رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بخشنامه شماره ۱۷۸۸ مورخ ۲۰/۱/۱۳۷۶ معاون درآمدهای مالیاتی وزارت امور اقتصادی و دارایی

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بخشنامه شماره ۱۷۸۸ مورخ ۲۰/۱/۱۳۷۶ معاون درآمدهای مالیاتی وزارت امور اقتصادی و دارایی

مرجع صادر کننده	هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی	آقای احمدعلی سیروس
موضوع	ابطال بخشنامه شماره ۱۷۸۸ مورخ ۲۰/۱/۱۳۷۶ معاون درآمدهای مالیاتی وزارت امور اقتصادی و دارایی
کلاسه پرونده	۴۱/۸۰
تاریخ رأی	يکشنبه ۲۸ بهمن ۱۳۸۰
شماره دادنامه	۸۰/۳۸۰

مقدمه:شاکی طی دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، به موجب تبصره ۲ ماده ۷ لایحه قانونی اصلاح بعضی از مواد مالیات های مستقیم مصوب ۱۳۵۹ و تبصره ۵ قانون وصول مالیات از اتومبیل های غیر سواری و اصلاح بعضی از مواد قانونی مالیات های مستقیم مصوب ۱۳۶۳، صدور هر نوع سند (قطعی، شرطی، اجارهای، رهنی، وثیقهای، صلح وکالتی) و غیر اینها توسط دفاتر اسناد رسمی منوط به اخذ رسید پرداخت مالیات در خصوص اتومبیل و خودرو می باشد، لذا:صراحت قانون در خصوص شمول تعلق مالیات نقل و انتقال هنگام صدور سند در دفاتر اسناد رسمی است چنان چه مرجع دیگری مسئول وصول مالیات نقل و انتقال خودرو باشد باید در قانون تصریح گردد

معاونت درآمدهای مالیاتی وزارت امور اقتصادی و دارایی طی بخشنامه شماره ۱۷۸۸ مورخ ۲۰/۱/۱۳۷۶ که تحت شماره ۴۰۸۷/۱۰۱ مورخ ۲۴/۲/۱۳۷۶ اداره کل ثبت استان تهران به دفاتر اسناد رسمی ابلاغ گردیده وکالت نامههایی را که توسط کنسولگری های ایران در خارج از کشور تنظیم میشوند را مشمول مالیات نقل و انتقال فوق دانسته و دفاتر اسناد رسمی مکلف شدهاند وکالت نامههای مذکور را جهت اخذ مالیات نقل و انتقال به اداره کل مالیات های غیر مستقیم ارسال نمایند

با توجه به این که اولا به موجب اصل ۵۱ قانون اساسی وضع هرگونه مالیات باید به موجب قانون باشد و ثانیا موکل جهت گواهی امضاء وکالت نامه در کنسولگری به دلار یا به ارز آن کشور هزینه پرداخت نماید که بعضا از میزان مالیات نقل و انتقال بیشتر است

لذا بخشنامه وزارت امور اقتصادی و دارایی به دفاتر اسناد رسمی فاقد وجاهت قانونی به نظر میرسد استدعای صدور حکم بر لغو بخشنامه مذکور را دارد

معاون قضایی دفتر حقوقی وزارت امور اقتصادی و دارایی در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره ۷۶۷۳/۹۱ مورخ ۲۲/۵/۱۳۸۰ مبادرت به ارسال تصویر نامه شماره ۳۹۸۳/۴/۳۰ مورخ ۱۷/۵/۸۰ شورای عالی مالیاتی نمودهاند در این نامه آمده است، طبق تبصره ۴ ماده یک قانون وصول مالیات از اتومبیل های غیر سواری و اصلاح بعضی از مواد قانون مالیات های مستقیم و اصلاحیههای بعدی آن مصوب ۲/۱۰/۱۳۶۳ مجلس شورای اسلامی و تبصره یک ماده ۷ لایحه قانونی اصلاح بعضی از مواد قانون مالیات های مستقیم مصوب ۲۵/۴/۱۳۵۹ شورای انقلاب جمهوری اسلام ایران، انتقال دهنده و انتقال گیرنده متضامنا مسئول پرداخت مالیات نقل و انتقال خودرو قبل از انجام معامله میباشند

بنابراین به صرف این که سند انتقال خودرو (وکالت نامه) در دفتر اسناد رسمی تنظیم نشده تا دفترخانه طبق تبصره ۵ ماده یک قانون مصوب ۲/۱۰/۱۳۶۳ و یا تبصره ۲ ماده ۷ لایحه قانونی فوقالذکر رسید پرداخت مالیات را از انتقال دهنده دریافت نماید نمیتوان انتقال دهنده را معاف از مالیات مذکور دانست و لذا تمهیدات به عمل آمده از طرف وزارت امور اقتصادی و دارایی برای وصول مالیات مورد اشاره از جمله صدور بخشنامه شماره ۱۷۸۸ مورخ ۲۰/۱/۱۳۷۶ معاون درآمدهای مالیاتی مغایر قانون نمی باشد

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجتالاسلاموالمسلمین درینجفآبادی و با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید

رأی هیأت عمومی

حکم مقرر در تبصره ۵ ماده یک قانون وصول مالیات از اتومبیل های غیر سواری و اصلاح بعضی از مواد قانون مالیات های مستقیم و اصلاحیه بعدی مصوب ۱۳۶۳ مصرح در ضرورت پرداخت مالیات قانونی در قبال صدور هر نوع سند اعم از قطعی، شرطی، اجارهای، رهنی، وثیقهای، صلح، وکالتی و نظایر آنها توسط دفاتر اسناد رسمی است و تسری و تعمیم آن به وکالت نامههایی که در خارج از کشور تنظیم شده و به تأیید سفارت ایران رسیده و متضمن اعطای اختیار انجام معامله در مورد اتومبیل است، مجوز قانونی ندارد

بنابراین بخشنامه شماره ۱۷۸۸ مورخ ۲۰/۱/۱۳۷۶ معاون درآمدهای مالیاتی وزارت امور اقتصادی و دارایی که مفید وضع قاعده خاص مبنی بر لزوم پرداخت مالیات نقل و انتقال اتومبیل براساس وکالت نامههای تنظیم شده در خارج از کشور می باشد، خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات قوه مجریه در وضع مقررات دولتی تشخیص داده میشود و به استناد قسمت دوم ماده ۲۵ قانون دیوان عدالت اداری ابطال میگردد

کدمنبع: 6256