رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره بزه زنای به عنف

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور شماره ۹۳۰۹۹۷۰۹۰۹۲۰۰۲۵۳
شماره دادنامه۹۳۰۹۹۷۰۹۰۹۲۰۰۲۵۳
تاریخ دادنامه۱۳۹۳/۰۸/۱۰
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعشعبه دیوان عالی کشور
شعبهشعبه ۷ دیوانعالی کشور
گروه رأیرای کیفری
موضوعبزه زنای به عنف
قاضیحسین انتظاری
سیدعباس بلادی

رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره بزه زنای به عنف: احراز رابطه دوستی بین شاکیه و متهم، مانع از تحقق بزه زنای به عنف است.

رأی خلاصه جریان پرونده

حسب گزارش کلانتری اعلام شده در تاریخ ۱۷/۱۲/۹۲ خانمی به نام ز.، ۱۷ ساله به واحد مراجعه و اظهار داشته: یک دستگاه پژو ۴۰۵ که دو نفر سرنشین داشت وی را سوار نموده و به شهرک برده و یکی از آن ها به نام الف. به او تجاوز کرده است و در حین تجاوز الف. دیگری از نامبرده فیلم تهیه نموده. از متهم الف. ۲۰ ساله در مورد شکایت شاکیه تحقیق گردیده، وی بیان داشته: ز. به نامبرده زنگ زده که او را ملاقات کند که رفتم با هم حرف زدیم داخل خانه رفتیم در حال صحبت کردن و قلیان کشیدن بودیم که ش. هم آمد و به شوخی گفت از شما فیلم می گیرم و بعد دستگیر شدم. متهم دیگر به نام م. اظهار داشته: از موضوع خبر ندارم. برابر گواهی پزشکی قانونی استان تهران به شماره ۵۱۲۱-۱۷/۱۲/۹۲ از ز. معاینه به عمل آمده مدخوله قدیمی است (ص ۱۲). پرونده در شعبه ۷۷ دادگاه کیفری استان تهران مطرح، رسیدگی واقع، از شاکیه ز. فرزند ... تحقیق شده، وی اظهار داشته: از سه نفر به اسامی ب. (ش.) و م. و الف. شکایت دارم که مرتکب تجاوز به عنف شده اند و اضافه کرده در حال عبور از خیابان بوده که الف. و ب. مرا به زور سوار ماشین کردند و به خانه مجردی خودشان بردند. اول الف. تجاوز کرد بعد ب. از تجاوز فیلم گرفت ولی تجاوز نکرد. م. هم تجاوز نکرد و جلوی درب نگهبانی می داد تجاوز توسط الف. از جلو انجام شد و ازاله بکارت شدم. در تاریخ ۱۸/۱۲/۹۲ در دادگاه از الف. در خصوص شکایت شاکیه تحقیق گردیده و مشارالیه اظهار داشته: با شاکیه زنا نکردم ایشان خودش به داخل خانه آمد و خانه مجردی بود قلیان درست شد بعد ب. آمد با موبایل به شوخی می گفت دارم از شما فیلم می گیرم شاکی گریه کرد با عجله از خانه بیرون رفت. م. جلوی درب بود می خواست لنت ماشین درست کند که این خانم به مأمورین زنگ زده بود و مأمورین آمدند و ما را زدند و گفتند ب. بیاید داخل گوشی چیزی نبود. ب. ، در دادگاه اظهار داشتند: من فیلم گرفتم خبر نداشتم دختر داخل خانه است می دانستم الف. داخل خانه است رفتم دیدم دختر و الف. با هم نشسته اند و دارند قلیان می کشند گفتم از شما فیلم بگیرم شوخی کردم و گوشی خراب است. م. بیان داشته: به هیچ عنوان قصدم نگهبانی نبود به الف. گفتم بیا برویم ماشین را درست کنیم وقتی رفت خانه دیدم دختر از خانه بیرون آمد. درباره الف. قرار اخذ وثیقه به مبلغ یک میلیارد ریال و در مورد ب. به مبلغ بیست میلیون تومان وثیقه و در خصوص م. قرار اخذ کفیل به مبلغ یک میلیارد ریال صادر شده و دستور تعیین وقت رسیدگی و انتخاب وکیل صادر گردیده است. در تاریخ ۳۰/۰۱/۹۳ جلسه دادگاه در وقت مقرر با حضور طرفین و وکیل الف. و نماینده دادستان تشکیل، شاکیه اظهار می دارد: از الف. و ب. شکایت دارم. این دو نفر مرا خفت کردند با ماشین به خانه مجردی بردند الف. به من تجاوز کرد و ب. فیلم گرفت و گفت اگر نگذاری من زنا کنم فیلمت را پخش می کنم که راضی نشدم او صرف نظر کرد، از م. شکایتی ندارم ایشان گناهی ندارد. دادگاه خطاب به الف.: اتهام شما دایر به ارتکاب زنای به عنف قرائت می شود از خود دفاع کنید. متهم اظهار می دارد: قبول ندارم شاکی خودش با رضایت به منزل مجردی آمد قلیان درست می کردیم که ش. (ب.) به شوخی گفت فیلمت را می گیرم دختر ناراحت شد از خانه بیرون رفت بعد از نیم ساعت زنگ زد بیرون رفتم مأمور مرا دستگیر کرد. وکیل متهم اظهار می دارد: دفاعیاتم طی لایحه است که تقدیم می کنم (لایحه دفاعیه در سه برگ ضمیمه است). دادگاه از متهم آخرین دفاع اخذ که اظهار داشته: زنا نکردم. نماینده دادستان تقاضای رسیدگی نمود. سرانجام شعبه ۷۷ دادگاه کیفری استان تهران با اکثریت سه نفر به موجب دادنامه شماره ۰۰۰۳۱-۲۴/۰۲/۹۲ در خصوص شکایت خانم ز. علیه الف. فرزند ... دایر به ارتکاب زنای به عنف با عنایت به این که شاکیه دلیلی که ادعای وی در مورد ارتکاب زنای به عنف متهم را ثابت نماید ارائه نکرده و گواهی پزشکی قانونی نیز ادعای وی را تأیید نمی نماید و متهم منکر زنای به عنف می باشد دادگاه به استناد ماده ۱۷۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری و قاعده درأ رأی بر تبرئه متهم از ارتکاب زنای به عنف صادر؛ النهایه با توجه به اقرار متهم به این که شاکیه به منزل مجردی ما آمد و قلیان کشیدیم و نیز اظهارات دیگر متهمین و قرائن علم آور اتهام وی در حد ارتکاب زنای غیر عنف محرز گردیده و به استناد مواد ۲۱۱ و ۲۳۰ قانون مجازات اسلامی ۹۲۱۳ متهم به تحمل یکصد ضربه شلاق به عنوان حد شرعی محکوم شده و مقرر شده پرونده بدل تهیه تا در مورد شکایت شاکیه علیه متهمین دیگر دایر به فیلم برداری و تهدید و غیره به دادسرا اعاده که در صورت صدور کیفرخواست ارسال شود. پس از صدور حکم آقای الف. نسبت به دادنامه صادره اعتراض و به خلاصه اشعار داشته: با شاکیه نزدیکی نکرده و قلیان را هم خود شاکیه گفت بیاور که بکشیم برائت خود را خواستار شده.

رأی شعبه دیوان عالی کشور

اعتراض آقای الف. نسبت به دادنامه معترض عنه موجه نیست؛ زیرا با توجه به شکایت خانم ز. به این که متهم وی را به خانه مجردی برده و با مشارالیها مرتکب زنا گردیده و با عنایت به گواهی پزشکی قانونی که ازاله بکارت شاکیه مورد تأیید قرار گرفته و نظر به اظهارات متهم مبنی بر آن که شاکیه به منزل وی رفته و با او قلیان کشیده و اظهارات متهمان دیگر نیز حاکی است شاکیه را در منزل مجردی مشاهده کرده اند، لذا دادنامه صادره در خصوص محکومیت الف. به اتهام زنای غیرعنف به تحمل یکصد ضربه تازیانه بلااشکال بوده و مستندا به بند الف از ماده ۲۶۵ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری عینا تأیید و ابرام می گردد.

رئیس شعبه هفتم دیوان عالی کشور مستشار

انتظاری بلادی