رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بخشنامه شماره ۱۷۵/۱۷۰/۲۰۰۰ مورخ ۱۳/۳/۱۳۸۳ وزارت امور خارجه
رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بخشنامه شماره ۱۷۵/۱۷۰/۲۰۰۰ مورخ ۱۳/۳/۱۳۸۳ وزارت امور خارجه
 | |
| مرجع صادر کننده | هیأت عمومی دیوان عدالت اداری |
|---|---|
| شاکی | آقای محمد کردزاده کرمانی |
| موضوع | ابطال بخشنامه شماره ۱۷۵/۱۷۰/۲۰۰۰ مورخ ۱۳/۳/۱۳۸۳ وزارت امور خارجه |
| کلاسه پرونده | ۶۶۳/۸۳ |
| تاریخ رأی | يکشنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۸۴ |
| شماره دادنامه | ۸۴/۸۸ |
مقدمه:شاکی به شرح دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، در سال ۱۳۸۲ از جانب وزارت امور خارجه به عنوان رایزن اقتصادی سفارت در قرقیزستان عازم ماموریت شدم بدلیل اینکه در مدرسه سفارت در قرقیزستان دوره پیش دانشگاهی نداشت نتوانستم خانواده ام را به محل ماموریت ببرم
وزارت امور خارجه طی بخشنامه شماره ۱۷۵/۱۷۰/۲۰۰ مورخ ۱۳/۳/۱۳۸۳ اعلام نموده، کارمندان مجازند که هر سال ۴ ماه غیر مستمر و یا ۲ ماه متوالی بدون همسر در ماموریت باشند
هنوز ۲ ماه از تاریخ صدور این بخشنامه نگذشته بود که در تاریخ ۱/۵/۱۳۸۳ حکم پایان ماموریت اینجانب را صادر کردهاند
این بخشنامه غیر قانونی بوده و عطف بماسبق نیز شده است
استحضار دارند که دخالت در امور خصوصی و زندگی شخصی بدون تأثیر منفی به وظایف خدمتی و ماموریتی خلاف قانون است
نظر به اینکه این بخشنامه مغایر اساسنامه و قانون وظایف وزارت امور خارجه مصوب ۱۳۶۴ و خارج از حدود اختیارات مقام صادر کننده می باشد درخواست ابطال آن را دارد
وکیل دعاوی وزارت امور خارجه در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره ۱۰۸/۱۱۰ مورخ ۸/۲/۱۳۸۴ اعلام داشته اند، با صدور ابلاغ ماموریت شماره ۷۴۴۲ مورخ ۵/۳/۱۳۸۲ شاکی در تاریخ ۷/۶/۱۳۸۲ به صورت مجرد به محل خدمت (بیشکک قرقیزستان) وارد می شود و تاریخ ۱/۶/۱۳۸۳ یک سال تمام به صورت مجرد در آنجا میماند و از آوردن خانواده خود به محل ماموریت خودداری میکند
با توجه به بخشنامه وزارتی در مورد مجردین باید عنوان نمود که ماموریتهای وزارت خارجه از حساسیتهای خاص برخوردار است و با توجه به برخی از اصول اخلاقی اعزام مامورین ثابت بدون همسر بعضا عواقب سویی در پی داشته است وزارت امور خارجه تصمیم گرفت که برای حفظ شئونات از اعزام افراد مجرد به ماموریتهای ثابت خودداری کند
از مامورین خواسته شده تا خانواده خود را به همراه ببرند و برای خانواده شاکی نیز پاسپورت و بلیط تهیه شده ولی ایشان از بردن خانواده اش به ماموریت خودداری نموده است
صدور بخشنامه وزارتی منافاتی با قانون اساسی و سایر قوانین ندارد بلکه با قوانین جمهوری اسلامی ایران سازگار نیز می باشد
اولا بر اساس اساسنامه وزارت خارجه:اعزام به ماموریت برای کارمند یک حق تلقی نمی گردد
بلکه وظیفه است که از سوی وزارتخانه در صورت نیاز به کارمند محول می گردد
وزارت متبوع به کارمندان هیچ گونه تعهدی در خصوص تحصیل فرزندان نداده است اگرچه تسهیلات فراهم می نماید
نامبرده میتوانست با درک عدم انطباق شرایط به محل ماموریت نرود و انصراف دهد
شاکی عنوان نموده هیچ خلافی نکرده است ملاحظه میفرمایید حداکثر او می توانسته است ۴ ماه مجرد بماند در صورتی که یکسال مانده است این تخلف بوده است
با توجه به مطالب مذکور تقاضای رسیدگی و رد دعوی واهی خواهان را دارد
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعبه تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید
رأی هیأت عمومی
نظر به اختیارات قانونی وزارت امور خارجه در زمینه تعیین شغل و محل خدمت کارمندان آن وزارتخانه از جمله اختیار مطلق وزارتخانه مذکور در انتخاب اشخاص به منظور اعزام آنان به ماموریت خارج از کشور و تعیین شرایط و ضوابط مربوط به دوران ماموریت خارج از کشور، بخشنامه مورد اعتراض مغایرتی با قانون ندارد و خارج از حدود اختیارات وزیر امور خارجه در تنظیم و تصویب آن نمیباشد
کدمنبع: 973