رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره اقرارنامه شاکی بعد از قطعیت حکم

شماره دادنامه	۹۱۰۹۹۷۰۹۰۷۵۰۱۱۳۸
تاریخ دادنامه	۱۳۹۱/۱۲/۱۳
نوع رأی	رأی شعبه
نوع مرجع	شعبه دیوان عالی کشور
شعبه	شعبه ۱۵ دیوانعالی کشور
گروه رأی	رای کیفری
موضوع	اقرارنامه شاکی بعد از قطعیت حکم
قاضی	علیزاده قربانی قادی

رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره اقرارنامه شاکی بعد از قطعیت حکم: صرف انصراف شاکی از اظهارات قبلی خود، موجبی برای قبول درخواست اعاده دادرسی نمی باشد. لذا اقرارنامه شاکی دلیل جدید دال بر بی گناهی محکوم علیه تلقی نمی شود.

رأی خلاصه جریان پرونده

در این پرونده آقای ق.ب. به اتهام لواط تحت تعقیب قرار گرفته و از ناحیه دادگاه شعبه اول دادگاه کیفری استان الف به اعدام محکوم شده است. پس از تجدیدنظرخواهی محکوم علیه، شعبه ۲۷ دیوان عالی کشور، با این استدلال که محتویات پرونده به طریق متعارف علم آور نیست، رأی صادره را نقض و پرونده به شعبه هم عرض ارجاع شده است. پرونده به شعبه ۲ دادگاه کیفری استان الف ارجاع و شعبه یاد شده در تاریخ ۲۶/۵/۸۸ به موجب دادنامه ۰۰۱۸۲، مجددا حکم به اعدام ق.ب. صادر نموه است. با تجدیدنظرخواهی محکوم علیه، پرونده در شعبه ۲۷ دیوان مجددا تحت رسیدگی قرار می گیرد. این بار در تاریخ ۲۷/۸/۸۸ اصل اتهام لواط و صدور حکم اعدام مورد تأیید شعبه دیوان قرار گرفته است؛ ولی چون در مورد تفخیذ اظهار نظر نشده، نقص گرفته شده است و پس از صدور رأی اصلاحی و محکومیت متهم به تحمل ۱۰۰ ضربت شلاق، شعبه ۲۷ دیوان عالی کشور به موجب دادنامه ۱۰۰۵ مورخه ۲۴/۱۱/۹۰ رأی صادره را ابرام نموده است. پس از قطعیت رأی صادره، محکوم علیه تقاضای اعاده دادرسی نموده و پرونده جهت رسیدگی به تقاضا، به شعبه ۹ دیوان عالی کشور ارجاع شده است این شعبه به موجب رأی شماره ۰۰۶۴۹ مورخه ۲۹/۶/۹۱، با این استدلال که مدرک جدیدی ارائه نشده است، موضوع تقاضا را از مصادیق ماده ۲۷۲ قانون آیین دادرسی کیفری ندانسته و حکم به رد تقاضا داده است. مجددا محکوم علیه تقاضای اعاده دادرسی نموده که رسیدگی به آن به شعبه ۲۷ دیوان ارجاع شده است، این شعبه نیز تقاضا را منطبق با بندهای ماده ۲۷۲ قانون آیین دادرسی ندانسته و آن را مردود اعلام کرده است. برای بار سوم وکیل محکوم علیه تقاضای اعاده دادرسی نموده و این بار اظهارات یکی از شکات پرونده به نام ر.ق. را ضمیمه تقاضا نموده است که به موجب آن شاکی اعلام نموده، هنگام رسیدگی به پرونده متوجه الفاظ نبوده و برداشت درستی از لواط ایقابی نداشته است. نام برده به صراحت اعلام نموده محکوم علیه با وی تفخیذ نموده است. با وصول این تقاضا به دیوان عالی کشور، پرونده جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع شده است.

رأی شعبه دیوان عالی کشور

تقاضای اعاده دادرسی آقای ق.ب. از رأی دادگاه کیفری استان الف وارد نمی باشد. زیرا نام برده به جرم لواط و به استناد علم حاصله از محتویات پرونده و با ملاحظه سی دی موجود به اعدام محکوم شده است و قطع نظر از اینکه اقرارنامه اخیر شاکی از روی اختیار بوده است یا خیر، با مستندات اصلی رأی دادگاه در تعارض است و صرف انصراف شاکی از اظهارات قبلی خود، موجبی برای قبول درخواست اعاده دادرسی نمی باشد. لذا اقرارنامه شاکی دلیل جدید دال بر بی گناهی محکوم علیه تلقی نمی شود و منطبق با بندهای ماده ۲۷۲ قانون آیین دادرسی کیفری نمی باشد و مردود اعلام می گردد.

مستشاران شعبه ۱۵ دیوان عالی کشور

علیزاده قربانی