رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بخشنامه شماره ۶۶۹/۵۰۰۰ مورخ ۱۸/۱/۱۳۷۸ سازمان تأمین اجتماعی
رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بخشنامه شماره ۶۶۹/۵۰۰۰ مورخ ۱۸/۱/۱۳۷۸ سازمان تأمین اجتماعی
 | |
| مرجع صادر کننده | هیأت عمومی دیوان عدالت اداری |
|---|---|
| شاکی | آقای محمدعلی جمالوئی، مدیر گروه بازرسی وزارت کار تأمین اجتماعی |
| موضوع | ابطال بخشنامه شماره ۶۶۹/۵۰۰۰ مورخ ۱۸/۱/۱۳۷۸ سازمان تأمین اجتماعی |
| کلاسه پرونده | ۲۰۷/۷۸ |
| تاریخ رأی | يکشنبه ۲۶ دی ۱۳۷۸ |
| شماره دادنامه | ۷۸/۳۶۷ |
مقدمه: شکات طی دادخواستهای تقدیمی خلاصتا اعلام داشتهاند، مفاد بخشنامه شماره ۶۶۹/۵۰۰۰ مورخ ۱۸/۱/۱۳۷۸ برخلاف قانون اساسی در باب حق مساوی اشتغال و تأمین اجتماعی برای کلیه آحاد کشور و نیز مخالف با قانون بیمه بیکاری، مواد ۱، ۲، ۳ و ۴ ماده ۷ و تبصره آن و ماده ۱۱ و ۱۴ که مرجع تصویب آییننامه بیمه بیکاری صرفا هیأت وزیران میباشد، و همچنین مخالف با آئیننامه اجرائی قانون بیمه بیکار مصوب ۱۲/۱۰/۱۳۶۹ هیأت وزیران میباشد
بنابمراتب تقاضای ابطال بخشنامه شماره ۶۶۹/۵۰۰۰ مورخ ۱۸/۱/۱۳۷۸ معاون فنی و درآمد سازمان تأمین اجتماعی را دارد
معاون حقوقی و امور مجلس سازمان تأمین اجتماعی در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره ۱۴۹۵۸/د/۷۱۰۰ و ۱۴۹۵۹/د/۷۱۰۰ مورخ ۱۶/۱۰/۱۳۷۸ اعلام داشتهاند، به موجب ماده ۷ قانون تأمین اجتماعی قانونگذار استفاده از مستمری بازنشستگی را مشروط به داشتن حداقل ده سال سابقه پرداخت حق بیمه و رسیدن به سن ۶۰ سال تمام دانسته است و از سوی دیگر به موجب تبصره ذیل بند (الف) ماده ۷ قانون بیمه بیکاری افراد مسن مشمول قانون مزبور که دارای ۵۵ سال سن و بیشتر میباشند مادامی که مشغول به کار نشدهاند میتوانند تا رسیده به سن بازنشستگی تحت پوشش بیمه بیکاری قرار گیرند
با در نظر گرفتن اینکه مقررات مزبور مکمل یکدیگرند و مقررات علیالقاعده باید به صورت یک مجموعه هماهنگ مورد توجه و تفسیر قرار گیرند به وضوح روشن است که عبارت تا رسیدن به سن بازنشستگی در تبصره اخیرالذکر مفید این معناست که غیر از شرط سن که صریحا مستثنی شده شرط دیگر (حداقل ۱۰ سال سابقه پرداخت حق بیمه) لزوما باید حاصل باشد چه در غیر این صورت به این نتیجه نامطلوب خواهیم رسید که فرد ۵۵ ساله بیکار شده تا رسیدن به سن ۶۰ سالگی از بیمه بیکاری برخوردار و در سن مزبور محروم از حقوق بازنشستگی باشد که مسلما با هدف مقنن سازگاری ندارد
این ناهماهنگی متضمن نوعی تبعیض نیز هست بدین معنا که با تعبیر شاکی فرد ۵۵ سالهای که فقط شش ماه حق بیمه پرداخته با فرد ۵۵ سالهای که ده سال یا بیشتر اقدام به پرداخت حق بیمه نموده است به یک میزان از بیمه بیکاری برخوردار خواهند شد که این تبعیض و توالی غیر متعارف از قانونگذار بعید و بلکه غیر ممکن است
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجتالاسلاموالمسلمین درینجفآبادی و با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بشرح آتی مبادرت بصدور رأی مینماید
رأی هیأت عمومی
نظر به اینکه در ماده ۱۴ قانون بیمه بیکاری مصوب ۱۳۶۶ مجلس شورای اسلامی تصریح شده است که "آییننامه اجرائی این قانون ظرف یک ماه توسط وزارت کار و امور اجتماعی و سازمان تأمین اجتماعی تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید
" بنابراین مصوبه شماره ۶۶۹/۵۰۰۰ مورخ ۱۸/۱/۱۳۷۸ سازمان تأمین اجتماعی که تحت عنوان دستورالعمل اجرائی با تعیین ضوابط و قواعد خاصی در باب برخورداری از حق بیمه بیکاری در واقع و نفسالامر در حد قانون و آئیننامه اجرائی نموده است خارج از حدود اختیارات سازمان مذکور تشخیص داده میشود و مصوبه مذکور مستندا به قسمت دوم ماده ۲۵ قانون دیوان عدالت اداری ابطال میگردد
کدمنبع: 6947