رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بخشنامه شماره ۹۶ مورخ ۹/۱/۱۳۷۹ مدیر وصول حق کارآموزی سازمان آموزش فنی و حرفهای کشور
رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بخشنامه شماره ۹۶ مورخ ۹/۱/۱۳۷۹ مدیر وصول حق کارآموزی سازمان آموزش فنی و حرفهای کشور
مرجع صادر کننده | هیأت عمومی دیوان عدالت اداری |
---|---|
شاکی | اتحادیه صنف سنگبر و سنگتراش نجفآباد |
موضوع | ابطال بخشنامه شماره ۹۶ مورخ ۹/۱/۱۳۷۹ مدیر وصول حق کارآموزی سازمان آموزش فنی و حرفهای کشور |
کلاسه پرونده | ۴۶/۸۰ |
تاریخ رأی | يکشنبه ۱۸ فروردين ۱۳۸۱ |
شماره دادنامه | ۸۱/۷ |
مقدمه:شاکی طی دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، مدیر وصول حق کارآموزی سازمان آموزش فنی و حرفهای کشور به موجب بخشنامه شماره ۹۶ مورخ ۹/۱/۱۳۷۹ عنوان کلیه مدیران مناطق استان ها همه واحدهای تولیدی، صنعتی و خدماتی مشمول قانون کار و تأمین اجتماعی را بدون در نظر گرفتن حد نصاب ۱۰ نفر مکلف به پرداخت ۲% حق کارآموزی موضوع ماده ۱۴ قانون کارآموزی مصوب ۲۸/۲/۱۳۴۹ نموده است در حالی که ماده ۱۴ قانون کارآموزی تصریح دارد براین امر که کارفرمایان یا صاحبان صنایع طبق ضوابطی که شورای عالی کارآموزی با توجه به شرایط اقتصادی و صنعتی تعیین خواهد کرد ماهیانه مبلغی معادل ۲% مزد کارگران خود را به عنوان حق کارآموزی پرداخت خواهند نمود و در راستای اجرای قانون شورای عالی کارآموزی در بیست و سومین جلسه مورخ ۱/۱۰/۱۳۵۳ و به موجب صورتجلسه شماره ۳/۱۷۹۳ کلیه صنایع کوچک مشمول که تعداد کارگران آن از ۱۰ نفر کمتر میباشد را از پرداخت ۲% حق کارآموزی معاف نموده است
از طرف دیگر بند الف تبصره ۷ قانون بودجه سال ۱۳۷۹ کل کشور صرفا به منظور تعیین نحوه هزینه مبالغ اخذ شده در اجرای ماده ۱۴ قانون کارآموزی و تبصرههای هزینهای میباشد و بنابراین قید عبارت از تمام واحدهای صنعتی، تولیدی و خدماتی مشمول قوانین کار و تأمین اجتماعی وصول خواهد شد
به معنای نسخ ماده ۱۴ قانون کارآموزی در قسمت مربوط به اختیار تعیین ضوابط پرداخت ۲% حق کارآموزی از طرف شورای عالی کارآموزی مصرح در قانون فوقالاشاره نبوده و به هیچ وجه موجب سلب اختیار از شورای مذکور نمی گردد
با عنایت به مراتب بخشنامه شماره ۹۶ مورخ ۱۹/۱/۷۹ مدیر وصول حق کارآموزی سازمان آموزش فنی و حرفهای کشور بر خلاف ماده ۱۴ قانون کارآموزی و خارج از حدود اختیار و صلاحیت ایشان صادر گردیده ابطال بخشنامه مذکور مورد تقاضا است
مدیر حقوقی سازمان آموزش فنی و حرفهای کشور در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره ۳۴۱۶۷ مورخ ۱۷/۶/۱۳۸۰ مبادرت به ارسال تصویر نامه شماره ۷۴۵۶۱ مورخ ۲۵/۱۲/۱۳۷۸ نموده است
در این نامه آمده است، با توجه به اینکه قانون بودجه عام است و بر تمامی مصوبات شوراها رجحان دارد لذا بنابر اصول کلی حقوقی تبصره موصوف معافیت های قبلی را لغو نموده است
بنابراین کلیه واحدهای تولیدی و صنعتی و خدماتی مشمول قانون کار و تأمین اجتماعی باید ۲% حق کارآموزی موضوع ماده ۱۴ قانون مذکور را بپردازند
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجتالاسلام و المسلمین درینجفآبادی و با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید
رأی هیأت عمومی
حکم مقرر در بند الف تبصره ۷ قانون بودجه سال ۱۳۷۹ کل کشور که در مقام تخصیص ۱۰% درآمد موضوع ماده ۱۴ قانون کارآموزی به منظور تکمیل و تجهیز مراکز آموزش فنی و حرفهای و تشویق مربیان و کارکنان مراکز آموزش فنی و حرفهای سیار وضع شده، مفید جواز وصول مبلغ مقرر در ماده فوقالذکر از تمام واحدهای صنعتی، تولیدی و خدماتی مشمول قوانین کار و تأمین اجتماعی و در نتیجه انتفاء هرگونه معافیت و استثناء در این باب است
بنابراین بخشنامه شماره ۹۶ مورخ ۹/۱/۱۳۷۹ سازمان آموزش فنی و حرفهای کشور که در جهت تبیین حکم مقنن و اعلام آن تنظیم شده است مغایرتی با قانون ندارد
کدمنبع: 6285