رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال شق ۲ بند (ه) دستورالعمل شماره ۲۲/۷۱۰ مورخ ۱۶/۳/۱۳۸۳ وزارت آموزش و پرورش

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال شق ۲ بند (ه) دستورالعمل شماره ۲۲/۷۱۰ مورخ ۱۶/۳/۱۳۸۳ وزارت آموزش و پرورش

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال شق ۲ بند (ه) دستورالعمل شماره ۲۲/۷۱۰ مورخ ۱۶/۳/۱۳۸۳ وزارت آموزش و پرورش
مرجع صادر کنندههیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی1- آقای غفور قهرمانی 2- خانم بتول معالی
موضوعابطال شق ۲ بند (ه) دستورالعمل شماره ۲۲/۷۱۰ مورخ ۱۶/۳/۱۳۸۳ وزارت آموزش و پرورش
کلاسه پرونده۸۳/۶۴۱-۸۵/۸۴۹
تاریخ رأیسه شنبه ۲۴ بهمن ۱۳۸۵
شماره دادنامه۸۵/۷۸۱-۷۸۲

مقدمه: شکات به شرح دادخواستهای تقدیمی اعلام داشتهاند، در اجرای ماده ۶ قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب ۱۳۷۰ و به منظور افزایش کارآیی معلمان، دولت تصویبنامه شماره ۲۵۵۲/ت۲۹۹۳۳ه مورخ ۲۶/۱/۱۳۸۳را صادر و به آموزش و پرورش ابلاغ نمود متعاقب آن وزارت آموزش و پرورش طی دستورالعمل شماره ۲۲/۷۱۰ مورخ ۱۶/۳/۱۳۸۳ شرایط و مسیر ارتقای شغلی معلمان را تبیین و جهت اجراء ابلاغ نموده است

در شق ۲ بند (ه) دستورالعمل اخیر الذکر دارندگان مدرک فوق لیسانس و بالاتر را از استفاده همزمان از مزایای بخشنامه فوق و فوقالعاده همترازی با اعضاء هیأت علمی دانشگاهها موضوع ماده ۸ قانون نظام هماهنگ پرداخت محروم نموده است

با توجه به اینکه هیچ ارتباط و تداخلی بین مدلول ماده ۶ با ماده ۸ قانون فوقالذکر موجود نیست که بتوان برخورداری از مزایای ماده ۸ را منوط به محرومیت از ماده ۶ یا بالعکس دانست

مضافا اینکه مدلول ماده ۶ شامل همه کارکنان و مدلول ماده ۸ صرفا شامل دارندگان مدرک فوق لیسانس به بالا است

بنابمراتب و از آنجا که شق ۲ بند (ه) دستورالعمل مورد شکایت خلاف قانون میباشد، ابطال آن مورد تقاضا است

مدیرکل امور اداری وزارت آموزش و پرورش در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره ۳۳/۸۷۶۸۵/۸۰ مورخ ۸/۱۲/۱۳۸۳ اعلام داشتهاند، با توجه به تصویبنامه شماره ۲۵۵۲/ت۲۹۹۳۳ه مورخ ۲۶/۱/۱۳۸۳ هیأت وزیران به منظور افزایش انگیزه و کارآیی معلمان و ارتقاء سطح کیفی خدمات آموزشی به معلمانی که به طور تمام وقت به تدریس اشتغال دارند و مربیان، مدیران و معاونین مدارس براساس عواملی مانند کیفیت تدریس، خلاقیت و نوآوری، میزان موفقیت دانش آموزان تحت تعلیم و ، طبق ضوابطی که به تصویب شورای امور اداری و استخدامی کشور میرسد و پس از طی آزمونهای مربوط وکسب امتیازات لازم به رتبه معلم ارشد، خبره و عالی ارتقاء مییابند و فوقالعاده

خاصی تحت عنوان فوقالعاده ویژه، علاوه بر حقوق و مزایای متعلقه به آنان قابل پرداخت میباشد

لکن به استناد بند ۵ همین مصوبه، پرداخت فوقالعاده مذکور شامل معلمانی که شمول ماده ۸ قانون نظام پرداخت کارکنان دولت شده و از همترازی با اعضای هیأت علمی برخوردار شدهاند، نمیباشد و متصدیان مشاغل مربوط میتوانند از فوقالعاده موضوع تصویبنامه فوق یا افزایش ناشی از همترازی موضوع ماده ۸ قانون یاد شده استفاده نمایند

لذا همانگونه که ملاحظه میفرمایید طبق تصریح بند ۵ مصوبه هیأت وزیران استفاده همزمان از فوقالعاده ویژه موضوع طرح مسیر ارتقاء شغلی معلمان و ماده ۸ قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت امکان پذیر نمیباشد و ردیف ۲ بند (ه) بخشنامه شماره ۲۲/۷۱۰ مورخ ۱۶/۴/۱۳۸۴ این وزارتخانه بر همین اساس و منطبق با بند ۵ مصوبه بوده است

لذا هیچگونه تضییع حقی از مشارالیه از سوی وزارت آموزش و پرورش مشهود نبوده و تقاضای رد شکایت نامبرده را دارد

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید

رأی هیأت عمومی

با عنایت به اینکه مفاد بند ۵ تصویبنامه راجع به فوقالعاده ویژه معلمان مصوب هیأت وزیران از حیث عدم تعلق فوقالعاده ویژه مذکور در آن تصویبنامه به مستخدمین رسمی مشمول ماده ۸ قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت به شرح دادنامه شماره ۷۷۸-۷۷۹ مورخ ۲۴/۱۱/۱۳۸۵ هیأت عمومی دیوان مغایر قانون شناخته نشده است، شق ۲ بند (ه) دستورالعمل شماره ۲۲/۷۱۰ مورخ ۱۶/۳/۱۳۸۳ وزارت آموزش و پرورش که به تبعیت از مصوبه هیأت وزیران در این قسمت تنظیم شده است مغایر قانون نیست

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری معاون قضائی دیوان عدالت اداری مقدسیفرد


کدمنبع: 1874