رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بخشنامه شماره ۹۶/۷۱۰ مورخ ۱/۷/۱۳۶۸ معاون اداری و مالی وزارت آموزش و پرورش

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بخشنامه شماره ۹۶/۷۱۰ مورخ ۱/۷/۱۳۶۸ معاون اداری و مالی وزارت آموزش و پرورش

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بخشنامه شماره ۹۶/۷۱۰ مورخ ۱/۷/۱۳۶۸ معاون اداری و مالی وزارت آموزش و پرورش
مرجع صادر کنندههیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکیخانم فریبا حسینزادهناطقی
موضوعابطال بخشنامه شماره ۹۶/۷۱۰ مورخ ۱/۷/۱۳۶۸ معاون اداری و مالی وزارت آموزش و پرورش
کلاسه پرونده۱۰۶/۸۰
تاریخ رأیيکشنبه ۲۱ فروردين ۱۳۸۴
شماره دادنامه۸۴/۱۷

مقدمه:شاکی به شرح دادخواست تقدیمی اعلام داشتهاست، پس از انتقال از شهرستان آستارا به قزوین، اداره آموزش و پرورش آستارا در پاسخ به درخواست پرداخت هزینه سفر و نقل مکان طی نامه شماره ۸۳۱/۳۵۵۸ مورخ ۹/۲/۱۳۸۰ مخالفت خود را اعلام نموده خواهشمند است دستور فرمایید نسبت به ابطال بخشنامه شماره ۹۶/۷۱۰ مورخ ۱/۷/۱۳۶۸ وزارت آموزش و پرورش اقدام فرمایند مدیرکل حقوقی، املاک و حمایت قضائی وزارت آموزش و پرورش در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره ۳/۹۸۵۰/۸۱۰ مورخ ۲۹/۱۰/۱۳۸۳ ضمن درخواست توجه به مفاد نامه شماره ۱/۳۰۲۰۱/۷۱۰ مورخ ۳۱/۴/۱۳۸۰ که قبلا ارسال نموده اعلام داشته است، با توجه به مفاد دادنامه شماره ۳۰ مورخ ۱/۱۰/۱۳۶۴ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری خواسته شاکی مبنی بر لزوم پرداخت هزینه سفر تأمین شده است

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید

رأی هیأت عمومی

نظر به اینکه موافقت وزارت آموزش و پرورش با انتقال مستخدم رسمی علیالاصول مبین نیاز آن وزارتخانه در این خصوص است اساسا به شرحی که در دادنامه ۶۵ و ۶۶ مورخ ۱۴/۱۰/۱۳۶۶ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری تصریح شده است حکم مقرر در بندهای ب و پ ماده ۴۰ لایحه قانونی استخدام کشوری علیالاطلاق مصرح در لزوم پرداخت هزینه سفر و نقل مکان در صورت تغییر محل جغرافیائی مستخدم دولت با رعایت ضوابط مربوط میباشد

بنابراین بخشنامه شماره ۹۶/۷۱۰ مورخ ۱/۷/۱۳۶۸ معاون اداری و مالی وزارت آموزش و پرورش از جهت اینکه پرداخت هزینههای مزبور به شرح مذکور در آن بخشنامه را مقید و مشروط کرده است، خلاف هدف و حکم صریح مقنن تشخیص داده میشود و از این جهت به استناد قسمت دوم ماده ۲۵ قانون دیوان عدالت اداری ابطال میگردد


کدمنبع: 925