رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بخشنامه شماره ۳۱-۲۱۳ مورخ ۱۰/۲/۱۳۸۲ سازمان امور مالیاتی کشور

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بخشنامه شماره ۳۱-۲۱۳ مورخ ۱۰/۲/۱۳۸۲ سازمان امور مالیاتی کشور

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بخشنامه شماره ۳۱-۲۱۳ مورخ ۱۰/۲/۱۳۸۲ سازمان امور مالیاتی کشور
مرجع صادر کنندههیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکیآقای مرتضی علییاری
موضوعابطال بخشنامه شماره ۳۱-۲۱۳ مورخ ۱۰/۲/۱۳۸۲ سازمان امور مالیاتی کشور
کلاسه پرونده۶۵۳/۸۲
تاریخ رأیيکشنبه ۲۵ تير ۱۳۸۵
شماره دادنامه۸۵/۲۴۶

مقدمه: شاکی به شرح دادخواست تقدیمی اعلام داشته‏است، طبق ماده ۵۴ قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۲۷/۱۱/۱۳۸۰، مال الاجاره از روی سند رسمی تعیین میشود در تبصره ۲ ماده مذکور اعلام شده، از ابتدای سال ۱۳۸۲ ماخذ محاسبه درآمد مشمول مالیات اجاره املاک، ارزش اجاری خواهد بود که توسط کمیسیون تقویم املاک موضوع ماده ۶۴ قانون یاد شده برای محدوده شهرها و روستاها براساس مترمربع تعیین خواهد شد

منظور تبصره مذکور اجاره نامههای غیر رسمی میباشد

اما در بخشنامه مورد شکایت اجاره نامه رسمی را هم شامل دانسته و مدیرکل فنی مالیاتی مرقوم نمودهاند، به طور کلی و فارغ از وجود یا عدم وجود سند اجاره ماخذ محاسبه درآمد مشمول مالیات اجاره املاک ارزش اجاری است

با عنایت به مراتب ابطال بخشنامه شماره ۳۱-۲۱۳ مورخ ۱/۲/۱۳۸۲ سازمان امور مالیاتی کشور مورد تقاضا است

سرپرست دفتر حقوقی سازمان امور مالیاتی کشور در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره ۲۴۹۰-۲۱۲ مورخ ۲۰/۱۲/۱۳۸۲ اعلام داشتهاند، ۱- آنچه شاکی به عنوان بخشنامه از آن یاد کرده، نظریه مشورتی دفتر فنی مالیاتی عنوان سازمان امور اقتصادی و دارایی آذربایجان شرقی بوده و برای ادارات امور مالیاتی لازم الاتباع نبوده است تا قابلیت شکایت در هیأت عمومی دیوان عدالت اداری را داشته باشد

۲- رئیس سازمان متبوع به منظور اجرای صحیح حکم مقرر در ماده ۵۴ قانون مالیاتهای مستقیم و تبصرههای ماده مرقوم مبادرت به صدور و ابلاغ بخشنامه شماره ۶۱۹۳/۸۷۱-۲۱۳ مورخ ۱/۹/۱۳۸۲ نمودهاند، که به موجب بند یک این بخشنامه بر تعیین مال الاجاره از روی سند رسمی تأکید شده است

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید

رأی هیأت عمومی

به صراحت ماده ۵۴ اصلاحی قانون مالیاتهای مستقیم مصوب ۱۳۸۰ مال الاجاره از روی سند رسمی تعیینمیشود… و در صورت وجود سند رسمی و ارائه آن توسط مؤدی مالیاتی، مال الاجاره مقرر در اجاره نامه رسمی ملاک و مأخذ تعیین مالیات با رعایت سایر مقررات مربوط قرار میگیرد و حکم مقرر در تبصره ۲ ماده فوق الذکر در باب تعیین مالیات اجاره املاک مشمول قانون توسط کمیسیون موضوع ماده ۶۴ قانون مذکور منصرف از حکم مقرر در فراز ماده ۵۴ قانون در زمینه اعتبار مندرجات سند رسمی از جمله میزان مال الاجاره است

بنابراین اطلاق بخشنامه شماره ۳۱-۲۱۳ مورخ ۱۰/۲/۱۳۸۲ سازمان امور مالیاتی کشور که تعیین اجاره بهاء املاک استیجاری را به منظور تعیین میزان مالیات آن حتی در صورت وجود و ارائه اجاره نامه رسمی به کمیسیون مقرر در ماده ۶۴ محول کرده است، خلاف حکم صریح مقنن و خارج از حدود اختیارات سازمان امور مالیاتی در وضع مقررات دولتی میباشد و بخشنامه مزبور مستندا به قسمت دوم ماده ۲۵ قانون دیوان عدالت اداری ابطال میگردد

رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری علی رازینی


کدمنبع: 1574