رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره تهدید منجر آسیب های شرفی و حیثیتی حین آدم ربایی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور شماره ۹۴۰۹۹۷۰۹۰۶۴۰۰۱۴۹
شماره دادنامه۹۴۰۹۹۷۰۹۰۶۴۰۰۱۴۹
تاریخ دادنامه۱۳۹۴/۰۵/۰۶
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعشعبه دیوان عالی کشور
شعبهشعبه ۴ دیوانعالی کشور
گروه رأیرای کیفری
موضوعتهدید منجر آسیب های شرفی و حیثیتی حین آدم ربایی
قاضیمحمدحیدری قاسمی
قاسم پناو
مهردادحبیبی

رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره تهدید منجر آسیب های شرفی و حیثیتی حین آدم ربایی: چنانچه مرتکب با تهدید به آسیب های شرفی و حیثیتی نسبت به بزه دیده مرتکب آدم ربایی منتج به صدمات حیثیتی شود،عمل ارتکابی مصداق بزه آدم ربایی مشدد بوده و تهدید مذکور فاقد مجازات مستقل است.

رأی خلاصه جریان پرونده

خلاصه جریان پرونده در ساعت ۲۲:۰۰ مورخۀ ۱۳۹۳/۹/۲۰ شخصی به نام آقای م. الف. به اتفاق فرزندانش به نام های ع و الف. الف. اهل و ساکن شهرستان ... ضمن مراجعه به کلانتری ... و اعلام اینکه در ساعت ۲۰:۴۵ مورخه فوق شخصی به نام ب. خ. فرزند ۱۵ ساله اش به نام الف. را سوار بر موتورسیکلت خود کرده و با سرعت زیاد به طرف پشت پارکی برده و پس از کتک کاری، او را به زور مورد تجاوز قرار داده است اقدام قانونی در خصوص موضوع و رسیدگی به موارد اعلامی را درخواست کرده است. با اعلام مراتب به دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان مذکور و ارجاع قضیه به شعبه دوم بازپرسی و شروع به تحقیق پیرامون موضوع و در تحقیقات انجام شده از پدر مجنی علیه به هویت م. الف. نامبرده ضمن توضیحاتی چنین متذکر شده است که شب جاری پسرم به نام الف. الف. ۱۴ ساله به منزل آمد و گفت که با شخصی به نام ب. خ. دعوا کرده ام لذا پسر دیگرم به اتفاق الف. جهت پیگیری موضوع به داخل روستا رفتند و من هم پشت سر آنها به منظور جلوگیری از دعوا به داخل روستا رفتم و مانع از وقوع درگیری شدم سپس هر پسرانم را به خانه بردم و بعد از اینکه به منزل رسیدیم، پسرم الف. به برادرش ع و نیز به مادر خود می گوید که ب. خ. او را اغفال و سوار موتورش کرده و سپس به پشت پارک ... برده و با کتک کاری و تهدید وی را مورد تجاوز جنسی قرار داده است. ص ۶. از مجنی علیه به نام آقای الف. الف. ۱۴ ساله محصل نیز تحقیق لازم معمول و نامبرده هم به شرح ما وقع پرداخته و طی مطالبی چنین اظهار کرده است من حدود ساعت ۲۰:۴۵ دقیقه امشب از مسیر فلکه دفاع مقدس از منزل دوستم به خانه خودمان به -- - رفتم که فردی به نام ب. خ. اهل و ساکن -- - با موتورسیکلت کنارم ایستاد و به من گفت بیا شما را هم برسانم و بنده چون او را می شناختم اطمینان کردم و سوار موتورش شدم و مرا از مسیر قبرستان ... با سرعت زیاد به ... برد و در پشت ... در حالیکه کسی آنجا حضور نداشت به من پیشنهاد عمل جنسی داد که من مقاومت کردم وی با چوب اقدام به کتک کاری من کرد و سپس با تهدید و توسل به زور با من عمل لواط انجام داد که باعث خونریزی جزئی شده که خون به شورت بنده آغشته شده و بعد از اینکه اقدام به عمل تجاوز جنسی نمود مجددا مرا سوار موتورش کرد و در فلکه ...رها نمود و من هم به خانه خودمان رفتم و موضوع را به خانواده گفتم...الخ ص ۳. در معاینات انجام شده از مجنی علیه آقای الف. الف. ، مرکز پزشکی قانونی شهرستان ... به شرح نامه شمارۀ ۲۹۹۳/۱-۱۳۹۳/۹/۲۳ کبودی و پارگی در ناحیه مقعد که بر اثر دخول جسم سخت طی سه روز گذشته بوده و نیز کبودی زانو و ساعد راست و خلف تنه را مورد تأیید قرار داده است. ص ۲۸. در اولین تحقیقات به عمل آمده از متهم به نام ب. خ. متولد سال۱۳۷۲، نامبرده مورد استجواب مأمور بازجو قرار گرفته و این اتهامات را به وی تفهیم شده: متهم هستید به اغفال آقای الف. الف. و آدم ربائی چه توضیحی دارید که چنین بیان داشته است: بله قبول دارم، اشتباه کردم و تقاضای بخشش دارم. و در پاسخ به سؤال دیگر چنین گفته است...عرض شود آقای الف. در باشگاه بیلیارد (کلوپ) بود من هم آنجا بودم و من به او گفتم می آیی تا با هم دوری بزنیم او هم قبول کرد لذا وی را سوار موتور کردم و از مسیر میدان ... به میدان ... و از آنجا به پارک ... رفتیم، آنجا دوری زدیم سپس به پشت تپه ها رفتیم و موتور را نگه داشتم و بعد به الف. گفتم که مدتی است کف کرده ام می خواهم با تو عمل مقاربت جنسی (نزدیکی) انجام دهم و او به من گفت فقط به هیچکسی نگو سپس خودش شلوارش را درآورد و بنده هم با وی نزدیکی کردم و بنده هیچ کتک کاری نسبت به وی انجام نداده ام و ادعای شاکی در خصوص کتک کاری و اینکه از مسیر قبرستان ها کهنه او را پشت پارک ... برده ام را قبول ندارم...الخ ص ۷. در تاریخ ۱۳۹۳/۹/۳۱ از متهم در حضور بازپرس پرونده تحقیق شده و هنگامی که شرح دلائل اتهامات انتسابی دائر به ایراد ضرب و جرح عمدی، تهدید، آدم ربائی از طریق اغفال شاکی و انجام عمل شنیع لواط ایقابی به وی تفهیم گردید نامبرده چنین جواب داده است. ما در کلوپ بیلیارد نشسته بودیم بعد به الف. الف. گفتم بیا یک دوری بزنیم بعد رفتیم طرف پارک هفت تپه پشت خاک ها بعد موتور را نگه داشتم بعد بهش گفتم کف کردم می خواهم با تو حال کنم ولی او به من گفت به هیچکسی نگو که این را کردیم، اتهام را قبول دارم...الخ (صفحات ۱۷ تا ۱۹ پرونده). متعاقب اقدامات فوق و پاره ای تحقیقات دیگر بالاخره بازپرس مرجوع الیه اتهام انتسابی به آقای ب. خ. از حیث آدم ربائی، ایراد ضرب و جرح عمدی و تهدید نسبت به شاکی را احراز نموده و از این حیث مبادرت به صدور قرار مجرمیت وی نموده سپس نسبت به اتهام دیگر متهم دائر به لواط ایقابی با توجه به نوع اتهام و اینکه رسیدگی به اینگونه اتهامات مباشرتا در صلاحیت محاکم کیفری استان بوده لذا از این لحاظ نیز با نفی صلاحیت ذاتی از خود قرار عدم صلاحیت به اعتبار و شایستگی دادگاه های کیفری استان ... را صادر که پس از موافقت معاون دادستان ... و صدور کیفرخواست مربوطه و ارسال پرونده به مرجع ذی صلاح، رسیدگی به مورد به شعبه ۴۱ دادگاه کیفری استان مذکور مستقر در شهرستان ق. ارجاع و این دادگاه سلسله اقداماتی در زمینه رسیدگی به موضوع انجام و در جریان آن پس از استماع شکایت مجنی علیه و پدرش آقای م. الف. ، دادگاه شرح دلائل اتهام مبنی بر آدم ربائی، ایراد ضرب و جرح عمدی و تهدید نسبت به شاکی به آقای ب. خ. تفهیم که نامبرده به دفاع پرداخته و چنین اظهار نموده است...قبول ندارم، نزده ام گواهی پزشکی قانونی را قبول ندارم، با رضایت خودش بوده است، من از باشگاه بیلیارد سوار موتور خودم کرده ام نمی دانستم آدم ربائی چیست، با رضایت خودش برده ام، آدم ربائی نبوده است و تهدید نکرده ام...الخ ص ۹۱. متهم به عنوان آخرین دفاع چنین گفته است...اتهام را قبول ندارم، با رضایت بوده است، نزده ام، گواهی پزشکی قانونی را قبول ندارم، آدم ربائی نبوده خودش سوار موتورم شد و تهدید نبود شوخی کردم. ضمنا آقای م.ع به وکالت از متهم نیز به دفاع از موکل خود پرداخته که مشروح مدافعات وی در صورت جلسۀ مورخۀ ۱۳۹۳/۱۰/۲۵ انعکاس دارد. سرانجام دادگاه با اعلام ختم رسیدگی حکم قضایا را طی دادنامۀ شمارۀ ۷۹-۹۳-۱۳۹۳/۱۲/۱۲ صادر که در قسمت هائی از آن عینا چنین آمده است...در خصوص اتهام آقای ب. خ. دائر به آدم ربائی با وسیله نقلیه (موتورسیکلت) و ضرر حیثیتی و تهدید و انجام لواط دخولی و ایراد صدمه بدنی عمدی نسبت به مجنی علیه الف. الف. ۱۴ ساله با توجه به شکایت م. الف. ولی قهری مجنی علیه، گواهی پزشکی قانونی، تحقیقات و گزارش موثق مأمورین و اقاریر متعدد متهم در مراحل مختلف تحقیق و بازجوئی به فریب شاکی و سوار نمودن وی به موتورسیکلت در شب هنگام و انتقال او به حاشیه پارک... و ارتکاب فعل حرام و ارضاء او و یافته شدن دستکش آلوده به مایع منی و خون زخمی ایجاد شده در مقعد مجنی علیه بزهکاری نامبرده درخصوص آدم ربائی و تهدید و ایراد ضرب و جرح عمدی محرز است دادگاه مستندا به مادۀ ۱۳۴ و ۶۲۱ و ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی مصوب سال های ۱۳۹۲ و ۱۳۷۵ متهم را در مورد آدم ربائی به تحمل ۱۵ سال حبس درخصوص تهدید به تحمل ۲ سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق تعزیری و مستندا به مواد ۴۴۹ و ۷۱۴ قانون های مذکور متهم را به پرداخت شش هزارم دیه کامله بابت کبودی های مقعد و زانوی راست و ساعد راست و خلف تنه و یک درصد دیه کامله بابت ارش پارگی مقعد در حق الف. الف. محکوم می نماید. اما در خصوص اتهام متهم دائر به ارتکاب لواط دخولی با توجه به محتویات پرونده و عدم کفایت دلائل در خصوص دخول آلت متهم بیشتر از ختنه گاه در مقعد شاکی وجود شبهه در این خصوص و عنایت به قاعده درء در حدود و اصل برائت، دادگاه افعال و اقدامات متهم را درحد تفخیذ محرز دانسته مستندا به تبصرۀ مادۀ ۲۳۵ و مادۀ ۲۳۶ قانون مجازات اسلامی متهم را به تحمل ۱۰۰ ضربه شلاق (حدی) محکوم می نماید و نامبرده را مستندا به مادۀ ۱۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری از اتهام لواط ایقابی تبرئه می نماید...الخ. دادنامۀ مزبور در تاریخ ۱۳۹۴/۲/۱۰ به آقای م. غ ابلاغ قانونی شده و نامبرده به وکالت از محکوم علیه در فرجه قانونی اعتراضاتی نسبت به رأی صادره معمول و رسیدگی در مقام فرجام خواهی را درخواست نموده است. با وصول پرونده به دیوان عالی کشور و انجام اقدامات لازمه در نهایت رسیدگی به مورد به این شعبه محول گردیده است. مشروح لایحه وکیل فرجام خواه در موقع طرح موضوع و صدور رأی قرائت می شود. هیأت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید پس از قرائت گزارش آقای قاسم پناو عضو ممیز و ملاحظه اوراق پرونده و نظریه کتبی آقای مهرداد حبیبی دادیار دادسرای دیوان عالی کشور اجمالا مبنی بر نقض بلاارجاع دادنامه در خصوص دو سال حبس ب. خ. در خصوص تهدید حیثیتی و شرفی و ابرام دادنامه در سایر قسمت ها، در خصوص دادنامه شماره ۷۹-۹۳-۱۳۹۳/۱۲/۱۲ تجدیدنظرخواسته مشاوره نموده چنین رأی می دهد:

رأی شعبه دیوان عالی کشور

دربارۀ تقاضای آقای ب. خ. با وکالت آقای م. غ مبنی بر فرجام خواهی از رأی شمارۀ ۷۹-۹۳-۱۳۹۳/۱۲/۱۲ شعبه ۴۱ دادگاه کیفری استان خ. مستقر در شهرستان ق. که بر اساس آن فرجام خواه از حیث اتهام ربودن شخص کمتر از ۱۵ سال با وسیله نقلیه به استناد قسمت اخیر مادۀ ۶۲۱ قانون تعزیرات به تحمل ۱۵ سال حبس و از جهت تهدید حیثیتی یا شرفی هم به استناد مادۀ ۶۶۹ قانون مذکور به تحمل دو سال حبس تعزیری و نیز از لحاظ ایراد ضرب و جرح عمدی به تأدیه دیه های متعلقه و ارش های مربوطه و بالاخره از بابت اتهام دیگرش دائر به تفخیذ با آقای الف. الف. ۱۴ ساله به تحمل یکصد ضربه شلاق حدی محکوم گردیده است، توجها به اوراق پرونده و گزارش عضو ممیز شعبه اولا: تهدید به ضررهای نفسی یا شرفی موضوع مادۀ ۶۶۹ قانون تعزیرات به اموری اطلاق می شود که موجب لکه دار شدن شرف و آبروی تهدید شونده می گردد که در ماده فوق خود به خود جرم مستقلی است. از سوئی در بزه آدم ربائی چنانچه عمل ارتکابی توأم با آسیب حیثیتی و شرفی باشد در آن صورت مرتکب به حداکثر مجازات تعیین شده در مادۀ ۶۲۱ قانون مذکور یعنی حداکثر ۱۵ سال محکوم خواهد شد و در نتیجه آسیب های وارده در این ماده از عوامل مشدده بزه آدم ربائی تلقی می گردد بنا به مراتب چون ضررهای نفسی یا شرفی موضوع مادۀ اخیرالذکر که به صورت جرم مرکب در این ماده آمده است همان بزهی است که به طور جرم مستقل در مادۀ ۶۶۹ قانون مورد بحث بیان شده است لذا تکرار و یا تشدید کیفر مذکور در مادۀ مربوط به تهدید مستقل، دیگر قابلیت اعمال مجدد برای همان جرم (ضررهای نفسی یا شرفی) ندارد و از این لحاظ آن بخش از دادنامه تجدیدنظرخواسته که متضمن محکومیت فرجام خواه به تحمل دو سال حبس از بابت تهدید نفسی یا شرفی یا حیثیتی می باشد مواجه با اشکال تشخیص و با استناد به قسمت اخیر بند یک ذیل شق الف ذیل مادۀ ۴۶۹ قانون آئین دادرسی کیفری آن را نقض بلاارجاع می نماید. ثانیا: اما در سایر قسمت های دادنامه که ناظر به محکومیت تجدیدنظرخواه به تحمل ۱۵ سال حبس تعزیری از بابت آدم ربائی با وسیله نقلیه منجر به آسیب حیثیتی مجنی علیه ۱۴ ساله و نیز تحمل یکصد ضربه شلاق حدی بابت تفخیذ و ایضا پرداخت دیه های متعلقه و ارش در حق مجنی علیه می باشد با عنایت به اوراق پرونده و استدلال دادگاه، اعتراضات وکیل فرجام خواه موجه به نظر نمی رسد چه آنکه موارد اعلامی در لایحه اعتراضیه تقدیمی با هیچکدام از شقوق مختلفه مادۀ ۴۶۴ قانون اخیرالذکر انطباق ندارد و چون رأی فرجام خواسته در بخش های اشعاری مواجه با اشکال خاصی نیست مستند به بند الف از مادۀ ۴۶۹ قانون آئین دادرسی کیفری مصوب سال ۱۳۹۲ عینا ابرام می نماید. رأی صادره در قسمت هائی که مورد ابرام قرار گرفته است قطعی است.

رئیس و مستشار شعبه ۴ دیوان عالی کشور

قاسم پناه - حیدری قاسمی