رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره ملاک تعیین صلاحیت مراجع کیفری

شماره دادنامه	۹۴۰۹۹۷۰۹۰۹۷۰۰۲۲۳
تاریخ دادنامه	۱۳۹۴/۱۲/۰۸
نوع رأی	رأی شعبه
نوع مرجع	شعبه دیوان عالی کشور
شعبه	شعبه ۱۷ دیوانعالی کشور
گروه رأی	رای کیفری
موضوع	ملاک تعیین صلاحیت مراجع کیفری
قاضی	سید احمدحسینیان کامرانمحمدحسینی محمدصادق مهدوی راد

رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره ملاک تعیین صلاحیت مراجع کیفری: در تشخیص مرجع صالح رسیدگی به اعتراض، عنوان اتهامی مطروحه در کیفرخواست، ملاک عمل بوده و میزان مجازات مقرر در دادنامه در این خصوص مورد توجه نیست.

رأی خلاصه جریان پرونده

حسب محتویات پرونده در مورخ ۹۴/۵/۱۸ خانم ش.ش. در ساعت ۴:۳۰ بمرجع انتظامی مراجعه و اعلام داشته یک عدد زنجیر طلا به ارزش یک میلیون و دویست هزار تومان و یک دستگاه DVD (دی وی دی) به ارزش ششصد هزار تومان و مدارک سند و کارت ملی و ... توسط سارقین از او بسرقت رفته است در همان تاریخ صورتجلسه شده که شخصی بنام علی سلطانی با کلانتری ن. تماس گرفته و گفته در پنج کیلومتری ن. و در اتوبان کربلا در کنار اتوبان زنی با پوشش نامناسب افتاده که خانم مذکور به کلانتری انتقال داده شده و مشاهده شده که قادر به تکلم نیست و بلافاصله او را به درمانگاه نوبران انتقال و مورد مداوا قرار می گیرد و با حالت بی حالی می گوید من در آژانس بانوان واقع در شهرک راه آهن کار می کنم. حدود ساعت ۵ غروب خانمی با آژانس تماس گرفته و بیان داشته یک خانم و آقایی هستند و قصد مسافرت به همدان دارند و آنها مراجعه کردند و سوار شدند و به سوی همدان حرکت کردیم، آقا حالت سوختگی داشته و حالت طبیعی نداشت و بعد از عبور از عوارضی اول تهران ساوه و بعد از رد شدن از عوارضی دوم خانم داخل خودرو بیان داشت می خواهم نماز بخوانم که من داخل پمپ بنزین بعد از عوارضی دوم ایستادم که خانم رفت مقداری خوراکی و نسکافه خرید و یک عدد نسکافه بمن داد که من احساس کردم مزه طبیعی ندارد (تند بود) که من پس از خوردن حالت خواب آلودگی داشتم و چشمانم سنگین شد که من بعد از دو سه دقیقه دیدم من راننده نیستم و در قسمت شاگرد نشسته ام بعد از داد و فریاد دست در دهان من گذاشتند و مرا صندلی عقب انداختند و از من پانصد هزار تومان طلب کردند و مرا با چاقو تهدید کردند ... مرا در کنار خیابان (اتوبان) رها کردند چیزی بیاد ندارم. ... پرونده به دادگاه ن. ارجاع شده و دادگاه بخش مذکور از شاکی تحقیق لازم به عمل آورده و با صدور قرار عدم صلاحیت شماره ۹۴/۵۴۷ ۹۴/۵/۱۹ از خود به صلاحیت دادگستری رباط کریم نفی صلاحیت نموده و پرونده را به دادسرای رباط کریم ارسال داشته است. پرونده جهت رسیدگی به شعبه ۴ دادیاری ارجاع گردیده و پس از آن پرونده به شعبه دوم بازپرسی برای رسیدگی ارجاع گردیده و بازپرس پس از بررسی لازم در نهایت با کشف خودرو متعلق به شاکی زمینه دستگیری متهمین بنامهای الف. ز. و خانم ز. م.الف. نیز فراهم می شود و پس از تفهیم اتهام، آنان روانه زندان با صدور قرار مجرمیت بازداشت می گردند تا اینکه با احراز اتهام قرار جلب دادرسی به اتهام مشارکت در آدم ربایی، ضرب و جرح و سرقت مقرون به آزار درباره متهمین با توجه به اقرار متهمین و محتویات پرونده صادر و اعلام می گردد و پرونده با صدور کیفرخواست به دادگاه کیفری ۲ (شعبه ۱۰۱ جزایی سابق) ارجاع می شود، و دادگاه اخیرالذکر تشکیل جلسه رسیدگی در مورخ ۹۴/۱۰/۱ داده و به متهمین تفهیم اتهام شده و آن دو نفر اقرار و اعتراف به سرقت مقرون به آزار می کنند و دادگاه بشرح دادنامه شماره ۹۴/۱۸۹۲ ۹۴/۱۰/۱ در خصوص اتهام: ۱ الف. ز. فرزند ف. ۲۲ ساله ۲ ز. م.الف. مبادرت بصدور رأی کرده که بقرار ذیل است: در خصوص اتهام ۱ الف. ز. ۲۲ ساله اهل مریوان بازداشت بلحاظ عجز از تودیع وثیقه ۲ ز. م.الف. ۳۳ ساله اهل تهران بازداشت بلحاظ عجز از تودیع وثیقه هر دو نفر دایر بر مشارکت در سرقت مقرون به آزار و ایراد ضرب و جرح عمدی شاکی دادگاه با توجه به گزارش مرجع انتظامی و تحقیقات معموله و شایت شاکی و نظریه پزشکی قانونی و اقاریر صریح متهم در محضر دادگاه و اقاریر ضمنی متهمین در مراحل تحقیق و سایر قراین و امارات موجود در پرونده بزه انتسابی را به متهم فوق الذکر محرز و ثابت دانسته علیهذا به استناد مواد ۶۵۲ و ۷۱۴ و ۱۳۴ و ۷۰۹ از قانون مجازات اسلامی هر یک از متهمین را به تحمل سیزده سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق تعزیری با احتساب ایام بازداشت قبلی و به پرداخت دیه به میزان ۱ ارش خراشیدگی سمت چپ شکم و دو کانون خراشیدگی شانه چپ (حارثه) یک و نیم درصد دیه کامل اسان ۲ خراشیدگی سمت راست صورت (حارصه) یک درصد دیه کامل انسان ۳ خراشیدگی ران پای چپ (حارصه) نیم درصد دیه کامل انسان ۴ ساییدگی آرنج دست چپ (حارصه) نیم درصد دیه کامل انسان ۵ ساییدگی بالای زانوی راست (حارصه) نیم درصد دیه کامل انسان ۶ خراشیدگی بالای زانوی چپ (حارصه) نیم درصد دیه کامل انسان ۷ کبودی زانوی چپ یک و نیم هزارم دیه کامل انسان در حق شاکی و به رد مال یعنی وجه نقد میزان مندرج در قرار جلب به دادرسی صادر و اعلام می نماید و در خصوص اتهام متهمین دایر بر ایراد ضرب و جرح عمدی با چاقو و آدم ربایی بلحاظ عدم احراز وقوع بزه های صادر و اعلام می نماید و در خصوص اتهام متهمین دایر بر ایراد ضرب و جرح عمدی با چاقو و آدم ربایی بلحاظ عدم احراز وقوع بزه های مذکور مستندا به اصل ۳۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ماده ۴ قانون آیین دادرسی کیفری حکم بر برائت متهمین صادر و اعلام می نماید رأی صادره حضوری ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد. پس از ابلاغ رأی به اصحاب دعوی خانم ز.م. به رأی اصدار اعتراض نموده و پرونده به دیوان عالی کشور ارسال و جهت رسیدگی به شعبه هفدهم ارجاع گردیده است. هیأت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرائت گزارش آقای محمدصادق مهدوی راد(عضو ممیز) و ملاحظه اوراق پرونده و نظریه کتبی آقای کامران محمدحسینی(دادیار دیوان عالی کشور) اجمالا مبنی بر با توجه به گزارش عضو محترم ممیز و نظر به این که دادگاه محترم بدوی به ماده ۶۵۲ استناد نموده است که از جرایم درجه ۴ می باشد لذا موضوع قابل طرح در دیوان عالی کشور نمی باشد. در خصوص دادنامه شماره ۹۴/۱۸۹۲ ۹۴/۱۰/۱ ف. ام خواسته مشاوره نموده، چنین رأی می دهد:

رأی شعبه دیوان عالی کشور

با وصف این که در کیفرخواست صادره بزه ارتکابی مشمول ماده ۶۵۲ قانون مجازات اسلامی فرض گردیده و دادگاه نیز در مقام رسیدگی و صدور حکم، جرم ارتکابی موضوع پرونده را سرقت مقرون به آزار تشخیص و مستند به ماده ۶۵۲ و ... قانون مارالذکر متهم را به مجازات محکوم کرده است، صرف نظر از این که دادگاه فراتر از میزان مجازات مقرر در آن ماده متهم را به بیش از ده سال محکوم ساخته و در واقع جرم سرقت مقرون به آزار دارای مجازات تعزیری درجه ۴ بوده و تجدیدنظرخواهی از آن مستند به ماده ۴۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری در صلاحیت دادگاه های تجدیدنظر استان می باشد و قابلیت طرح در دیوان عالی کشور را ندارد، بنابراین مقرر می دارد پرونده جهت اقدام مقتضی به دادگاه های تجدیدنظر استان ارسال می گردد.

شعبه ۱۷ دیوان عالی کشور- رییس و مستشار

سیداحمد حسینیان - محمدصادق مهدوی راد