأمورین در مورد ایراد ضرب ح.گ. نسبت به فرزندش به‬نام الف. ۴- استشهادیه تنظیمی ممضی به امضاء فرزندان مشترک زوجین در مورد تأیید ادعای خواهان.۵- چند برگ دیگر به‬عنوان مستند پیرامون صحت ادعای عنوان شده را تقدیم دادگاه می‬نمایدکه ضمیمه پرونده گردیده اند.

دادگاه در جلسه مذکور قرار ارجاع امر به داوری صادر می نماید. آقای‬م.ن. (داور زوجه) اجمالا با توجه به احکام صادره و وجود اختلاف بین زوجین، نظر خود را بر عدم امکان زندگی مشترک فی‬مابین زوجین اعلام می دارد. آقای ح.ک. که نحوه انتخاب وی در پرونده به‬عنوان داور زوج مشخص نیست به موجب نظریه ای که در تاریخ ۹/۱۲/۸۹ تقدیم دادگاه نموده است اعلام می دارد که سعی و تلاش نموده که اختلافات فی‬مابین زوجین را مرتفع نماید که متأسفانه اختلافات آن‬چنان شدید می باشد که امکان ادامه زندگی زوجین میسر نیست و به نظر وی زوجین از یکدیگر جدا شوند به صلاح و مصلحت یکدیگر می باشد. حسب دستور مورخ ۹/۱۲/۸۹ دادگاه مذکور سوابق زوج از زندان عادل‬آباد شیراز استعلام می شود. طبق گواهی مورخ ۱۱/۳/۹۰ اجرای احکام شیراز، اعلام می گردد که به موجب دادنامه شماره ۸۶/۹۳۵ صادره از شعبه ۱۱۵ دادگاه عمومی جزائی شیراز، آقای ح.گ. به اتهام ایراد ضرب‬وجرح عمدی و فحاشی و تهدید به قتل موضوع شکایت خانم ف.ب. به پرداخت دیه و جزای نقدی محکوم شده و حکم قطعی می باشد و ثبت اجرای احکام مزبور گردیده است. زندان عادل‬آباد شیراز طی نامه مورخ ۳/۵/۹۰ در پاسخ استعلام شعبه ۲۶ دادگاه خانواده شیراز، اتهام ح.گ. را شامل دو فقره ایراد ضرب‬وجرح عمدی و حمل سلاح و فحاشی به‬شرحی که در فرم مربوطه انعکاس دارد، اعلام می دارد. طبق گواهی مورخ ۲۵/۳/۹۰ صادره از دفتر اجرای احکام کیفری ۴ شیراز، آقای ح.گ. به موجب دادنامه شماره ۸۶/۸۷۲ به اتهام ایراد ضرب‬وجرح عمدی موضوع شکایت خانم ف.ب. و ت. و س. نام خانوادگی هر دو گ، به پرداخت دیه در حق شکات و پرداخت جزای نقدی در حق دولت محکومیت حاصل نموده و حکم صادره قطعی و لازم‬الاجرا می باشد.

مطابق گواهی صادره از ناحیه خانم ش.ش. (کارشناس رسمی قوه قضائیه) در تاریخ ۱۶/۵/۹۰ از خانم ف.ب. آزمایش مربوط به حاملگی انجام شده و در حال حاضر حامله نمی باشد. به موجب دادنامه غیابی شماره ۹۰۰۹۹۷۰۷۰۴۹۰۰۶۴۲- ۲۰/۵/۹۰ صادره از شعبه ۲۶ دادگاه خانواده شیراز، در خصوص دادخواست خانم ف.ب. به طرفیت آقای ح.گ.، فعلامجهول‬المکان به خواسته طلاق، خلاصتا با توجه به محتویات پرونده و احراز رابطه زوجیت دائم شرعی و قانونی بین اصحاب دعوی و با توجه به خلاصه اظهارات وکیل زوجه و مفاد دادنامه شماره ۹۳۵-۲۶/۹/۸۶ صادره از شعبه ۱۱۵ دادگاه جزائی شیراز که به موجب آن زوج به پرداخت دیات مختلف در حق فرزندش آ. ۸ ساله و ده ضربه شلاق به لحاظ تهدید به قتل و مبلغ ۱۵۰ هزار ریال جزای نقدی بابت فحاشی به همسرش محکوم شده و با توجه به سوابق کیفری نامبرده کیفری نامبرده حسب اعلام اداره زندان عادل‬آباد شیراز از جمله حمل سلاح ایراد ضرب‬وجرح و فحاشی و اینکه خواهان در طرح جدائی خویش مصر بوده و مساعی دادگاه و داوران ثمری نداشته و اینکه خوانده علی‬رغم ابلاغ و درج در روزنامه حاضر نشده ودفاعی ننموده است دعوی عسروحرجی بودن زوجه را وارد دانسته و به استناد ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی و ماده واحده قانون اصلاح مقررات مربوط به طلاق، حکم به مطلقه ساختن خواهان از نوع خلعی نوبت اول صادرمی‬گردد. دادنامه غیابی فوق از طریق درج در روزنامه به آقای ح.گ. ابلاغ شده و متعاقبا خانم ر.ف. به‬وکالت از آقای ح.گ. مبادرت به واخواهی از رأی فوق الذکر نموده و طی دادخواست واخواهی تقدیمی، ادعای مجهول‬المکان بودن زوج را تکذیب نموده و نشانی واخواه (زوج) را در شهرستان خرمشهر اعلام داشته و به صلاحیت دادگاه از حیث محل اقامت زوج (واخواه) و همچنین به نحوه انتخاب داور برای زوج ایراد و اعتراض می نماید و تقاضای صدور قرار عدم صلاحیت به شایستگی دادگاه شهرستان خرمشهر می نماید. شعبه ۲۶ دادگاه خانواده شیراز در وقت فوق‬العاده به موجب دادنامه شماره ۹۰۰۹۷۰۷۰۴۹۰۱۰۵۷- ۲/۸/۹۰ در خصوص دادخواست واخواهی آقای ح.گ. نسبت به دادنامه غیابی شماره ۴۹۰۰۶۴۲- ۲۰/۵/۹۰ که به موجب آن حکم طلاق واخوانده، خانم ف.ب. اصدار یافته است با عنایت به اینکه وکیل زوج در دادخواست واخواهی خویش آدرس و اقامتگاه موکل خود را خرمشهر بیان داشته لذا جهت رسیدگی و جلوگیری از تضییع حق وی ضمن نقض دادنامه فوق، به استناد ماده ۱۱ قانون آیین دادرسی مدنی قرار عدم صلاحیت به شایستگی دادگستری خرمشهر صادر می نماید. پرونده امر پس از وصول به دادگاه عمومی خرمشهر، در شعبه اول دادگاه مذکور مطرح رسیدگی قرار گرفته و طرفین برای رسیدگی دعوت به حضور می گردند. وکیل زوجه به موجب لایحه ای که در تاریخ ۱۸/۵/۹۱ تقدیم شعبه اول دادگاه عمومی حقوقی خرمشهر نموده است با ابراز دو فقره استشهادیه محلی و یک برگ شهادت‬نامه عادی فرزندان مشترک زوجین مدعی اقامت زوج در شیراز و پرداخت هزینه زندگی فرزندان مشترک توسط مادر آن‬ها (زوجه) می گردد. در تاریخ ۱۸/۵/۹۱ جلسه دادرسی شعبه اول دادگاه عمومی حقوقی خرمشهر با حضور خواهان (زوجه) و درغیاب خوانده (زوج) تشکیل شده و خواهان با ابراز تعدادی اوراق مربوط به مراجع انتظامی و قضائی، به طور خلاصه اظهار می دارد که خوانده در شیراز سکونت داشته و هیچگاه در خرمشهر زندگی نکرده است و مدارک ابرازی وی مؤید اقامت خوانده در شیراز می باشد. دادگاه مزبور در جسله فوق مقرر می دارد که از کلانتری محل درج آدرس خوانده خواسته شود که با حضور در محل مزبور و تحقیق از اهالی ساکن در محل و نیز ساکن در منزل اعلام شده، در خصوص سکونت و اقامت زوج در محل مزبور و مدت آن در استمرار سکونت وی تحقیق گردد. کلانتری ۱۱ خرمشهر طی نامه مورخ ۱۹/۶/۹۱ در پاسخ استعلام شعبه اول دادگاه عمومی حقوقی خرمشهر، صورت‬مجلس مورخ ۱۷/۶/۹۱ تنظیمی توسط مأمورین آن کلانتری را ارسال می دارد که صورت‬مجلس مزبور اجمالا مشعر بر اینست که کسی خوانده را مورد شناسائی قرار نداده و پلاک اعلام شده مشاهده نگردیده است. شعبه اول دادگاه عمومی حقوقی خرمشهر به موجب دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۶۱۴۱۱۰۱۴۰۱- ۲۹/۷/۹۱ و جهات و توجیهات معموله در دادنامه مزبور، خلاصتا با توجه به ماده ۱۰۰۴ قانون مدنی و ماده ۱۱ قانون آیین دادرسی مدنی و اینکه زوجه در شیراز اقامت داشته و زوج در خرمشهر سکونت و اقامت ندارد و با توجه به اینکه شماره تلفن همراه زوج نیز خط شیراز می باشد و با توجه به رسیدگی دادگاه عمومی شیراز، قرار عدم صلاحیت به دادگاه عمومی (خانواده) شیراز صادر نموده و پرونده را جهت حل اختلاف در صلاحیت، به دیوان‬عالی‬کشور ارسال می دارد. شعبه محترم هشتم‬ دیوان‬عالی‬کشور در مقام حل اختلاف فی‬مابین دو دادگاه عمومی خانواده شیراز و عمومی حقوقی خرمشهر از حیث صلاحیت رسیدگی به دعوی مطروحه بر اساس دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۶۸۰۰۱۱۶-۸/۲/۹۲ بنابه جهات و توجیهات منعکس در دادنامه مزبور خلاصتا رسیدگی به دعوی مطروحه را طبق قاعده عمومی مقرر در صدر ماده ۱۱ قانون آیین دادرسی مدنی در صلاحیت دادگاه عمومی خانواده شیراز دانسته و ضمن تأیید نتیجه رأی شماره ۱۴۰۱-۲۹/۷/۹۱ شعبه اول دادگاه حقوقی خرمشهر و نقض رأی شماره ۱۰۵۷-۲/۸/۹۰ شعبه ۲۶ دادگاه عمومی خانواده شیراز و تأیید صلاحیت دادگاه مزبور در رسیدگی به دعوی مطروحه، مبادرت به حل اختلاف می نماید. پس از وصول پرونده به دادگاه عمومی شیراز، شعبه ۲۶ دادگاه خانواده شیراز به موجب دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۷۰۴۹۰۰۴۲۷-۱۶/۴/۹۲ واخواهی آقای ح.گ. را نسبت به دادنامه طلاق غیابی شماره ۹۰۰۹۹۷۰۷۰۴۹۰۰۶۴۲-۲۳/۵/۹۰ صادره از آن شعبه، با التفات به محتویات پرونده و اینکه واخواه ایراد و اعتراض موثری معمول نداشته است و با توجه به ادله مثبته مورد تعرفه وکیل واخوانده (زوجه) سوء‬معاشرت و رفتار زوج و عدم پرداخت نفقه و سرپرستی و ترک زندگی توسط واخواه محرز می باشد، غیروارد دانسته و ضمن رد واخواهی واخواه مبادرت به تأیید دادنامه معترض‬عنه می نماید. دادنامه مذکور مورد تجدیدنظرخواهی آقای ح.گ. قرار گرفته و شعبه ۲۴ دادگاه تجدیدنظر استان فارس براساس دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۷۱۲۲۴۰۰۷۱۲-۲۲/۷/۹۲ با عنایت به سوابق کیفری زوج و ترک کانون خانواده برای مدت ۶ سال از ناحیه وی که ظهور قطعی در عسروحرج زوجه دارد و اینکه دادنامه معترض‬عنه من جمیع جهات منطبق با موازین قانونی و شرعی صادر و تجدیدنظرخواه و وکیل ایشان نیز دفاع موثری که اساس و بنیان آن را مخدوش نماید ارائه ننموده است لذا با رد تجدیدنظرخواهی معموله، مبادرت به تایید دادنامه تجدیدنظرخواسته می نماید. دادنامه مرقوم حسب گزارش مأمور ابلاغ در ذیل برگ ابلاغیه مربوط بدان در تاریخ ۱۲/۹/۹۲ به وکیل آقای ح.گ. ابلاغ قانونی گردیده و خانم ر.ف به وکالت از آقای ح.گ. به موجب دادخواستی که در تاریخ ۱/۱۰/۹۲ در دفتر دادگاه صادرکننده رأی مزبور به ثبت رسیده است مبادرت به فرجام خواهی از آن نموده و دفتر دادگاه یادشده پس از انجام اقدامات قانونی، پرونده را به دیوان‬عالی‬کشور ارسال داشته و رسیدگی به موضوع به این شعبه ارجاع می شود و مندرجات عرض‬حال فرجامی وکیل فرجام خواه و لایحه ضمیمه آن به هنگام شور قرائت خواهدگردید.

رأی شعبه دیوان عالی کشور

با التفات به اینکه حسب صراحت شق ۳ ماده ۳۸۱ قانون آیین دادرسی دادگاه‬های عمومی و‬ انقلاب در امور مدنی وکالت‬نامه وکیل باید پیوست دادخواست فرجامی شود و بر اساس مقررات ماده ۳۸۲ قانون مرقوم دادخواستی که برابر مقررات یادشده، تقدیم نشده باشد به جریان نمی افتد و مدیر دفتر دادگاه مکلف به رفع نقص از دادخواست می باشد و توجها به اینکه در مانحن‬فیه دادخواست فرجامی از ناحیه خانم ر.ف. به وکالت از آقای ح.گ. تقدیم گردیده ولکن وکالت‬نامه ضمیمه عرض‬حال فرجامی تقدیمی مشارالیها نمی باشد و در وکالت‬نامه ای نیز که نامبرده تقدیم دادگاه بدوی نموده است پایه پروانه وکالتی وی قید نشده و درج نگردیده و در ابطال تمبر به وکالت‬نامه مزبور نیز رعایت موازین قانونی معمول نشده و تمبرهای مالیاتی و غیره نیز ابطال نگردیده است و توجها به اینکه با وصف مراتب فوق، دادخواست تقدیمی وکیل مذکور واجد نقص می باشد علی‬هذا پرونده امر از قابلیت طرح برخوردار نبوده و به مرجع مرسل آن اعاده می‬گردد تا دفتر دادگاه صادرکننده دادنامه فرجام خواسته نسبت به رفع نقیصه فوق با ابطال کلیه تمبرهای قانونی به وکالت‬نامه وکیل و همچنین ملاحظه پروانه وکالتی وکیل یاد شده از حیث پایه وکالتی وی و اخذ فتوکپی خوانا و قابل رویت و مصدق آن و پیوست نمودن به پرونده اهتمام ورزند و مقررمی‬دارد دفتر پرونده ازموجودی کسرگردد

رئیس شعبه ۲۲ دیوان‬عالی کشور- عضومعاون

جنتی- حضرتی