رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره محدوده صلاحیت مراجع اختصاصی اداره کار

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور شماره ۹۴۰۹۹۷۰۹۰۹۵۰۱۸۲۷
شماره دادنامه۹۴۰۹۹۷۰۹۰۹۵۰۱۸۲۷
تاریخ دادنامه۱۳۹۴/۰۹/۱۵
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعشعبه دیوان عالی کشور
شعبهشعبه ۴۰ دیوان عالی کشور
گروه رأیرای حقوقی
موضوعمحدوده صلاحیت مراجع اختصاصی اداره کار
قاضیعبدالمحمدخالصی
علیاکبری

رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره محدوده صلاحیت مراجع اختصاصی اداره کار: در صورتی که بر اساس قرارداد منعقده میان پیمانکار ساختمان و کاشی کار، دستمزد بر اساس متراژ کار انجام شده در ساختمان تعیین شده باشد و نه به صورت روزمزد، این قرارداد پیمانی محسوب می شود. بنابراین دعوی ناشی از آن، از شمول اختلاف کارگر و کارفرما و از صلاحیت هیأت تشخیص قانون کار خارج بوده و در صلاحیت محاکم عمومی دادگستری است.

رأی خلاصه جریان پرونده

آقای م. م. دادخواستی به طرفیت آقای ج. م. به خواسته یک میلیون و سیصد و پنجاه هزار تومان با احتساب هزینه دادرسی و تأخیر تأدیه تقدیم شورای حل اختلاف ت. تقدیم نموده و توضیح داده است که اینجانب برای خوانده کارگری کرده و مبلغ خواسته را از وی طلبکارم و پرداخت نمی نماید تقاضای رسیدگی و صدور حکم کرده است و در این رابطه دو نفر شهود معرفی که از آنان تحقیق شده و اظهارات خواهان را مورد تأیید قرار داده اند خوانده در شورا حاضر و اظهارات خواهان را مورد تأیید قرار داده و اضافه کرده است که با دعوت وی خواهان برای خواهرزاده اش کار کرده است و کاشی کاری انجام داده است سپس طی دادنامه شماره ۳۹۳-۹۴/۵/۲۸ صادره از شعبه هفتم شورای حل اختلاف ت. به شرح ستون خواسته خوانده محکوم شده است محکوم علیه تقاضای تجدیدنظرخواهی کرده پرونده به شعبه اول دادگاه عمومی حقوقی ت. ارجاع و آن شعبه به شرح دادنامه شماره ۱۱۱۰-۹۴/۷/۲۱ موضوع را اختلاف کارگری و کارفرمائی دانسته و ضمن نقض دادنامه صادره از شورای حل اختلاف و به استناد مواد ۱۵۷ و ۱۵۸ و ۱۶۰ قانون کار و ماده ۳۱ قانون شوراهای حل اختلاف و رأی وحدت رویه شماره ۵۰۷-۶۶/۱۰/۱۵ هیأت عمومی دیوان عالی کشور قرار عدم صلاحیت به صلاحیت هیأت تشخیص مندرج در قانون کار صادر کرده است توضیح اینکه چون خوانده در جلسه شورای حل اختلاف اظهار داشته بود که خواهان برای خواهرزاده وی کاشی کاری انجام داده است و احتمال اینکه رابطه میان آنان کارگری و کارفرمایی نباشد اینجانب عضو ممیز اوراق پرونده طی تماس تلفنی از شعبه با خواهان سئوال کردم شما به چه کسی کار کرده اید؟ و آیا کارگری می کردید؟ یا با متراژ برای ایشان کار کرده اید؟ در جواب اظهار داشت ایشان پیمانکار ساختمان پسر خواهرش بود و کار کاشی کاری و نمای ساختمان را با اینجانب قرارداد بسته و از قرار هر متری هشت هزار و پانصد تومان کار کرده اند و نمای ساختمان را از قرار هر مترمربع چهارده هزار تومان کار کرده ام. هیأت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرائت گزارش آقای علی اکبری عضو ممیز و ملاحظه اوراق پرونده درخصوص تشخیص صلاحیت مشاوره نموده چنین رأی می دهد:

رأی شعبه دیوان عالی کشور

نظر به اینکه خواسته خواهان حسب تصریح خوانده در جلسه رسیدگی شورای حل اختلاف به شرح برگ ۱۳ پرونده از بابت کاشی کاری بوده و با توجه به اینکه اکثریت قریب به اتفاق کاشی کاران با متراژ کار انجام می دهند نه به صورت روزمزد و کارگری و با توجه به گزارش ارائه شده مشارالیه نیز به صورت مترمربع کار کاشی کاری داخل و نمای ساختمان را انجام داده است که خود نوعی قرارداد پیمانی با خوانده بوده است و با توجه به رأی شماره ۶۰۴-۷۴/۱۲/۲۲ هیأت عمومی دیوان عالی کشور که موضوع را از شمول ماده ۱۵۷ قانون کار خارج و مرجع صالح به رسیدگی به آن را در صلاحیت محاکم عمومی دانسته است لذا در اجرای ماده ۲۸ قانون آئین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی با اعلام صلاحیت دادگاه تعیین تکلیف می گردد.

شعبه ۴۰ دیوان عالی کشور - رئیس و عضو معاون

عبدالمحمد خالصی - علی اکبری