رای هیات تخصصی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بندهای ۵ و ۶ جدول قسمت (ب) ماده ۳۴ تعرفه عوارض محلی شهرداری تبریز در سال ۱۳۹۲ از تاریخ تصویب

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

رای هیات تخصصی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بندهای ۵ و ۶ جدول قسمت (ب) ماده ۳۴ تعرفه عوارض محلی شهرداری تبریز در سال ۱۳۹۲ از تاریخ تصویب

رای هیات تخصصی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بندهای ۵ و ۶ جدول قسمت (ب) ماده ۳۴ تعرفه عوارض محلی شهرداری تبریز در سال ۱۳۹۲ از تاریخ تصویب
مرجع صادر کنندههیأت تخصصی دیوان عدالت اداری
موضوعابطال بندهای ۵ و ۶ جدول قسمت (ب) ماده ۳۴ تعرفه عوارض محلی شهرداری تبریز در سال ۱۳۹۲ از تاریخ تصویب
کلاسه پروندهه ع/۹۷/۱۷۶۶   
تاریخ رأیچهارشنبه ۱۵ اسفند ۱۳۹۷
شماره دادنامه۹۷۰۹۹۷۰۹۰۶۰۱۰۴۰۷             

هیأت تخصصی شوراهای اسلامی

شماره پرونده : ه ع/۹۷/۱۷۶۶ شماره دادنامه : ۹۷۰۹۹۷۰۹۰۶۰۱۰۴۰۷ تاریخ : ۱۴/۱۲/۹۷

شاکی : شرکت صنعتی نجاتی - آناتا

طرف شکایت : شورای اسلامی شهر تبریز

موضوع شکایت و خواسته : ابطال بندهای ۵ و ۶ جدول قسمت (ب) ماده ۳۴ تعرفه عوارض محلی شهرداری تبریز در سال ۱۳۹۲ از تاریخ تصویب

  • دلایل شاکی برای ابطال مقرره مورد شکایت :

شاکی به موجب درخواستی تقاضای ابطال بخشی از تعرفه عوارض محلی شهرداری تبریز در سال ۱۳۹۲ را کرده و در تبیین خواسته خود به موارد ذیل اشاره کرده است :

۱- تعرفه عوارض محلی شهرداری تبریز به استناد بند ۲۶ ماده ۷۱ قانون شوراهای اسلامی به تصویب رسیده است. در حالی که اصولا تابلوهای منصوب در پشت بام و تابلوهای منصوب در سر درب اماکن تجاری و اداری و ... بیانگر معرفی محل استقرار و نوع فعالیت امکان مذکور در محدوده قانونی شهر است و الزاما متضمن تبلیغاتی در زمینه ارائه خدمات مربوطه نیست و چون شهرداری در این خصوص خدمتی به شهروندان ارائه نمی کند مجاز به دریافت عوارض نیست.

۲- به موجب اصل ۵۱ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ، هیچ نوع مالیات وضع نمی شود مگر به موجب قانون. بنابراین تعرفه عوارض مصوب شورای شهر تبریز خارج از حدود صلاحیت این نهاد است.

۳- با تصویب قانون اصلاح موادی از قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران ، از ابتدای سال ۱۳۸۲ برقراری و دریافت هرگونه وجه از جمله مالیات و عوارض ، اعم از ملی و محلی ، به موجب قانون موسوم به تجمیع عوارض صورت می گیرد. نظر به عموم و اطلاق قانون یاد شده و حکومت آن بر قانون شوراها ، اختیارات شوراهای اسلامی صرفا به تبصره یک ماده ۵ قانون اصلاح موادی از قانون برنامه سوم محدود می شود و وضع هرگونه عوارض غیر از آن ممنوع است. رأی شماره ۳۶۱-۹/۹/۱۳۸۲ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری مؤید این امر است. لذا مقرره مورد اعتراض با استناد به اصول ۲۲ ، ۳۷ ،۴۴ و ۵۱ قانون اساسی و آرای شماره ۴۰۷ – ۴۰۶ مورخ ۳/۶/۱۳۸۷ و ۲۴۱ مورخ ۷/۶/۱۳۹۰ و به دلیل خروج از حدود صلاحیت مرجع واضع قابل ابطال است.

  • متن مقرره مورد شکایت :

بند ۵- مازاد مساحت تابلوهای معاف از عوارض ( مازاد بر بند ۱۲ این ماده ) سالانه ۲ qp

بند ۶ – تابلوهای نصب شده در پشت بام ( مؤسسات ، ادارات ، سازمان های انتفاعی دولت ، بانک ها ، مؤسسات مالی و اعتباری : سالانه

سالانه

تا اندازه ۶ متر

P ۴

روزانه

بیش از ۶ متر تا ۱۵ متر

۳۵۰۰ ریال

روزانه

بیش از ۱۵ متر تا ۳۰ متر

۷۰۰۰ ریال

روزانه

بیش از ۳۰ متر تا ۶۰ متر

۱۰۰۰۰ ریال

  • خلاصه مدافعات طرف شکایت :

شورای اسلامی شهر تبریز به موجب لایحه ۳۵۵۵-۵ مورخ ۱۹/۷/۱۳۹۷ دفاعیات خود را به شرح ذیل ارائه کرده است :

۱- در هیچ یک از مصوبات شورای اسلامی شهر تبریز در مورد تابلوهای منصوب بر سر درب اماکن تجاری و اداری که مبین معرفی محل ، استقرار و فعالیت اماکن مذکور و مطابق ضوابط مقرر از حیث ابعاد و مساحت باشد ، عوارضی تصویب نشده است و به موجب بخش (الف) ماده ۳۳ و ۳۴ تعرفه عوارض محلی شهرداری تبریز ، تابلوهایی که ابعاد اعلام شده را رعایت کرده اند از عوارض معاف هستند. آنچه در بندهای ۵ و ۶ قسمت (ب) ماده ۳۴ تعرفه مذکور تصویب شده مربوط به مازاد مساحت مقرر برای تابلوهای نصب شده است و برای جلوگیری از آسیب به نمای شهرها وضع شده است. لذا رد شکایت مورد استدعاست.

هیأت تخصصی شوراهای اسلامی دیوان عدالت اداری با حضور اعضاء تشکیل ، پس از ملاحظه پرونده و اسناد و مدارک موجود در آن و بعد از قرائت گزارش عضو ممیز و بررسی و انجام مشاوره با آراء سه چهارم اعضاء حاضر به شرح ذیل مبادرت به صدور رأی می نماید.

  • رأی هیات تخصصی شوراهای اسلامی :

طبق بند ۱۶ ماده ۸۰ قانون تشکیلات ، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران مصوب ۱۳۷۵ تصویب لوایح برقراری یا لغو عوارض شهر و همچنین تغییر نوع و میزان آن با در نظر گرفتن سیاست عمومی دولت که از سوی وزارت کشور اعلام می شود از جمله وظایف و مسئولیت های شورای اسلامی شهرهاست و در تبصره یک ماده ۵۰ قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب ۱۳۸۷ ، وضع عوارض محلی جدید رعایت مقررات مربوطه تجویز شده است و همچنین طبق بند ۹ ماده ۸۰ قانون تشکیلات ، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران مصوب ۱۳۷۵ و اصلاحیه های بعدی تصویب آیین نامه های پیشنهادی شهرداری پس از رسیدگی به آنها با رعایت دستورالعمل های وزارت کشور و همچنین تصویب مقررات لازم به پیشنهاد شهرداری جهت نوشتن هر نوع مطلب و یا الصاق هر نوع نوشته و آگهی و تابلو بر روی دیوارهای شهر با رعایت مقررات موضوعه و انتشار آن برای اطلاع عموم بر اساس بند ۲۵ ماده مذکور از جمله وظایف و مسئولیتهای شورای اسلامی شهرهاست و طبق بند (ب) رأی شماره ۵۵۱-۲۰/۸/۱۳۹۲ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری وضع عوارض برای تابلوهای تبلیغاتی مغایر قانون و خارج از حدود اختیار تشخیص نگردیده است. بنابراین ردیف های ۵ و ۶ از جدول بند (ب) ماده ۳۴ تعرفه عوارض محلی شهرداری تبریز سال ۹۲ تحت عنوان محاسبه عوارض فضاهای تبلیغاتی مصوب شورای اسلامی شهر تبریز ، مغایر قانون و خارج از حدود اختیارات قانونی نبوده و به استناد مواد ۱۲ و ۸۴ قانون تشکیلات و آئین دادرسی دیوان عدالت اداری رأی به رد شکایت صادر می شود. این رأی ظرف بیست روز از تاریخ صدور از سوی رئیس محترم دیوان عدالت اداری و یا ده نفر از قضات محترم دیوان عدالت اداری قابل اعتراض است./ت

جواد جباری

رئیس هیأت تخصصی شوراهای اسلامی


کدمنبع: 11876