رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره نحوه صدور حکم به مجازات تکمیلی

شماره دادنامه	۹۳۰۹۹۷۰۹۰۸۶۰۰۰۸۳
تاریخ دادنامه	۱۳۹۳/۰۴/۱۵
نوع رأی	رأی شعبه
نوع مرجع	شعبه دیوان عالی کشور
شعبه	شعبه ۳۰ دیوانعالی کشور
گروه رأی	رای کیفری
موضوع	نحوه صدور حکم به مجازات تکمیلی
قاضی	اکبری محمد علی کریم پور

رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره نحوه صدور حکم به مجازات تکمیلی: صدور حکم به مجازات تکمیلی (اقامت اجباری) بیش از ۲ سال به غیراز موارد مصرح در قانون، فاقد وجاهت قانونی است.

رأی خلاصه جریان پرونده

حسب محتویات پرونده آقای م.ع. طی شکایتی اعلام نموده که فرزندم ی.ع. را پیش آقای س.ض. مسئول کمپ ترک اعتیاد بردم، سه ماه آنجا بود و از داخل کمپ فیلم برداری کرده و با مدرک زنده ارائه نموده که نام­برده به زور به بچه ها تجاوز می کرد. ی.ع.۲۴ ساله نیز در تحقیق اولیه از وی در مرجع انتظامی اظهار داشته ۱۳۹۰/۱۲/۲۱ داخل کمپ ترک اعتیاد ض. بردند از اول عید تا خرداد آنجا بودم ض. با بستن دست و پای من بابت یک بار مصرف با بنده لواط کرد فیلم گرفت و فیلم را دارم .س. ض.۳۰ ساله در تحقیق از وی اظهار داشته که من پشت میدان بار ... حدود یک سال قبل کمپ ترک اعتیاد داشتم که ی.ع. با نظر من ۲ دوره در نزد من در حال مداوا بوده و به علت نداشتن مجوز از بهزیستی اکنون جمع آوری نمودم و در رابطه با اظهارات وی مبنی بر لواط اصلا قبول ندارم چنین چیزی نبوده است حاضرم سوگند یاد نمایم. پرونده که در بازپرسی شعبه ششم دادسرای ... تحت رسیدگی بوده با توجه به موضوع لواط نزد رئیس دادگستری ارسال و به شعبه ۱۰۶ دادگاه جزائی ارجاع می شود. دادگاه دستور انجام تحقیق و تکمیل پرونده و معرفی شاکی به پزشکی قانونی صادر کرده و شخصی به­نام ح.ح. به عنوان گواه اظهار داشته در مدتی که در کمپ بوده( ۸ روز ) چند مرحله دیده است س.ض. با ی.ع. و ف.ح. عمل لواط انجام داده است. سپس دادگاه با توجه به موضوع پرونده که انجام عمل شنیع لواط با بستن دست و پای شاکی در محل غیرمجاز بازپروری ترک اعتیاد می باشد قرار عدم صلاحیت به شایستگی دادگاه کیفری استان صادر و پرونده را به مرجع مذکور ارسال نموده است. م. ع. با لایحه ای اظهار نموده که به عنوان مطلع در مرجع انتظامی حاضر و هر چه حق بوده اعلام کرده است و به همین دلیل از سوی متهم مورد تهدید قرارگرفته است و نام­برده(م. ع.) در دادگاه اظهار داشته که از س.ض. شکایت دارم با بچه من قصد لواط داشته که بچه من فرار کرده است بچه من ی.ع.۲۳ ساله و معتاد است حدود ۳ الی ۴ ماه در کمپ بوده و این آقا شخصی بنام ف.ح. را مأمور کرده بود که به پسرم شیشه بدهند که دادند قصد داشتند با پسرم لواط کنند دقیقا نمی دانم چه کسانی بودند خود س.ض. و چند نفر دیگر بودند ولی پسرم متوجه قصد آن ها شده و از پنجره فرار کرده است فیلمی از این آقا که با دیگران لواط می کرد و صحنه بسیار زشتی است وجود دارد چهره خود این شخص در فیلم موجود است خودش سابقا فردی موادفروش و معتاد تزریقی بوده است ی.ع. نیز در دادگاه توضیح داده که اعتیاد به شیشه داشتم رفتم کمپ ایشان ترک کنم مدت ۳ ماه بودم در داخل کمپ ایشان با من لواط می کرد دست و پای مرا می بست دو بار با من لواط کرد با کسان دیگری هم این کار را می کرد . . فیلم می گرفتند فیلمی که شما دیدید داخل کمپ گرفته کمپ ایشان مرکز فساد است س.ض. در دادگاه ادعای ی.ع. مبنی بر لواط با وی در کمپ را نپذیرفته است. متهم آقای ع.ن. وکیل دادگستری را به عنوان وکیل خود معرفی کرده است. متهم طی لایحه ای از زندان به دادگاه نوشته است که پدر ی.ع. نزد عده ای از افراد که در کمپ من بوده اند رفته و گفته است به آن ها پول می دهد تا علیه ض. شهادت بدهید .ضمنا استشهادیه ای مبنی بر اینکه ض. عمل زشتی با افراد کمپ انجام نداده ضمیمه پرونده شده است. در ادامه رسیدگی دادگاه شخصی به هویت ع.م. با حضور در دادگاه اعلام کرده از س.ض. شکایت دارم من معتاد بودم ایشان کمپ غیرقانونی ترک اعتیاد بازکرده بود و به زور مرا آنجا برد. من اعتیاد را ترک کرده بودم خانواده مرا اغفال کرد گفت من اعتیاد دارم مرا داخل کمپ بشدت کتک کاری کرده و دندان مرا شکست پای مرا بست و شلوار مرا پائین کشید با سیگار باسن مرا سوزاند فیلم هم گرفت و فیلم را پخش کردند و آبروی مرا در سطح شهر بردند نمی دانم چرا فیلم گرفت. به نظر نوعی جنون داشته و قصد داشت با این فیلم مرا اجیر کند من وقتی متوجه دستگیری وی شدم آمدم هیچ جا نمی توانم بروم آبروی من رفت ضمنا نامه ای آوردند که از من رضایت بگیرند من امضاء نکردم ضمنا ایشان داخل کمپ با بعضی لواط می کرد از ایشان شکایت دارم فیلم الآن در داخل موبایل بعضی است. در جلسه دادرسی ۱۳۹۱/۱۰/۲۸ از شکات ع.م. حاضر بوده و گفته است شکایت همان است که قبلا بیان کرده متهم س.ض. پس از قرائت اتهام ارتکاب عمل شنیع لواط ایقابی و تهیه فیلم به نحوی که در پرونده منعکس است اظهار داشته لواط را قبول ندارم شدیدا تکذیب می کنم فیلم را نمی دانم چگونه تهیه نمودند من با این آقا داخل خانه شوخی کردیم به این صورت نبوده است که آقای ع. و پسرش فیلم را به دیگران نشان می دهند من قبول ندارم کارهای ع. این است که با این کارها از مردم اخاذی کند . در مورد شکایت م. نیز گفته است قبول ندارم فیلم را پخش نکرده ام باهم شوخی کردیم. سؤال شده چرا پای این آقا در فیلم بسته بود؟ جواب داده من این کار را نکرده ام سؤال شده اگر شوخی بود چرا این آقا شکایت کرده است؟ پاسخ داده نمی دانم . وکیل مدافع متهم نیز اظهار داشته که شکات دلیلی بر صحت ادعای لواط ارائه ننموده اند و تنها گواه ح.ح. چنین بوده که گواهی خود را پس گرفته است سپس از شاکی دادگاه سؤال نموده تهیه فیلم از شما در کجا بوده است که وی پاسخ داده داخل کمپ ترک اعتیاد و محله ... بوده است .خانه مادربزرگ این آقا بوده است چون مادربزرگ ایشان فوت کرد آنجا را کمپ کرد دست و پای مرا بستند به زور این کار را کردند اصلا شوخی که این آقا بیان می کند نبوده است و با سیگار باسن مرا سوزاند فکر می کنم فیلم را ف. گرفته بود. ف. داخل کمپ خدمتگزار بود متهم در این لحظه اظهار داشته بابت شوخی این کار را کردم عذرخواهی می کنم قصد فقط شوخی بوده است.( لازم به ذکر است که مأمورین گوشی همراه شاکی ع.ع.که فیلم تهیه شده در آن بوده رؤیت و گزارش کرده اند که یک نفر با دست و پای بسته و احتمالا دهن بسته و یک شورت سفید رنگ بر تن شخص دارد و شخص س.ض. در حال سوزاندن به وسیله آتش سیگار به باسن شخص می باشد ) دادگاه پس از اعلام ختم رسیدگی در خصوص شکایت ۱- ی.ع. علیه س.ض. دایر به عمل شنیع لواط با شاکی ۲- شکایت ع.م. علیه متهم مزبور دایر بر ارتکاب فعل حرام( به نحوی که در پرونده و تهیه فیلم منعکس است بستن دست و پای شاکی ع.م. و سوزاندن قسمت باسن و ران شاکی به وسیله سیگار در خصوص شکایت ی.ع. با توجه به محتویات پرونده و انکار شدید متهم و دفاعیات وکیل وی و اینکه طرق اثبات لواط در قانون احصا شده و توسط شاکی نیز بینه ای بر ارتکاب بزه موصوف ارائه ننموده و از مجموع محتویات و تحقیقات به عمل آمده نیز علم به تحقق بزه مذکور حاصل نمی شود بنا به مراتب فوق و به لحاظ فقد ادله اثباتی و با تمسک به اصل برائت و اصل ۳۷ قانون اساسی و بند الف ماده ۱۷۷ قانون آئین دادرسی کیفری حکم برائت متهم س.ض. در خصوص شکایت ی.ع. دایر به عمل شنیع لواط صادر می نماید. اما در خصوص شکایت علیه م. بطرفیت متهم مزبور س.ض. دایر به ارتکاب فعل حرام(محتوای فیلم تهیه شده) بدین صورت که با بستن دست و پای شاکی و لخت کردن وی اقدام به سوزاندن باسن و ران شاکی نموده است با توجه به شکایت و اظهارات متهم در صفحات ۵۷ و ۵۸ و نیز جلسه آخر دادگاه در تاریخ ۱۳۹۱/۱۰/۲۸ دایر به اینکه شاکی بیان داشته( از س.ض. شکایت دارم من معتاد بودم ایشان کمپ غیرقانونی ترک اعتیاد باز کرد و به زور مرا آنجا برد . من اعتیاد را ترک کرده بودم خانواده مرا اغفال کرد مرا داخل کمپ بشدت کتک می زد و دندان مرا شکست پای مرا بست و شلوار مرا پائین کشید و با سیگار باسن مرا سوزاند و فیلم گرفت …) با توجه به اظهارات شاکی پرونده دفاعیات ضد و نقیض متهم و مدافعات بلاوجه وکیل وی و بازبینی فیلم ارائه شده مضبوط در پرونده که متهم با بستن دست و پای شاکی و لخت نمودن وی اقدام به سوزاندن بدن شاکی نموده است و سایر قرائن و امارات موجود در پرونده بزه ایشان به نظر دادگاه محرز و مسلم است. لذا دادگاه در خصوص شکایت ع.م. دایر به ارتکاب فعل حرام آقای س.ض. را مستندا به اصل ۱۶۷ قانون اساسی و ماده ۲۱۴ قانون آئین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸/۰۶/۲۸ و مسئله چهارم از گفتار دوم از فصل چهارم جلد دوم تحریر الوسیله حضرت امام خمینی قدس سره الشریف به تحمل ۷۴ ضربه شلاق تعزیری محکوم و نیز متهم موصوف را به استناد ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی به عنوان تتمیم حکم به اقامت اجباری در شهرستان ... به مدت سه سال محکوم می نماید. پس از صدور دادنامه شاکی ع.م. با تقدیم لایحه ای به دادگاه کیفری استان اعلام نموده مراتب شکایتم (رضایتم باید نوشته می شد) را علیه س.ض. اعلام و دیگر هیچ گونه ادعایی ندارم و تقاضای مختومه شدن پرونده را نموده است. وکیل محکوم علیه با تقدیم لایحه ای نسبت به حکم محکومیت موکلش اعتراض نموده و پرونده به دیوان عالی کشور ارسال و به این شعبه ارجاع گردیده است. لایحه اعتراضیه وکیل محکوم علیه هنگام شور قرائت خواهد شد.

رأی شعبه دیوان عالی کشور

تجدیدنظرخواهی آقای س.ض. با وکالت ع.ن. در قسمت محکومیت به شلاق تعزیری به اتهام ارتکاب فعل حرام با توجه به دلایل مذکور در رأی صادره در آن قسمت ازجمله بازبینی فیلم ارائه شده مضبوط در پرونده و اظهارات وی در جلسه دادرسی مبنی بر شوخی کردن با شاکی وارد نیست، لذا با رد اعتراض دادنامه صادره را به استناد بند الف ماده ۲۶۵ قانون آئین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری در قسمت فوق الذکر ابرام می نماید. لیکن تجدیدنظرخواهی مشارالیه را در قسمت محکومیت به سه سال اقامت اجباری در اقلیم ... با توجه به تبصره ۱ ماده ۲۳ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ که مدت مجازات تکمیلی را در غیر موارد مصرحه قانونی زائد بر دو سال تجویز نکرده و نیز مساعدتر بودن ماده قانونی مذکور به حال مرتکب، وارد دانسته و به استناد بند ۴ قسمت ب ماده قانونی فوق الاشاره دادنامه صادره را در قسمت اخیرالذکر نقض و رسیدگی مجدد به موضوع را به شعبه هم عرض به دادگاه کیفری استان ارجاع می نماید.

شعبه ۳۰ دیوان عالی کشور - رئیس و عضو معاون

محمد علی کریم پور - اکبری