رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره مفهوم اختلاف در صلاحیت

شماره دادنامه	۹۲۰۹۹۷۰۹۰۷۲۰۰۲۹۷
تاریخ دادنامه	۱۳۹۲/۰۴/۰۲
نوع رأی	رأی شعبه
نوع مرجع	شعبه دیوان عالی کشور
شعبه	شعبه ۱۲ دیوانعالی کشور
گروه رأی	رای حقوقی
موضوع	مفهوم اختلاف در صلاحیت
قاضی	قدرت اله طیبی اسلامی

رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره مفهوم اختلاف در صلاحیت: چنانچه دادگاهی که به شایستگی وی قرار عدم صلاحیت صادر شده است خود را صالح به رسیدگی نداند و مرجع سومی را صالح به رسیدگی بداند و مرجع سوم به صلاحیت اولین مرجع قرار عدم صلاحیت صادر کند، اختلاف در صلاحیت محقق نشده است بلکه هنگامی اختلاف در صلاحیت محقق می شود که مرجع اول، مرجع سوم را صالح بداند.

رأی خلاصه جریان پرونده

در تاریخ ۳/۷/۱۳۹۱ خانم الف.م. فرزند الف. به نشانی... به استناد تصاویر مصدق سند ازدواج شماره ۱۴۸۱-۷/۶/۱۳۸۱ حوزه ثبتی ساوه غرق آباد بخش نوبران، گواهی حصر وراثت مقیم نامه مورخ ۱/۳/۱۳۸۹ و شناسنامه دادخواستی به خواسته صدور حکم مبنی بر محکومیت خوانده ( خواندگان) به پرداخت هفت میلیون تومان وجه نقد بابت مهریه به نرخ روز فعلا مقوم به مبلغ هشت میلیون ریال با هزینه دادرسی به طرفیت آقایان الف.م. و م. به نشانی... تقدیم و توضیح می دهد، اینجانب به موجب سند ازدواج در تاریخ ۷/۶/۱۳۸۱ با مقدار هفت میلیون تومان به عقد دائمی مرحوم م.م. درآمدم و تاکنون مهریه خودم را دریافت نکرده ام به استناد ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی تقاضای صدور حکم بر محکومیت خواندگان ( خوانده) را به نرخ روز و اعسار از پرداخت هزینه دادرسی را دارم پرونده برای سیدگی به دادگاه عمومی بخش نوبران ارجاع می گردد، دادگاه در وقت مقرر ۲۵/۹/۱۳۹۱ با حضور خواهان و بدون حضور خواندگان تشکیل جلسه می دهد خواهان اظهار می دارد اینجانب همسر مرحوم م.م. درآمدم. یک فرزند صغیر به نام الف. دارم که حضانت وی با من است، در سال ۱۳۸۸ شوهرم به قتل رسیده است، پدر شوهرم به عنوان ولی دم قصد أخذ دیه را دارد لذا با تقدیم دادخواست تقاضای رسیدگی را دارم دادگاه پایان رسیدگی را اعلام و طی رأی شماره ۹۴۷-۲۵/۹/۱۳۹۱ به این که نشانی خواندگان در شبستر از توابع تبریز می باشد خود را برای رسیدگی به دعوای مطروحه صالح ندانسته و به استناد مواد ۱۱-۲۶-۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی قرار عدم صلاحیت خود را به شایستگی دادگاه عمومی حقوقی شبستر صادر و پرونده را ارسال می دارد که برای رسیدگی به شعبه اول دادگاه عمومی حقوقی شبستر ارجاع می گردد دادگاه در وقت فوق العاده مورخ ۲۰/۱۲/۱۳۹۱ در وقت فوق العاده تشکیل جلسه می دهد و با اعلام ختم دادرسی طی رأی شماره ۱۴۰۲-۲۰/۱۲/۱۳۹۱ به استناد ماده ۱۱ قانون آیین دادرسی مدنی سال۱۳۷۹ قرار عدم صلاحیت خود را به شایستگی دادگاه عمومی بخش تسوج صادر می نماید، دادگاه عمومی بخش تسوج طی رأی شماره ۰۰۰۴۶-۱۴/۲/۱۳۹۲ با توجه به خواسته خواهان و محل وقوع عقد به استناد ماده ۱۳ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۷۹ خواندگان دعوی قائم مقام مرحوم م.م. می باشند که قانونا مسئول پرداخت دیون وی (مهریه) از محل ماترک شوهر متوفی خواهان می باشند و خواهان دعوای خود را در باید در محل وقوع عقد ازدواج طرح نمایند و فوت شوهر خواهان موجب سلب اختیار خواهان از رجوع به دادگاه محل وقوع عقد نمی گردد، قرار عدم صلاحیت خود را به شایستگی دادگاه عمومی بخش نوبران را صادر و پرونده را برای حل اختلاف به دیوان عالی کشور ارسال و برای رسیدگی به این شعبه ارجاع می گردد.

رأی شعبه دیوان عالی کشور

حسب مندرجات پرونده خواهان بدوا دعوای خود را در دادگاه عمومی بخش نوبران طرح که منتهی به صدور قرار عدم صلاحیت شماره ۹۴۷-۲۵/۹/۹۱ به شایستگی دادگاه عمومی حقوقی شبستر گردید، سپس دادگاه مذکور طی رأی شماره ۱۴۰۲-۲۰/۱۲/۱۳۹۱ خود را صالح به رسیدگی ندانسته و به اعتبار محل اقامت خواندگان در بخش تسوج مبادرت به صدور قرار عدم صلاحیت می نماید که سرانجام دادگاه عمومی بخش تسوج به استناد ماده ۱۳ قانون آیین دادرسی مدنی قرار عدم صلاحیت خود را به صلاحیت دادگاه عمومی بخش نوبران صادر و پرونده از طریق دفتر دادگاه مذکور به دیوان عالی کشور ارسال که به این شعبه ارجاع می گردد، با مراجعه به پرونده به نظر می رسد محل اقامت خواندگان در حوزه قضایی دادگاه عمومی بخش تسوج قرار دارد و دادگاه مذکور به استناد ماده ۱۳ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب سال ۱۳۷۹ به صلاحیت دادگاه محل اقامت خواهان مبادرت به صدور قرار عدم صلاحیت می نماید در نتیجه تاکنون بین دادگاه عمومی بخش نوبران و دادگاه بخش تسوج اختلافی در رسیدگی به دعوای عنوان شده واقع نشده است لذا پرونده به دادگاه عمومی بخش تسوج ارسال تا آن را به دادگاه عمومی بخش نوبران ارسال و در صورت بروز اختلاف بین دو دادگاه یاد شده پرونده برای رسیدگی به دیوان عالی کشور (این شعبه) ارسال نماید.

رئیس شعبه ۱۲ دیوان عالی کشور - مستشار

طیبی - اسلامی