رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره محدوده صلاحیت دادگاه محل اقامت زوجه
رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره محدوده صلاحیت دادگاه محل اقامت زوجه: صلاحیت دادگاه محل اقامت زوجه منحصر به دعاوی میان زوجین بوده و تمامی دعاوی ناشی از زوجیت را شامل نمی شود؛ بنابراین رسیدگی به دعوی مطالبه نفقه فرزند مشترک، در صلاحیت دادگاه محل اقامت خوانده است.
رأی خلاصه جریان پرونده
خانم ت. ن. در دادخواستی به طرفیت آقای ع. س. نفقه فرزند مشترک خود را خواستار شده است . شعبه اول دادگاه عمومی کیش – محل اقامت خواهان – به شرح قرار شماره ۰۱۹۷۶ – ۱۳۹۲/۸/۲۱ به اعتبار محل اقامت خوانده که در اهواز معین شده است از خود نفی صلاحیت کرده و شعبه ۱۰ دادگاه خانواده برابر دادنامه شماره ۰۰۱۹۲ – ۱۳۹۴/۲/۱۹ به استناد ماده ۱۲ قانون حمایت خانواده صلاحیت را نپذیرفته پرونده را در اجرای تبصره ذیل ماده ۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی به دیوان عالی کشور فرستاده است . متن قرارهای طرفین اختلاف در هنگام شور قرائت می شود . هیأت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید پس از قرائت گزارش آقای محمدرضا خسروی عضو ممیز و ملاحظه اوراق پرونده درخصوص اختلاف در صلاحیت مشاوره نموده چنین رأی میدهد :
رأی شعبه دیوان عالی کشور
درخصوص اختلاف در صلاحیت بین دادگاههای عمومی اهواز و کیش به شرحی که در قرارهای صادر شده از سوی مراجع قضائی مذکور رقم خورده است با عنایت به اصل صلاحیت محل اقامت خوانده و این که مقررات ماده ۱۲ قانون حمایت خانواده ناظر به دعاوی بین زوجین است و نه ناشی از زوجیت ، مستندا به تبصره ذیل ماده ۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی با اعلام صلاحیت دادگاه عمومی اهواز حل اختلاف می شود.
شعبه ۳۷ دیوان عالی کشور - رئیس و عضو معاون و عضو معاون
سید عباس بلادی - غلام حسین حیدری - محمدرضا خسروی