رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره شرط تحقق بزه مزاحمت

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور شماره ۹۵۰۹۹۷۰۹۰۷۳۰۰۰۲۳
شماره دادنامه۹۵۰۹۹۷۰۹۰۷۳۰۰۰۲۳
تاریخ دادنامه۱۳۹۵/۰۲/۰۶
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعشعبه دیوان عالی کشور
شعبهشعبه ۱۳ دیوانعالی کشور
گروه رأیرای کیفری
موضوعشرط تحقق بزه مزاحمت
قاضیمحمد حسین ارجمند
علی اصغرباغانی
علی اکبربنائی راد

رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره شرط تحقق بزه مزاحمت: تحقق بزه مزاحمت منوط به ارتکاب فعل مثبت بوده و ترک فعل به صورت عدم احداث پارکینگ در مجموعه گردشگری منجر به استفاده مراجعین از محل روستا جهت پارک خودرو، از مصادیق بزه مزاحمت نیست.

رأی خلاصه جریان پرونده

محتویات پرونده حاکی است آقایان ع. ، ن. ، م. ، ش. ، ب. ، ش. ن.ق. و آقای ش. الف. در تاریخ ۸۹/۱۱/۱۹ شکایتی علیه آقای ف.ف. در دادسرای عمومی و انقلاب ... دایر به مزاحمت، حفر چاه غیرمجاز و ممانعت از حق مطرح نموده اند و چنین توضیح داده اند که مشتکی عنه به عنوان مسئول مجتمع گردشگری ... که فاقد مجوز از ارگان های ذیربط می باشد اقدام به حفر دو حلقه چاه جذبی غیرمجاز نموده که شرکت آب منطقه ای ... پر و مسلوب المنفعه نمودن آن را از معاونت دادسرای ... درخواست کرده است و احداث مجتمع مورد اعتراض اهالی روستای ... و شورای اسلامی روستا قرار گرفته است لذا تقاضای رسیدگی داریم. شکوائیه جهت انجام تحقیقات مقدماتی به کلانتری مربوط ارسال و با پرسش از اداره کل حفاظت محیط زیست اعلام شده شرکت ... فاقد مجوز احداث و بهره برداری از این اداره کل بوده و مورد تأیید نبوده و استفاده از چاه جاذب به منظور دفع فاضلاب برخلاف مقررات زیست محیطی اعلام شده است. سپس از وکیل شکات تحقیق و در خصوص مزاحمت راجع به عدم احداث پارکینگ و استفاده مراجعین از محل روستا و شلوغی در جنب منازل و کوچه ها طرح شکایت نموده سپس از هفت نفر از اهالی روستا به عنوان شاهد در خصوص موضوع تحقیق که ایشان نیز موضوع شکایت مطروحه و ممانعت از حق و ایجاد مزاحمت مشتکی عنه را تأیید نموده اند. پرونده به شعبه ۱۹ بازپرسی ارجاع و با حضور کارشناسان محیط زیست و آب، وضعیت چاه در صورت مجلس درج گردیده است. مشتکی عنه با حضور در شعبه بازپرسی دفاع کرده چون هنوز خسارتی واقع نشده و هنوز بهره برداری از چاه صورت نگرفته شکایت واهی می باشد و بازپرس قرار منع تعقیب صادر نموده است. با اعتراض شکات نسبت به قرار منع تعقیب پرونده به شعبه ۱۰۹ دادگاه عمومی (جزائی) ... ارجاع و به موجب دادنامه ۹۰۰/۵۵۳ مورخه ۱۳۹۰/۰۹/۲۲ با نقض قرار منع تعقیب قرار جلب به محاکمه متهم صادر شده است و متعاقب آن پرونده با قرار مجرمیت و کیفرخواست به شعبه مذکور ارسال و به موجب دادنامه ۹۰۰۹۹۷۷۱۱۱۹۰۱۹۶۷ مورخه ۱۳۹۰/۱۲/۰۶ با احراز بزهکاری وی در مورد بزه تهدید علیه بهداشت عمومی به تحمل نود و یک روز حبس و از حیث مزاحمت جهت عدم ایجاد پارکینگ به پرداخت ۵ میلیون ریال جزای نقدی و رفع مزاحمت محکوم شده است. با تجدیدنظرخواهی محکوم علیه پرونده به شعبه ۲۱ دادگاه تجدیدنظر استان ... ارجاع و شعبه مذکور به موجب دادنامه ۹۱۰۹۹۷۷۱۲۱۷۰۰۶۲۳ _ ۱۳۹۱/۰۴/۱۱ در خصوص تهدید علیه بهداشت عمومی به لحاظ عدم استفاده از چاه و عدم ریختن فاضلاب با نقض رأی محکومیت، وی را تبرئه نموده و در مورد بزه مزاحمت دادنامه بدوی تأیید گردیده است. آقای رئیس کل دادگستری استان ... در اجرای ماده ۱۸ قانون اصلاحی سابق در بخش محکومیت آقای ف. ف. در مورد بزه مزاحمت، اعلام خلاف بین شرع نموده و در نهایت رئیس محترم قوه قضائیه بر اساس گزارش پیوست، رأی موضوع دادخواهی را خلاف بین شرع تشخیص و به استناد مواد ۴۷۷ و ۴۷۸ قانون آئین دادرسی کیفری ضمن موافقت با تجویز اعاده دادرسی و توقف اجرای حکم، پرونده را جهت رسیدگی در شعب خاص به دیوان عالی کشور ارسال نموده اند. پرونده به شعبه دیوان عالی کشور ارجاع اینک گزارش که توسط عضو ممیز تنظیم شده تقدیم ریاست محترم شعبه می شود. هیئت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرائت گزارش آقای علی اکبر بنائی راد عضو ممیز و اوراق پرونده و نظریه کتبی آقای محمدحسین ارجمند دادیار دادسرای دیوانعالی کشور اجمالا مبنی بر این که با توجه به محتویات پرونده و ملاحظه مفاد اعلام خلاف شرع بین از سوی ریاست محترم قوه قضائیه و رعایت اصل برائت عقیده به تبرئه ف. ف. دارم. در خصوص قسمتی از دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۷۱۲۱۷۰۰۶۲۳ مورخه ۱۳۹۱/۰۴/۱۱صادره از شعبه ۲۱ دادگاه تجدیدنظر استان ... در تأیید بزه مزاحمت مبنی بر تجویز اعاده دادرسی مشاوره نموده، چنین رأی می دهد:

رأی شعبه دیوان عالی کشور

آنچه مورد اعلام خلاف بین شرع از سوی ریاست محترم قوه قضائیه قرار گرفته قسمتی از رأی فوق الذکر صادره از شعبه ۲۱ دادگاه تجدیدنظر استان ... است که در تأیید بزه مزاحمت صادر گردیده. این اعلام صائب است زیرا اولا: دادگاه وقوع بزه مزاحمت را از حیث عدم ایجاد پارکینگ محرز دانسته است و حال آن که به موجب اوراق ۲۰۹ و ۳۴۸ پرونده در گواهی ساختمان و پایان کار صادره از بخشداری مرکزی ... نوع استفاده از ساختمان موردنظر توریستی، گردشگری درج و در جدول تفصیل پارکینگ ذکر نشده ثانیا: مجوز تأسیس مجتمع گردشگری مذکور توسط سازمان میراث فرهنگی صادر شده است به علاوه به موجب نامه ۹۰۲/۱۳۳/۵۵۹۵ _ ۱۳۹۰/۰۹/۰۹ اداره کل میراث فرهنگی درج شده به لحاظ شرایط خاص معماری، طبیعی و فرهنگی روستا در سایت مجموعه ... پارکینگ پیش بینی نشده است. ثالثا: ایجاد بزه مزاحمت، ناشی از فعل مثبت می باشد و ترک فعل که در مانحن فیه عدم احداث پارکینگ عنوان شده از ارکان بزه مزاحمت تلقی نمی شود رابعا: محل پارک اتومبیل ها از سوی مالکین آن قابل انتساب به مالک مجموعه گردشگری نیست بنابراین و با عنایت به نقض دادنامه مورد اشاره به موجب تصمیم مورخ ۱۳۹۴/۱۰/۱۹ در اجرای ماده ۴۷۷ قانون آئین دادرسی کیفری و ماده ۴ قانون مذکور و بنابر اصل برائت، شعبه دیوان آقای ف. ف. مسئول مجتمع گردشگری ... را تبرئه می نماید. این رأی که در اجرای ماده ۴۷۷ قانون یاد شده صادر شده، قطعی می باشد .

شعبه سیزدهم دیوان عالی کشور- رئیس و عضو معاون

علی اصغر باغانی- علی اکبر بنائی راد