رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره تصرف مراتع ملی و ایجاد آثار تصرف

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور شماره ۹۴۰۹۹۷۰۹۲۵۰۰۰۴۱۰
شماره دادنامه۹۴۰۹۹۷۰۹۲۵۰۰۰۴۱۰
تاریخ دادنامه۱۳۹۴/۰۴/۱۳
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعشعبه دیوان عالی کشور
شعبهشعبه ۳۵ دیوانعالی کشور
گروه رأیرای کیفری
موضوعتصرف مراتع ملی و ایجاد آثار تصرف
قاضیسیدرضا سیدکریمی
غلامرضاقاصدی
رحمت اله احمدی

رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره تصرف مراتع ملی و ایجاد آثار تصرف: تصرف مراتع ملی و ایجاد آثار تصرف در آن با عملیاتی از قبیل تخریب،جرم واحد محسوب و مستوجب یک مجازات است.

رأی خلاصه جریان پرونده

محتویات پرونده حاکی از این است که آقای ک. ز.م. به موجب دادنامه شماره ۲۵۰۰۸۹۴- ۱۳۹۳/۹/۱۷ صادره از شعبه ۱۰۵ دادگاه عمومی جزایی شهرستان الف. به شرح و استدلال منعکس در متن دادنامه مذکور به جرم تصرف عدوانی اراضی ملی به تحمل هیجده ماه حبس تعزیری و رفع تصرف از اراضی ملی و اعاده وضع به حال سابق و بابت تخریب پوشش مرتعی به تحمل چهار و نیم سال حبس تعزیری (مجازات درجه۵) و به خاطر حفر و بهره برداری غیر مجاز از دو حلقه چاه ضمن اعاده وضع به حال سابق به تحمل پنجاه ضربه شلاق تعزیری (مجازات درجه۶) و در رابطه شکستن پلمپ به تحمل سه سال حبس تعزیری دیگر (مجازات درجه۶) با این قید که در اجرای مفاد ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ صرفا مجازات اشد اجراء خواهد شد محکوم گردیده است محکوم علیه نسبت به این رأی اعتراض کرده که شعبه ششم دادگاه تجدیدنظر استان مرکزی بر اساس دادنامه شماره ۱۰۱۳۲۶- ۱۳۹۳/۱۱/۲۷ با این استدلال که وکیل محترم تجدیدنظر خواه در دفاع از موکل خود موضوع تشابه اسمی را مطرح نموده است که به نظر می رسد مطالب مذکور در لایحه وکیل محترم فاقد دلیل اثباتی و غیر موجه و با انگیزه تضییع حقوق و اموال عمومی و دولتی می باشد و در مقام تجدیدنظرخواهی ایراد موجه به عمل نیامده با رد اعتراض ایشان دادنامه تجدیدنظر خواسته را عینا تأیید و ابرام نموده است و حالا ملاحظه می شود محکوم علیه نامبرده با وکالت آقای غ. ش.الف. با تقدیم لایحه ای خطاب به ریاست محترم دیوان عالی کشور که در هنگام شور قرائت می شود بدین خلاصه و مضمون که متقاضی تجویز اعاده دادرسی در اراضی مورد ادعا و دو حلقه چاه مورد شکایت هیچگونه تصرف و مالکیتی نداشته و اراضی و چاه های حفر شده در آن در اختیار یکی از بستگان وی به نام م. م. می باشد. و در خصوص دو فقره چاه فاقد پروانه بهره برداری هم که در اختیار آقای م. م. می باشد درخواست پروانه بهره برداری داده شده که در کمیسیون مربوطه در حال رسیدگی است که قبل از اتخاذ تصمیم از ناحیه کمیسیون مذکور تحت تعقیب قرار دادن حفر کننده چاه های مذکور وجاهت قانونی ندارد مضافا اینکه برای اصیل مستدعی تجویز اعاده دادرسی با لحاظ و رعایت تعدد موضوع ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی تشدید و تعدد مجازات در نظر گرفته شده در حالیکه اقدامات وی بر فرض ثبوت همگی تحت شمول ماده۶۹۰ قانون تعزیرات یک جرم محسوب می شود نه اینکه عناوین مجرمانه تخریب مرتع، تصرف عدوانی، حفر چاه غیر مجاز، و .. هر کدام جداگانه تعیین مجازات شوند و ... نسبت به دادنامه مذکور تقاضای تجویز اعاده دادرسی نموده است. پرونده متشکله پس از ثبت در دبیرخانه دیوان عالی کشور به منظور رسیدگی به درخواست ایشان به این شعبه ارجاع گردیده است. و در مدتی که پرونده در نوبت رسیدگی قرار داشت متقاضی تجویز اعاده دادرسی لوایح و مدارک دیگری نیز تقدیم این شعبه نموده که ضم پرونده گردیده است که در این لوایح نیز اجمالا ضمن تکرار مطالب فوق تقاضای پذیرش اعاده دادرسی را داشته و تأکید نموده است که بر اساس مدارک پیوستی تصرف اراضی و چاه های متنازع فیه شخص دیگری به نام آقای م. م. می باشد که به لحاظ تشابه اسمی ک. م. (مستدعی اعاده دادرسی) تحت تعقیب قرار گرفته محکوم شده است و از جمله مدارکی که ارائه نموده است دو فقره اقرارنامه محضری هر دو صادره از دفترخانه اسناد رسمی ... منتسب به آقایان س. .ف (ظاهرا داماد محکوم علیه می باشد) و م. م. می باشد که نامبردگان اقرار و اعتراف نموده اند که مزرعه و اراضی متنازع فیه و چاه های حفر شده فاقد پروانه بهره برداری در اختیار و متعلق به آقای م. م. می باشد و کلیه مسئولیت های ناشی از هر اقدامی که در آن اراضی صورت می گیرد اعم از حقوقی و کیفری متوجه وی ( م. م. ) می باشد متقاضی تجویز اعاده دادرسی در آخرین لایحه تقدیمی نیز ضمن تکرار مطالب فوق مدعی شده است که در رسیدگی به پرونده محاکماتی هیچگونه تحقیق و یا استعلامی راجع به مالک یا مالکین و سایر موارد صورت نگرفته است. که با توجه به مفاد اقرارنامه های مورد استناد متقاضی و شهرت و نام خانوادگی یکی از اقرار کنندگان به نام م. م. و مطالبه ارائه مشخصات سجلی متقاضی به نام ک. م. و شخص اقرار کننده بنام م. م. و مراجعه متقاضی به شعبه و ارائه اسناد و مدارک سجلی خود و م. م. مشخص گردید م. م. می باشد و رابطه آنان پدر و فرزندی می باشد. هیأت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید پس از قرائت گزارش آقای غ. قاصدی عضو ممیز و دیگر محتویات اوراق پرونده و با شرکت جناب آقای احمدی عضو دیگر شعبه مشاوره نموده و با استعانت از خداوند متعال و با اکثریت چنین رأی می دهد:

رأی شعبه دیوان عالی کشور

در خصوص درخواست آقای غ. ش.الف. به وکالت از آقای ک. م. مبنی بر اعاده دادرسی نسبت به دادنامه شماره ۱۳۲۶- ۱۳۹۳/۱۱/۲۷ صادره از شعبه ششم دادگاه تجدیدنظر استان م. صرف نظر از اینکه متقاضی علیرغم دعوت مکرر برای دادرسی در دادگاه حاضر نشده و موضوع عدم مالکیت و تصرفات خویش نسبت به اراضی موضوع اتهام و هم چنین ادعای مالکیت و تصرفات انجام شده توسط فردی بنام م. م. را مطرح ننموده و وکیل وی نیز به این موضوع نپرداخته و اکنون متقاضی چنین ادعایی را مطرح نموده که پس از بررسی و پیگیری این شعبه مشخص گردیده فرد مورد ادعای متقاضی برای تصرفات انجام شده فرزندش می باشد و اختفاء اصل موضوع و رابطه فرزندی فیمابین خود محل تأمل می باشد و لکن نظر به اینکه مستفاد از ماده ۶۹۰ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) تصرف مراتع ملی و ایجاد آثار تصرف در آن با عملیاتی از قبیل تخریب و ... جرم واحد و دارای یک مجازات است چون در ما نحن فیه نامبرده علاوه بر تصرف عدوانی به اتهام تخریب نیز که برای تهیه آثار تصرف بوده به طور جداگانه محکوم شده که مجازات های مورد حکم این دو اتهام در مجموع بیش از مجازات مقرر قانونی در ماده مذکور است مضافا در صورت تلقی این دو به عنوان جرم واحد تعداد جرایم ارتکابی سه فقره خواهد بود که با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲ تعیین مجازات بیش از حداکثر مجازات مقرر قانونی برای هر کدام از جرایم ارتکابی توجیه قانونی نخواهد داشت. از طرفی متقاضی یک فقره سند رسمی به شماره ... ۱۳۹۳/۱۲/۱۹ به عنوان مدرک جدید ارائه داده که در این سند آقای س. ف. اقرار به تصرف و تخریب اراضی متعلق به اداره منابع طبیعی نموده که بررسی این امر هم ممکن است موجب احراز بی گناهی متقاضی شود لذا درخواست وی با بندهای ج و چ ماده ۴۷۴ و ماده ۴۷۶ قانون آئین دادرسی کیفری مصوب سال ۱۳۹۲ منطبق بوده ضمن تجویز اعاده دادرسی رسیدگی مجدد به یکی از شعب هم عرض دادگاه صادر کننده رأی مورد درخواست اعاده دادرسی در استان م. ارجاع می گردد.

شعبه ۳۵ دیوان عالی کشور - رئیس و عضو معاون

سید رضا سید کریمی - رحمت اله احمدی