رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال دستورالعمل شماره ۲۹۱۹۲/ن مورخ ۲۵/۱۱/۱۳۷۲ و ۴۰۲۰/ن مورخ ۱۴/۲/۱۳۷۴ وزارت کار و امور اجتماعی
رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال دستورالعمل شماره ۲۹۱۹۲/ن مورخ ۲۵/۱۱/۱۳۷۲ و ۴۰۲۰/ن مورخ ۱۴/۲/۱۳۷۴ وزارت کار و امور اجتماعی
 | |
| مرجع صادر کننده | هیأت عمومی دیوان عدالت اداری |
|---|---|
| شاکی | آقای دلاور پرداسی |
| موضوع | ابطال دستورالعمل شماره ۲۹۱۹۲/ن مورخ ۲۵/۱۱/۱۳۷۲ و ۴۰۲۰/ن مورخ ۱۴/۲/۱۳۷۴ وزارت کار و امور اجتماعی |
| کلاسه پرونده | ۶۱/۷۸ |
| تاریخ رأی | يکشنبه ۲۶ تير ۱۳۷۹ |
| شماره دادنامه | ۷۹/۱۵۲ |
مقدمه:شاکی طی دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، شرکت های خدماتی با انعقاد قرارداد و تمدید استمرار آن با عدم رعایت قانون کار در موارد انعقاد قرارداد جهت عدم اجراء ماده ۱۲ قانون اقدام به انعقاد قرارداد بدون قید تاریخ و نهایتا عدم درج موضوع ماده ۷ الی ۱۰ قانون مینمایند در این راستا این شرکت با استناد به دستورالعمل های مورد شکایت از انجام تعهدات قانونی سرباز زده و متأسفانه ادارات کار شهرستان ها نیز براساس دستورالعمل مزبور به نفع این شرکت ها رأی صادر مینمایند
با عنایت به این که بخشنامه و دستورالعمل نمیتواند قانون را ابطال نماید، لذا خواهشمند است در صورت غیرقانونی بودن آن را ابطال نمایید
مدیرکل دفتر تنظیم و نظارت روابط کار در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره ۱۶۸۶۲ مورخ ۳/۶/۱۳۷۶ اعلام داشتهاند:مفاد نامههای مورد شکایت به هیچ وجه جنبه دستورالعمل یا بخشنامه نداشته بلکه اعلام پاسخ و نظر کارشناسی به سؤالات مطرح شده می باشد
در مورد بخشنامه شماره ۳۵۷۲۲ مورخ ۱۵/۱۲/۱۳۷۳ موضوع در هیأت عمومی دیوان عدالت اداری مطرح و منجر به صدور دادنامه شماره ۱۷۹ مورخ ۱۲/۸/۱۳۷۵ دایر بر رد شکایت شاکی به دلیل عدم مغایرت قانونی بخشنامه مذکور صادر شده است
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجتالاسلاموالمسلمین درینجفآبادی و با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید
رای هیات عمومی:چون مدلول بخشنامههای شماره ۲۹۱۹۲/ن مورخ ۲۵/۱۱/۱۳۷۲ و ۴۰۲۰/ن مورخ ۱۴/۲/۱۳۷۴ وزارت کار و امور اجتماعی از حیث آثار حقوقی مترتب بر آن با بخشنامه شماره ۳۵۷۲۲/ن مورخ ۱۵/۱۲/۱۳۷۳ اداره کل نظارت و تنظیم روابط کار وزارت کار و امور اجتماعی یکسان است و بخشنامه اخیرالذکر به شرح رأی شماره ۱۷۹ مورخ ۱۲/۸/۱۳۷۵ مغایر قانون تشخیص داده نشد، بنابراین بخشنامههای فوقالذکر تابع رأی قبلی هیأت عمومی است
کدمنبع: 5790