رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره محصور کردن اراضی زراعی
 | |
| شماره دادنامه | ۹۳۰۹۹۷۰۹۲۵۰۰۰۸۸۸ |
|---|---|
| تاریخ دادنامه | ۱۳۹۳/۰۵/۲۹ |
| نوع رأی | رأی شعبه |
| نوع مرجع | شعبه دیوان عالی کشور |
| شعبه | شعبه ۳۵ دیوانعالی کشور |
| گروه رأی | رای کیفری |
| موضوع | محصور کردن اراضی زراعی |
| قاضی | سیدرضا سیدکریمی رحمت اله احمدی |
رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره محصور کردن اراضی زراعی: محصور کردن زمین زراعی و باغ ها، مصداق بزه تغییر کاربری اراضی مذکور محسوب نمی شود.
رأی خلاصه جریان پرونده
به موجب دادنامه شماره ۶۲۷-۱۳۹۲/۰۶/۰۳ صادره از دادگاه عمومی بخش ... آقای خ.م. به اتهام تغییر کاربری غیرمجاز به نحو دیوارکشی به مساحت نهصد مترمربع زمین زراعی واقع در ... به استناد مواد ۲ و۳ و ۱۰ قانون اصلاح حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها ضمن قلع و قمع بنا به پرداخت هشتاد درصد بهای زمین به عنوان عوارض و با رعایت بند پ ماده ۳۸ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۹۲ به پرداخت مبلغ سهمیلیون ریال جزای نقدی محکوم گردیده که با تجدیدنظرخواهی نامبرده پرونده در شعبه ۳ دادگاه تجدیدنظر استان ... مطرح و برابر دادنامه شماره ۹۲۱-۱۳۹۲/۰۸/۳۰ رأی بدوی تأیید و قطعی شده است. محکوم علیه با تقدیم لایحه ای به انضمام تصاویری فتوکپی مبایعه نامه عادی مورخ ۱۳۹۱/۱۲/۱۴ راجع به فروش یک هزار و پانصد مترمربع زمین توسط متقاضی به شخصی به نام آقای ج.الف. و یک فقره نامه امور اراضی استان ... به مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان ... تشخیص غیراراضی و باغ یکصد مترمربع زمین مورد درخواست آقای خ.م. و عدم شمول قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها نسبت به یکصد مترمربع مذکور و فتوکپی نامه اداره کل راه و شهرسازی استان ... خطاب به بخشداری بخش ... مبنی بر بلامانع بردن احداث بنا با رعایت حریم ۱۷/۵ متر از آکس محور راه و تصاویری از قوانین مربوطه و آراء و نظرات مشورتی از ریاست محترم دیوان عالی کشور درخواست تجویز اعاده دادرسی نموده که پرونده پس از ثبت در دبیرخانه دیوان عالی کشور جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع گردیده است. متقاضی در بخشی از لایحه تقدیمی که مشروح آن حین مشاوره قرائت خواهد شد، اظهارداشته: زمین موصوف را طبق بیع نامه ابرازی به آقای ج.الف. فروختم و ایشان دیوارکشی کرده و دیوارکشی تغییر کاربری محسوب نمی شود و تعیین عوارض برخلاف قانون است .
هیئت شعبه در تاریخ فوق تشکیل گردید. پس از قرائت گزارش عضو ممیز و قرائت لایحه متقاضی و بررسی اوراق پرونده مشاوره نموده، چنین رأی می دهد:
رأی شعبه دیوان عالی کشور
نظر به این که محکومیت متقاضی اعاده دادرسی به پرداخت هشتاد درصد قیمت روز زمین مورد نظر به عنوان عوارض، متناسب با عمل ارتکابی ایشان نیست، زیرا به موجب ماده دو قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها ۱۳۸۵ پرداخت عوارض در صورتی است که برای اراضی زراعی و باغ ها طبق مقررات مجوز تغییر کاربری صادر شود. در حالی که در مانحن فیه این چنین نبوده بلکه موضوع مشمول ماده سه همین قانون بوده که در آن پرداخت عوارض مقرر نگردیده است. و با توجه به این که محصور کردن زمین زراعی و باغ ها از مصادیق تغییر کاربری تلقی نمی شود، زیرا این امر می تواند در بهینه کردن کشاورزی مؤثر باشد و بر فرض اطلاق عنوان تغییر کاربری، مقدار آن به میزان سطح اشتغال دیوار احداثی است نه میزان کل زمین. همچنین با عنایت به این که متقاضی، مدعی است طبق بیع نامه عادی ابرازی، زمین موصوف را قبل از صدور رأی بدوی به شخصی به نام آقای ج.الف. فروخته و ایشان اقدام به دیوارکشی کرده که در صورت صحت این امر، موضوع مؤثر در مقام می باشد. بنابراین درخواست با بندهای ۵ و ۶ ماده ۲۷۲ قانون آئین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری منطبق بوده و ضمن تجویز اعاده دادرسی مستندا به ماده ۲۷۴ همین قانون رسیدگی مجدد به یکی از شعب هم عرض دادگاه صادرکننده رأی مورد درخواست اعاده دادرسی در استان ... ارجاع می گردد.
شعبه ۳۵ دیوان عالی کشور - رئیس و عضو معاون
سید رضا سید کریمی - رحمت اله احمدی