رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره ترمیم و نوسازی بنای واقع شده در اراضی زراعی

شماره دادنامه	۹۳۰۹۹۷۰۹۱۰۷۰۰۹۰۳
تاریخ دادنامه	۱۳۹۳/۰۸/۲۴
نوع رأی	رأی شعبه
نوع مرجع	شعبه دیوان عالی کشور
شعبه	شعبه ۳۴ دیوانعالی کشور
گروه رأی	رای کیفری
موضوع	ترمیم و نوسازی بنای واقع شده در اراضی زراعی
قاضی	اسلامی قاسمی

رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره ترمیم و نوسازی بنای واقع شده در اراضی زراعی: ترمیم و نوسازی بنای واقع شده در اراضی، مصداق بزه تغییر کاربری اراضی محسوب نمی شود.

رأی خلاصه جریان پرونده

۱- حسب محتویات پرونده، جهاد کشاورزی شهرستان ک. از آقای ح. به اتهام تغییر کاربری اراضی زراعی و باغ ها به دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان ک. شکایت کرده است. خلاصه شکایت این است که مشتکی عنه در یک قطعه زمین از نوع اراضی زراعی و باغ ها واقع در روستای ... اقدام به احداث یک دستگاه ویلا به مساحت ۳۵۰ مترمربع به صورت غیرمجاز کرده است. پرونده در تاریخ ۰۶/۰۶/۹۱ به شعبه سوم دادیاری ارجاع گردیده و آقای دادیار از متهم تحقیق نموده، اظهار داشته: قبل از سال ۱۳۷۴ اقدام به احداث ویلا نموده و در این مورد به نظر کارشناس استناد نموده و آقای دادیار قرار ارجاع امر را به کارشناس صادر و کارشناس منتخب اظهارنظر کرده که تاریخ احداث ویلا مربوط به قبل از سال ۱۳۸۴ است و متهم نیز پس از اطلاع از نظر کارشناس تاریخ احداث ویلا را در سال ۱۳۸۴ اعلام کرده است. در پایان تحقیقات مقدماتی برای متهم قرار مجرمیت و کیفرخواست صادر و پرونده به دادگاه ارسال شده است. ۲- پرونده به شعبه ۱۰۴ دادگاه عمومی جزایی ک. ارجاع گردیده و مورد رسیدگی قرار گرفته و دادگاه به موجب دادنامه شماره ۵۱۴-۲۴/۰۴/۹۲ به جهات و دلایل مشروح در آن متهم را بزهکار تشخیص داده و با تطبیق بزه با ماده ۳ قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها ۱۳۷۴ و رعایت جهات تخفیف او را به چهارصد میلیون ریال جزای نقدی محکوم کرده است. ۳- اداره شاکی از رأی صادر شده تقاضای تجدیدنظر کرده است. پرونده در شعبه ۹ دادگاه تجدیدنظر استان البرز مورد رسیدگی تجدیدنظری قرار گرفته و دادگاه طبق دادنامه مذکور در فوق، با توجه به گزارش ضابطین دادگستری و نظریه کارشناس به این که ترمیم و نوسازی بعدا صورت گرفته با انطباق موضوع با ماده ۳ اصلاحی قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها ۱۳۸۵ ضمن اضافه نمودن قلع و قمع بنا رأی دادگاه نخستین را اصلاح و با این وصف تأیید کرده است. ۴- محکوم علیه با وکالت وکیل نامبرده بالا از دیوان عالی کشور نسبت به رأی اخیر درخواست اعاده دادرسی کرده است. درخواست او پس از ثبت در دبیرخانه دیوان به این شعبه ارجاع گردیده است. وکیل محکوم علیه در لایحه تقدیمی که زمان شور خوانده می شود. با بیان مطالبی در دفاع از او با توجه به این که کارشناس تاریخ احداث بنا را قبل از سال ۱۳۸۴ تعیین کرده رأی معترض عنه که قلع و قمع بنا را به مجازات متهم افزوده مبنی بر اشتباه دانسته و به استناد بند ۶ ماده ۲۷۲ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری تقاضای پذیرش درخواست را نموده است (عضو ممیز - اسلامی).

رأی شعبه دیوان عالی کشور

درخواست اعاده دادرسی محکوم علیه مآلا وارد و موجه است، زیرا دادگاه تجدیدنظر به موجب دادنامه مذکور در فوق با توجه به گزارش ضابطین و ..... توضیح بعدی کارشناس رسمی دادگستری به این که ترمیم و نوسازی بعدا صورت گرفته است ; قلع و قمع بنا را به رأی دادگاه نخستین اضافه نموده است و حال آن که اولا گزارش ضابطین در مورد تاریخ احداث بنا به لحاظ تخصصی و فنی بودن موضوع نمی تواند مناط اعتبار قرار گیرد. ثانیا - ترمیم و نوسازی بنایی که طبق نظر کارشناس قبل از سال ۱۳۸۴ اقدام به احداث آن شده، عرفا مصداق احداث بنا نبوده و به این جهت موضوع از شمول ماده ۳ اصلاحی قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها خارج و تابع قانون حاکم در زمان احداث بناست؛ بنابه مراتب با انطباق درخواست با بند ۶ ماده ۲۷۲ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری قرار قبولی آن صادر و رسیدگی مجدد به استناد ماده ۲۷۴ همان قانون به شعبه دیگر دادگاه تجدیدنظر استان البرز ارجاع می گردد.

رئیس شعبه سی و چهارم دیوان عالی کشور عضو معاون

اسلامی قاسمی