رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره اثبات زنا از طریق آزمایش DNA
 | |
| شماره دادنامه | ۹۳۰۹۹۷۰۹۱۰۰۰۰۸۵۳ |
|---|---|
| تاریخ دادنامه | ۱۳۹۳/۱۱/۲۷ |
| نوع رأی | رأی شعبه |
| نوع مرجع | شعبه دیوان عالی کشور |
| شعبه | شعبه ۲۷ دیوانعالی کشور |
| گروه رأی | رای کیفری |
| موضوع | اثبات زنا از طریق آزمایش DNA |
| قاضی | مرتضی فاضل عزیزالله رزاقی |
رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره اثبات زنا از طریق آزمایش DNA: صرف آزمایش DNA نمیتواند اثبات کننده تحقق زنا باشد.
رأی خلاصه جریان پرونده
آقایان الف. و ع. و خانم الف.ت. به اتهام رابطه نامشروع و زنا موضوع شکایت آقای ر. شوهر متهمه تحت تعقیب قرار گرفتند. متهمه اقرار به ارتکاب زنا با الف. نموده، آقای الف. نیز به داشتن رابطه نامشروع با خانم مزبور اقرار داشته(صفحه ۱۲۵،۱۲۷،۳۰۸) و موضوع رابطه متهمه با فردی دیگر به نام ع. نیز مطرح گردیده که نامبرده ابتدائا منکر موضوع بوده است. شوهر شاکیه اعلام نموده طفل متولدشده، متعلق به وی نبوده و ناشی از زنا است. در آزمایش DNA انتساب طفل به الف. نفی شده(صفحه۱۵۸) و انتساب آن به ع. تأییدشده است(صفحه۲۷۶). آقای ع. ضمن انکار مجدد اتهام توضیح داده است با همسرش اختلاف دارد و این اختلاف به حدی است که عیالش در کنارش نبوده است(صفحه۳۱۰). وی در اظهارات دیگرش اعلام نمود شاکی را می شناسد، دو بار به منزلش برای تنظیم ماهواره رفته است ولی رابطه با همسرش نداشته است(صفحه۲۵۴). دادگاه ارتکاب زنا توسط خانم الف.ت. و ع. را احراز نموده و هر یک را به تحمل یک صد ضربه شلاق به علاوه ع. را به دو سال تبعید محکوم نموده است، کما این که آقای الف. را بابت رابطه نامشروع به تحمل ۹۹ ضربه شلاق و دو سال تبعید محکوم کرده و راجع به زنای مقید به احصان، به علت فقدان دلیل کافی رأی برائت صادر نموده است. رأی صادره مورد اعتراض شاکی و وکلای محکوم علیهما قرار گرفته است.
رأی شعبه دیوان عالی کشور
با توجه به محتویات پرونده و تحقیقات انجام شده و اقاریر آقای الف. محکومیت وی به تحمل شلاق و تبعید بابت رابطه نامشروع موجه بوده این بخش از دادنامه مستندا به بند الف ماده ۲۶۵ قانون آئین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری تأیید می گردد. و با توجه به این که دلیل کافی بر تحقق زنای به احصان در پرونده وجود ندارد و تجدیدنظرخواهی شاکی خدشه ای در رأی ایجاد نمی کند و از این حیث نیز رأی صادره تأیید می گردد. لکن در خصوص محکومیت آقای ع. اولا در رابطه با انتساب جرم زنا با توجه به انکار متهم و عدم کفایت صرف آزمایش DNA بر تحقق زنا مستند کافی برای علم ذکر نشده، کما این که محکومیت وی به تبعید با توجه به زمان وقوع جرم ادعایی و عدم وجود عنصر قانونی این بخش از دادنامه مخدوش تلقی و مستندا به بند ۴ شق ب ماده ۲۶۵ قانون آئین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری نقض، پرونده جهت رسیدگی مجدد در خصوص اتهام آقای ع. به شعبه هم عرض ارجاع می گردد.
شعبه ۲۷ دیوان عالی کشور - رئیس و مستشار
مرتضی فاضل - عزیزالله رزاقی