رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره طرح شکایت جدید توسط شاکی در حین رسیدگی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور شماره ۹۳۰۹۹۷۰۹۱۰۶۰۰۷۲۵
شماره دادنامه۹۳۰۹۹۷۰۹۱۰۶۰۰۷۲۵
تاریخ دادنامه۱۳۹۳/۰۵/۲۹
نوع رأیرأی شعبه
نوع مرجعشعبه دیوان عالی کشور
شعبهشعبه ۳۳ دیوانعالی کشور
گروه رأیرای کیفری
موضوعطرح شکایت جدید توسط شاکی در حین رسیدگی
قاضیمحمد نیازی
سید مجتبی قریشی

رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره طرح شکایت جدید توسط شاکی در حین رسیدگی: در صورت مطرح شدن اتهام جدید از ناحیه شاکی درجریان رسیدگی، دادگاه مکلف است پرونده را جهت اقدام لازم به دادسرا اعاده کند.

رأی خلاصه جریان پرونده

پیرو گزارش تنظیمی و دادنامه شماره ۵۶۲-۱۳۹۲/۰۹/۲۶ صادره از شعبه ۳۳ دیوان عالی کشور که در صفحات ۱۵۷ الی ۱۵۹ ضمیمه پرونده گردیده در رأی صادره مذکور تذکر داده شده که اتهام تفهیمی و آخرین دفاع اخذشده با اتهام قیدشده است در رأی مطابقت ندارد و ایرادهای دیگر مطرح شده بود که رأی صادره نقض و جهت رسیدگی مجدد پرونده به شعبه محترم کیفری استان اعاده گردیده است. در تاریخ ۱۳۹۳/۰۲/۰۶ دادگاه با حضور اعضاء و نماینده دادستان، شاکیه و وکیل تسخیری و در غیاب متهم تشکیل گردیده است. نماینده دادستان خواهان رسیدگی و صدور حکم شایسته شده است. شاکیه اظهار داشته : از سال ۸۵ با متهم آشنا شدم. در بدو آشنائی با زنای به عنف به من تجاوز کرد بعد تا سال ۹۰ مراوده و مسائل زناشویی هر سه ماه یک بار به صورت نزدیکی جنسی داشته ایم و وعده ازدواج می داد. در خصوص خواندن صیغه محرمیت فقط متهم گفت صیغه را خوانده است جزئیات آن را نمی دانم که خودش خوانده یا دیگری. اگر مرد زندگی بود با ایشان ادامه زندگی می دادم ولی افسوس که مرد زندگی نمی باشد. وکیل تسخیری متهم اظهار داشته: موکل در طی دادرسی اصرار به خوانده شدن صیغه محرمیت داشته با توجه به اظهارات شاکیه که تلویحا در تأیید اظهارات موکل است زنای محصنه با این کیفیت حدوث پیدا نکرده تقاضای صدور حکم برائت موکل خود را دارم. دادگاه به شرح دادنامه شماره ۱۴۱-۱۳۹۳/۰۲/۰۷ متهم را از ارتکاب زنای محصن مستندا به اصل ۳۷ قانون اساسی و بند الف ماده ۱۷۷ قانون آئین دادرسی کیفری تبرئه نموده و در مورد آدم ربائی به دلیل عدم صدور کیفرخواست خود را مواجه با تکلیف ندانسته است. پس از ابلاغ رأی شاکیه طی لایحه ای در دو صفحه به رأی صادره اعتراض نموده است که متهم وی را با فریب و زور ربوده و دو هفته در خانه مجردی حبس و در تمام این مدت با توسل به زور تجاوز می نموده که در اداره امنیت به ربودن، تجاوز به عنف به صراحت اقرار کرده است که موردتوجه دادگاه قرار نگرفته است. از طرفی متهم دارای سوابق متعددی است که موردتوجه قرار نگرفته، متهم بعد از یک سال فراری بودن دستگیرشده و تقاضای احقاق حق نموده پرونده در تاریخ ۱۳۹۳/۰۴/۲۲ به این شعبه ارجاع گردیده است.

رأی شعبه دیوان عالی کشور

با توجه به محتویات پرونده و تحقیقات انجام شده، نظر به این که شعبه اول دادگاه محترم کیفری استان، در رأی اخیر، تنها درباره اتهام متهم آقای ح.م. مبنی بر زنای محصن، حکم صادر و درباره اتهام وی مبنی بر زنای به عنف که شاکیه در آخرین جلسه دادرسی هم بر آن تأکید و از آن شکایت داشته، اظهارنظر نکرده است. از دیگر سوی درباره اتهام آدم ربایی که می تواند در عنفی بودن ارتباط طرفین نفیا یا اثباتا مؤثر باشد و لازم است با اتهامات دیگر توأما رسیدگی شود به علت عدم صدور کیفرخواست، دادگاه خود را با تکلیفی مواجه ندانسته است، درحالی که دادگاه مکلف بوده پرونده را جهت اقدام لازم به دادسرا ارسال نماید. بنابراین ضمن وارد دانستن اجمالی اعتراض شاکیه و مستندا به بند ۲ قسمت ب ماده ۲۶۵ قانون آئین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امورکیفری، دادنامه تجدیدنظر خواسته به شماره ۳۰۰۰۴۱- ۱۳۹۳/۰۲/۰۷ شعبه اول دادگاه کیفری استان ، نقض و پرونده جهت رسیدگی مجدد به همان شعبه صادرکننده رأی ارجاع می گردد.

شعبه ۳۳ دیوان عالی کشور - مستشار و عضو معاون

محمد نیازی - سید مجتبی قریشی