رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال تبصره ماده ۲ آییننامه اجرایی قانون حمایت از خانواده مصوب ۱۳/۲/۱۳۵۴ هیأت وزیران

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال تبصره ماده ۲ آییننامه اجرایی قانون حمایت از خانواده مصوب ۱۳/۲/۱۳۵۴ هیأت وزیران

مرجع صادر کننده	هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی	آقای علیرضا دقیقی
موضوع	ابطال تبصره ماده ۲ آییننامه اجرایی قانون حمایت از خانواده مصوب ۱۳/۲/۱۳۵۴ هیأت وزیران
کلاسه پرونده	۱۶۴/۸۰
تاریخ رأی	يکشنبه ۲۴ شهريور ۱۳۸۱
شماره دادنامه	۸۱/۲۱۱

مقدمه:شاکی طی دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، تبصره ماده ۲ آییننامه اجرایی قانون حمایت از خانواده در تبصره ماده ۲ همان آییننامه آمده است در دادگاه خانواده طرفین میتوانند به اقرباء خود تا درجه سوم نیز وکالت دهند در حالی که مقید کردن امر وکالت در محاکم قضایی به افراد خاص اعم از وکلاء دادگستری، اقرباء و … خلاف اصل ۴ و ۳۵ قانون اساسی میباشد

لذا تقاضای ابطال تبصره ماده ۲ آییننامه اجرایی قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳/۲/۱۳۵۴ هیأت وزیران که مانع حضور وکلاء معرفی شده اعم از اینکه وکیل غیررسمی دادگستری باشد یا خیر را دارد

معاون دفتر امور حقوقی دولت در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره ۵۳۹۰۱ مورخ ۲۱/۱۲/۱۳۸۰ مبادرت به ارسال تصویر نامه شماره ۱۷۷۴/۱۸ مورخ ۲۴/۱۱/۱۳۸۰ معاون حقوقی و امور مجلس وزارت دادگستری نموده است

در این نامه آمده است، با عنایت به ماده ۳۳ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۲۱/۱/۱۳۷۹ وکلای متداعیین باید دارای شرایطی باشند که به موجب قوانین راجع به وکالت در دادگاه ها برای آنان مقرر گردیده است

بنابراین چنین به نظر میرسد که با تصویب ماده ۳۳ مذکور تبصره ذیل ماده ۲ آییننامه اجرایی قانون حمایت خانواده مصوب سال ۱۳۵۴ نسخ گردیده و وکالت اقرباء تا درجه سوم متداعیین در دادگاه های خانواده که به موجب قانون اختصاص تعدادی از دادگاه های موجود به دادگاه های موضوع اصل ۲۱ قانون اساسی (دادگاه خانواده) مصوب ۸/۵/۱۳۷۶ مجلس شورای اسلامی تشکیل شده است منتفی است

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجتالاسلاموالمسلمین درینجفآبادی و با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید

رأی هیأت عمومی

با وضع ماده ۳ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب فروردین ماه ۱۳۷۹ که مقرر داشته است وکلای متداعیین باید دارای شرایطی باشند که به موجب قوانین راجع به وکالت در دادگاه ها برای آنان مقرر گردیده است

تبصره ماده ۲ آییننامه اجرایی قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۵۴ هیأت وزیران موضوع جواز اعطاء وکالت به اقرباء تا درجه سوم در دادگاه خانواده ملغی و منتفی شده است

بنابراین موردی برای رسیدگی و اتخاذ تصمیم به اعتراض نسبت به تبصره منسوخه مذکور وجود ندارد

کدمنبع: 6460