رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بند ۵ تصویبنامه شماره ۲۵۵۲/ت۲۹۹۳۳ه مورخ ۲۶/۱/۱۳۸۳ هیأت وزیران

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بند ۵ تصویبنامه شماره ۲۵۵۲/ت۲۹۹۳۳ه مورخ ۲۶/۱/۱۳۸۳ هیأت وزیران

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بند ۵ تصویبنامه شماره ۲۵۵۲/ت۲۹۹۳۳ه مورخ ۲۶/۱/۱۳۸۳ هیأت وزیران
مرجع صادر کنندههیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکیآقایان 1- سیدحمزه خلخالی 2- مهدی استاد
موضوعابطال بند ۵ تصویبنامه شماره ۲۵۵۲/ت۲۹۹۳۳ه مورخ ۲۶/۱/۱۳۸۳ هیأت وزیران
کلاسه پرونده۲۱۸-۳۲۳/۸۴
تاریخ رأیسه شنبه ۲۴ بهمن ۱۳۸۵
شماره دادنامه۸۵/۷۷۸-۷۷۹

مقدمه: شکات به شرح دادخواستهای تقدیمی اعلام داشتهاند، در راستای اختیارات حاصله طبق ماده ۶ قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب ۱۳/۶/۱۳۷۰ مجلس شورای اسلامی، هیأت وزیران مصوبه شماره ۲۵۵۲/ت۲۹۹۳۳ه مورخ ۲۶/۱/۱۳۸۳ را در مورد برقراری فوقالعاده ویژه برای معلمان تصویب نمودند در بند ۵ تصویبنامه مذکور آمده است پرداخت فوقالعاده مذکور شامل معلمانی که مشمول ماده ۸ قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت و همترازی اعضای هیأت علمی شدهاند، نمیباشند و متصدیان مشاغل مربوط میتوانند از فوقالعاده موضوع این تصویبنامه یا افزایش همترازی موضوع ماده ۸ قانون یاد شده استفاده نمایند این مصوبه بدین معنی است که مشمولین ماده ۸ یا باید از همترازی موضوع ماده مذکور برخوردار گردند و از فوقالعاده ویژه موضوع مصوبه صرفنظر نمایند یا اینکه از فوقالعاده ویژه مذکور صرفنظر نموده و از امتیاز ماده ۸ بهرهمند شوند

این تصمیم ناصواب هیأت وزیران با ارادۀ قانونگذار در تصویب ماده ۶ و ۸ قانون هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مبنی بر لحاظ امتیاز خاص برای دارندگان مدرک تحصیلی فوق لیسانس و دکتری شاغل در مراکز و یا واحدهای آموزشی، مطالعاتی و تحقیقاتی دستگاههای مشمول قانون استخدام کشوری منافات دارد این دو فوقالعاده معادل یکدیگر نیستند زیرا در بند ۴ مصوبه شماره ۲۵۵۲/ت۲۹۹۳۳ه مورخ ۲۶/۱/۱۳۸۳ آمده است مزایای حاصل از این مصوبه (ارتقاء شغلی) مستمر نمیباشد و مشمول کسر بازنشستگی نمیگردد

پس نمیتوان این مزایا را جزء حقوق دانست و به واسطه پرداخت آن مزایای همترازی را که بر اساس ماده ۱۰ آییننامه اجرائی ماده ۸ قانون نظام هماهنگ پرداخت مشمول کسر بازنشستگی میباشد و در حقوق بازنشستگی محاسبه میگردد و مستمر است حذف کرد

بند ۵ مصوبه مورد شکایت برای مشمولین ماده ۸ قانون نظام هماهنگ و دارندگان مدرک تحصیلی فوق لیسانس و دکتری مشمول ماده مرقوم نه تنها امتیازی را عملا برقرار ننموده است، بلکه این دسته از مشمولین را با مستخدمینی که فاقد این ویژگی هستند از نظر مزایای استخدامی در وضعیت یکسان و مشابهی قرار داده است

بنابهمراتب مذکور ابطال بند ۵ تصویبنامه شماره ۲۵۵۲/ت۲۹۹۳۳ه مورخ ۲۶/۱/۱۳۸۳ هیأت دولت را تقاضا دارد

مدیرکل دفتر امور حقوقی دولت در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره ۵۹۴۵۱ مورخ ۲۷/۹/۱۳۸۴ مبادرت به ارسال تصویر نامه شماره ۱۱۸۰۲۹/۱۶۰۴ مورخ ۶/۹/۱۳۸۴ سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور نمودهاند

در نامه مدیرکل دفتر حقوقی و دبیرخانه هیأت عالی نظارت سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور آمده است، ۱- فوقالعاده طرح مسیر ارتقای شغلی معلمان به واجدین شرایط لازم در صورتی اعطاء میگردد که بر اساس عوامل امتیاز آور مندرج در طرح که عبارت است از مدرک تحصیلی، سابقه تجربی، دورههای آموزشی، کارهای پژوهشی و تألیف کتاب و ، امتیازات لازم را کسب نمایند

از سوی دیگر عوامل مربوط به برقراری فوقالعاده همترازی ماده ۸ قانون نظام هماهنگ نیز با عوامل فوقالذکر همپوشانی دارد

بر این اساس از آنجا که بهرهمندی از فوقالعاده موضوع هر دو طرح و ماده ۸ که بر اساس عوامل مشترک صورت میگیرد، از مصادیق بهرهمندی از دو مزایا به خاطر داشتن تنها یک ویژگی بوده که مخالف با اصول علمی است

مشمولین طرح مسیر ارتقای شغلی معلمان مخیر به استفاده از یکی از فوقالعادههای فوق گردیدهاند

لازم به ذکر است فوقالعاده همترازی ماده ۸ مشمول کسور بازنشستگی بوده در حقوق بازنشستگی مشمولین محاسبه میگردد ولی فوقالعاده ویژه طرح مسیر ارتقای شغلی فاقد این ویژگی است که این نکته نیز واجدین شرایط فوق را در انتخاب هر یک از فوقالعادهها یاری خواهد نمود

۲- بند ۵ تصویبنامه شماره ۲۵۵۲/ت۲۹۹۳۳ه مورخ ۲۶/۱/۱۳۸۳ با هیچ یک از قوانین از جمله با ماده ۸ قانون نظام هماهنگ پرداخت مغایرتی ندارد و چنانچه شاکی مدعی مغایرت آن است میبایست در این زمینه دلایل کافی ارائه مینمود

لازم به ذکر است بند ۲ مذکور مانع از اجرای حکم ماده ۸ قانون فوق نمیباشد، بلکه در ماده مذکور آمده است که به کسانی که از امتیاز مقرر در ماده ۸ قانون مزبور استفاده مینمایند فوقالعاده ویژه قابل پرداخت نیست به عبارت دیگر بند مورد شکایت پرداخت فوقالعاده ویژه را ممنوع نموده نه اجرای ماده ۸ قانون نظام هماهنگ را

در نتیجه ادعای شاکی در مورد مخالفت این بند با ماده ۸ اخیرالذکر بلاوجه است


هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید

رأی هیأت عمومی

هیأت وزیران با استفاده از اختیار مقرر در ماده ۶ قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب ۱۳۷۰ موضوع وضع فوقالعادههای خاص اقدام به وضع تصویبنامه راجع به فوقالعاده ویژه معلمان نموده و به شرح آن به منظور افزایش انگیزه و کارآیی معلمان و ارتقاء سطح کیفی خدمات آموزشی و عواملی از قبیل کیفیت تدریس و میزان موفقیت دانشآموزان تحت تعلیم، میزان تلاش در زمینه تربیت اخلاقی دانشآموزان، تجربه و غیره عناوین خاص قائل شده و پرداخت فوقالعاده ویژه به آنان را مجاز اعلام داشته است

در حالی که حکم مقرر در ماده ۸ قانون فوقالذکر ناظر به مستخدمین رسمی دارنده مدرک تحصیلی فوق لیسانس یا دکتری شاغل در مراکز و یا واحدهای آموزشی، مطالعاتی و تحقیقاتی دستگاههای مشمول قانون مزبور است

بنابراین با عنایت به وجوه افتراق و تمایز مشمولین مصوبه هیأت دولت با مشمولین ماده ۸ قانون فوقالذکر، مفاد بند ۵ مصوبه شماره ۲۵۵۲/ت۲۹۹۳۳ه مورخ ۲۶/۱/۱۳۸۳ مبنی بر عدم تعلق فوقالعاده ویژه موضوع آن تصویبنامه به مشمولین ماده ۸ قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مغایرتی با قانون ندارد و خارج از حدود اختیارات قوه مجریه در وضع مقررات دولتی نمیباشد

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری معاون قضائی دیوان عدالت اداری مقدسیفرد


کدمنبع: 1872