رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره پرداخت کمکهای رفاهی با مصوبه هیأت وزیران

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای شعبه دیوان عدالت اداری شماره ۹۱۰۹۹۷۰۹۰۲۴۰۲۶۳۷
شماره دادنامه۹۱۰۹۹۷۰۹۰۲۴۰۲۶۳۷
تاریخ دادنامه۱۳۹۱/۱۰/۳۰
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعشعبه دیوان عدالت اداری
شعبهشعبه ۲۴ بدوی دیوان عدالت اداری
گروه رأیاداری
موضوعپرداخت کمک‏های رفاهی با مصوبه هیأت وزیران
قاضیتوکلی دهاقانی
آشورلو

رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره پرداخت کمک‏های رفاهی با مصوبه هیأت وزیران: علیرغم لغو کمکهای رفاهی در قانون مدیریت خدمات کشوری، با مصوبه هیأت وزیران، دستگاهها مکلف به پرداخت هستند.

رأی شعبه دیوان عدالت اداری

در خصوص دادخواست تقدیمی، با توجه به مجموع اوراق و محتویات پرونده و پاسخ واصله که به شماره ... ثبت دفتر اندیکاتور شعبه گردیده است و نیز صورتجلسه اخذ توضیح از طرفین که در مورخه ... به عمل آمده؛ نظر به اینکه اولا دفاع مؤثر و موجهی به عمل نیامده. ثانیا حسب مفاد ماده 76 قانون مدیریت خدمات کشوری تعیین حداقل و حداکثر حقوق و مزایای کارمندان از اختیارات قانونی هیأت وزیران است. ثالثا حسب مفاد ماده ۷۸ قانون مذکور، پرداخت کمک های رفاهی از جمله سرویس رفت و آمد و... با اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری که مقرر نموده کلیه مبانی پرداخت خارج از ضوابط و مقررات این فصل لغو می گردد، استثنا شده است. رابعا بر فرض لغو کمک های رفاهی، مصوبه هیأت وزیران در سال های ۸۸ و۹۰... از طریق مراجع صالح و قانونی ابطال نگردیده و به قوت خود باقی است. خامسا در مصوبه سال های ۸۸ و ۹۰ طی شماره های ۳/۱۴۵۹۳/۲۰۰۲۱/۲/۸۸ و۶۵۶۹۹ ۲۹/۳/۹۰ هیأت وزیران مقرر داشته اند، در بند پ مصوبه ۸۸ کمک هزینه مستقیم یا غیر مستقیم ایاب و ذهاب (رفت و آمد) کارمندان دولت که ۴۴ ساعت در هفته کار می کنند، مشروط به آنکه سرویس سازمانی استفاده ننمایند ; و بند ۱۱ مصوب سال ۹۰ مقرر نموده پرداخت کمک های رفاهی مستقیم و غیر مستقیم... ایاب و ذهاب سرویس رفت و آمد کارمندانی که از سرویس سازمانی استفاده نمی نمایند در تهران... (که این مصوبات همانطور که مقرر گردید از اختیارات هیأت وزیران بوده و تاکنون در مراجع مربوطه ابطال نگردیده و به قوت خود باقی است) ناظر به کسانی است که با وجود سرویس ایاب و ذهاب از سرویس سازمانی استفاده نمی نمایند ; و شاکی نیز هر چند سرویس رفت و آمد در اوقات و ساعات کاری وی وجود نداشته و بر فرض هم که وجود داشته باشد مصوبه های مذکور اختیار را به کارمندان داده است. علیهذا به استناد مراتب فوق و مواد ۷، ۱۳ و ۱۴ قانون دیوان عدالت اداری شکایت وی موجه بوده و حکم به ورود شکایت و طرف شکایت را ملزم به پرداخت هزینه ایاب و ذهاب وفق مقررات قانونی (اجرای بخشنامه های مورد خواسته) در حق شاکی می نماید. رأی صادره قطعی است.

مستشاران شعبه ۲۴ دیوان عدالت اداری

توکلی دهاقانی آشورلو

مواد مرتبط